سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص ساماندهی و تخلیه غرفه‌داران و دست‌فروشان بازارچه لاله گفت: همانطور که معاون امور هنری گفتند، پیگیر این امر هستند و از آن‌جایی که زمانبر است نتیجه را به زودی اعلام خواهیم کرد.

بر اساس این گزارش؛ بر بازارچه لاله که در ضلع غربی پارک لاله و مجاورت موزه هنرهای معاصر تهران واقع شده است، از سال ۱۳۶۷ به‌ عنوان فضایی تجاری و هنری آغاز به کار کرد. این بازارچه با ایجاد غرفه‌هایی برای عرضه محصولات هنری و صنایع‌دستی به مکانی برای تعامل هنر و تجارت تبدیل شد اما در دهه‌های اخیر، موضوع تخلیه این فضا و بازگرداندن آن به کاربری اصلی، یعنی پارکینگ و ارتباط نزدیک‌تر با موزه هنرهای معاصر، همواره مورد بحث بوده است.

در حالی که کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری‌ حکم قطعی تخلیه این بازارچه را صادر کرده، اجرای این حکم با موانع متعددی روبه‌رو شده است و غرفه‌داران و کسبه این مکان همچنان در برابر تخلیه مقاومت می‌کنند. در این میان، پیشنهادهایی مبنی بر انتقال غرفه‌ها به فضایی دیگر، مانند باغ کتاب مطرح شده اما تاکنون به نتیجه قطعی نرسیده است.

مسئولان شهری و فرهنگی معتقدند که بازارچه لاله به‌دلیل موقعیت استراتژیک و اهمیت فرهنگی‌اش، نیازمند مدیریت هماهنگ میان شهرداری، دادستانی، شورای تامین و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. محمدرضا سلیمان‌فر، رئیس اداره اجرای احکام شهرداری منطقه ۶، پیش‌تر تأکید کرده بود که اجرای حکم ماده ۱۰۰ به‌ دلیل حساسیت‌های اجتماعی و اقتصادی فعلی نیازمند رویکردی تدریجی و هماهنگ است.

از سوی دیگر، بسیاری از فعالان هنری و مدیران فرهنگی از جمله مدیران پیشین موزه هنرهای معاصر، بر این باورند که بازارچه لاله باید به موزه بازگردد تا این فضای ارزشمند در خدمت هنر و عموم مردم قرار گیرد. این دیدگاه در حالی مطرح می‌شود که برخی تفاهم‌نامه‌های قدیمی و افزایش غیررسمی تعداد غرفه‌ها وضعیت بازارچه را پیچیده‌تر کرده است.

به‌رغم تمام این چالش‌ها، سرنوشت بازارچه لاله همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در حالی که اقتصاد محلی غرفه‌داران و اهمیت فرهنگی این مکان هر دو اهمیت دارند، به‌نظر می‌رسد تصمیم‌گیری در این زمینه نیازمند سیاست‌گذاری دقیق و همکاری همه‌جانبه نهادهای مسئول است. باید دید آیا دولت جدید می‌تواند راه‌حلی پایدار برای این مسئله بیابد یا این چالش همچنان ادامه خواهد داشت.