وِسطایِ را که بودُم ناسَن دیدُم اووَر یَک چاررایی یَک عالَم آدم لوکّه رِفتنُ دِرَن یَک خِنه رِ نِگا مُکُنَن که کج رِفته. جینگی پِرّیدُم اووَر چاررایُ قاطی مردم رفتُم. تا دیدُم که خنه به ای گُندِگی ایجور کَج رِفته یَک دادِ قایِم زدُم که به افتخارِ شهرداری یَک کَفِ مرتب بِزِنِن. تا ایره گفتُم دیدُم خِلایق کِلّه هاشا وَرگِشت سمتِ مو یُ یَک نِگایِ عاقل اندر پَخمه یی بِزِم کِردَن که هَمونجه آب رَفتُم. یَک یَرِگه که چِفتُم وایستِدِه بود بِزِم گفتِگ خدا شِفات بِده یَره! گفتُم بِرار خب مَگِر ای ساختمون رِ شهردِری ایجور کَج نِکرده که عین او برجِ پیتزایِ تو خارج یَک جاذبه گردشگریِ مِشَد بِرِیُ از زوّارا بِرِیِ دیدنِش پول سیوا کُنَن؟ گفتِگ نه یَرِگه یِ اُسکُل. ای خِنه هه 5طِبقه یِ یُ مردم دِرَن توش زندگی مُکُنن، امروز که وَرخاستَن دیدَن ایجور کج رِفته یُ هَمَّشا زِدن بیرون. آتیش نِشونیَم که اَمَده مِگه بِرِیکه لوله آب که زیرِ خِنه هه بوده سولاخ رِفته، این خنه یَم نشست کِرده.
حالا مو یِ مَش غضنفر موندُم وَختی به شهرِما ایقذَر مَهَندِسایِ وارِدی دِرِم که ساختمونایی مِسازن که با یَک خُردو آب وِل رِفتن زیرِشا ایجور کَج مِرَن خب پس بِرِیچی به شهرِما صدتا اَزی بُرجایِ کَج نِمِزنِم تا پوزِ ایتالیایُ برج پیتزاش بُخوره؟!