کشاورزان همچون گذشته با مشکلات فراوانی نظیر نوبتی و کوپنی بودن تحویل چغندر به کارخانه قند همدان، کمبود کامیون حمل بار، افزایش سرسام‌آور هزینه نقل و انتقال، تولید مازاد محصول و درنهایت ورود دلالان به عرصه خرید مواجه هستند. 
اکنون فصل برداشت این محصول به پایان رسیده و به دلایلی نظیر آنچه رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان همدان عنوان می‌کند که کاشت بیش از الگوی تعیین شده است، چغندرقند روی دست کشاورزان مانده و مشتری ندارد. 

تقویت صنایع تبدیلی در منطقه 
حجت‌الاسلام محمدرضا محمدی امام جمعه نهاوند نیز در سخنانی درباره مشکلات کشاورزان نهاوندی می‌گوید: شهرستان نهاوند بیش از ۷۰ درصد چغندرقند استان را تأمین می‌کند؛ اما این محصول روی دست کشاورز می‌ماند و این نشان می‌دهد منطقه نیازمند صنعت تبدیلی در این بخش است.
مدیر جهاد کشاورزی نهاوند نیز اگرچه اعلام کرده طبق قول مساعد کارخانه قند همدان در یک هفته آینده مشکل محصول تولیدی چغندرکاران نهاوندی مرتفع خواهد شد؛ اما مشخص نیست این وعده تا چه میزان تحقق پیدا خواهد کرد.  
توکل آبشناس نیز به مسئله اضافه کشت توسط کشاورزان پرداخته و بیان می‌کند: متأسفانه چغندرکاران نهاوندی امسال نیز به تبع سال‌های گذشته بیش از تعهد شهرستان نسبت به کشت چغندرقند اقدام کرده‌اند که این امر مشکلاتی را در تحویل محصول‌ به کارخانه‌های قند طرف قرار داد ایجاد کرده است.
وی تعهد امسال شهرستان نهاوند را ۲هزار و ۶۰۰ هکتار شامل کارخانه‌های قند همدان، نقش‌جهان اصفهان، قزوین و لرستان برشمرده و می‌افزاید: امسال حدود ۳هزار و ۵۰۰ تا ۳هزار و ۶۰۰ هکتار از مزارع سطح شهرستان به کشت چغندرقند اختصاص داشت که حدود هزار هکتار آن خارج از تعهد بوده است.

پرداخت نشدن مطالبات چغندرکاران
وی در پاسخ به این پرسش که تکلیف چغندرکارانی که بیش از تعهد نسبت به کشت چغندرقند اقدام کرده‌اند چیست، تصریح می‌کند: طی پیگیری و رایزنی انجام شده برای حل مشکل چغندرکاران نهاوندی به منظور تحویل محصول‌ مازاد به کارخانه‌های قند مقرر شده کارخانه قند همدان تعداد خودروها برای دریافت چغندرقند شهرستان را به ۵۰ دستگاه اضافه کند تا با این اقدام در هفت یا هشت روز آینده مشکل چغندرکاران در زمینه چغندرقند تولیدی مرتفع شود.
آبشناس با بیان اینکه عمده تعهد چغندرقند شهرستان نهاوند جمع‌آوری شده، می‌افزاید: در حال حاضر تنها حدود ۳۰۰ تا ۳۵۰ هکتار از این تعهد باقی مانده که کارخانه قند همدان و قزوین قول مساعد داده‌اند بقیه آن را نیز تحویل بگیرند.
وی با اشاره به اینکه مطالبات چغندرکاران نهاوندی از آبان تاکنون به آنان پرداخت نشده، تصریح می‌کند: متأسفانه شکر کارخانه‌ها را نمی‌خرند و سرمایه مالی آن‌ها برای پرداخت مطالبات چغندرکاران کافی نیست. برای همین مطالبات چغندرکاران از آبان تاکنون پرداخت نشده است.
از طرفی از اواخر دهه ۹۰ ساخت کارخانه شکر مهرگان نهاوند به‌منظور رفع مشکلات پیش روی کشاورزان در دستور کار قرار گرفت؛ اما هنوز خبری از بهره‌برداری و افتتاح این زیرساخت در عرصه فراوری این محصول نیست.نماینده مردم نهاوند در مجلس شورای اسلامی نیز با بیان اینکه مشکلات مطرح ‌شده از سوی چغندرکاران با جدیت در حال پیگیری است، بیان می‌کند: درخصوص شرایط پیش‌ آمده، نخستین بحث این است که کارخانه‌های قند هنگام عقد قرارداد، به‌صورت واضح و روشن به کشاورزان نمی‌گویند اگر محصول مازاد بکارند، از آن‌ها خریداری نمی‌شود.

بلاتکلیفی کارخانه قند نهاوند
علیرضا نثاری می‌افزاید: در بسیاری موارد کشاورزان نیز بدون مطالعه متن قرارداد نسبت به امضای آن اقدام کرده و حتی نمی‌دانند کارخانه به چه میزان خرید محصول را متعهد شده که به همان میزان کشت را انجام دهند.  وی ادامه می‌دهد: مسئله بعدی به حمل بار برمی‌گردد که از سوی کشاورزان به لحاظ هزینه‌بر بودن مورد انتقاد است؛ اما در گفت‌وگویی که بنده با تنی چند از کامیون‌داران داشتم، عنوان می‌کنند حمل بار به قیمت ۴ یا ۵ میلیون تومان از نهاوند به کارخانه قند همدان با در نظر گرفتن خواب چندروزه کامیون جلو درب کارخانه، بصرفه نیست؛ بنابراین رغبتی برای حمل بار ندارند.
نثاری در واکنش به این موضوع که از چند سال پیش ساخت کارخانه قند نهاوند کلید خورده؛ اما متأسفانه متوقف شده حال آنکه بهره‌برداری از این پروژه تا حد بسیار زیادی حلال مشکلات چغندرکاران نه‌تنها نهاوند بلکه کل استان خواهد بود، اظهار می‌کند: کارخانه تولید شکر مهرگان چند سالی است کلنگ‌زنی شده و محوطه‌سازی و پی‌کنی آن نیز در ابتدای کار طی چند ماه از سوی سرمایه‌گذاران انجام شد؛ اما متوقف ماند.
این مقام مسئول عنوان می‌کند: پنج سرمایه‌گذار در قالب یک تعاونی هرکدام سهمی ۲۰ درصدی در این پروژه دارند که علاوه بر آورده در این بخش قرار بود تسهیلاتی نیز به آن‌ها پرداخت شود؛ اما متأسفانه با وجود دریافت مصوبه چندین‌ باره از سوی بانک عامل، این تسهیلات پرداخت نشد و در نهایت قفل شدن پروژه و توقف آن را در پی داشت.