علی بن محمد صمیری بیان داشته است: در ایام جوانی با دختر جعفر بن کاتب ازدواج نمودم و چنان به او علاقه مند بودم که هیچ کس را به اندازه ی او دوست نداشتم تا این که متوجه شدم بچه دار نمی شویم، از این رو نزد امام هادی (عَلیه السَلام) رفته و جریان را به خدمت آن حضرت عرض کردم.

حضرت هادی (عَلیه السَلام) پس از شنیدن ماجرا تبسمی کرده و فرمودند: برای رفع این مشکل، انگشتری را که نگینش فیروزه باشد تهیه نما و بر نگین آن بنویس:

«ربِّ لاتَذَرنی فرداً و انت خیرُ الوارثین»

علی بن محمد صمیری گوید: فرمایش امام هادی (عَلیه السَلام) را انجام دادم و یک سال بر ما نگذشت که خداوند متعال، فرزندی پسر را قسمت ما فرمود.

منابع:

1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج 95: 343.

2- رضوانی. دارالشفاء اهل البیت: 278.