به گزارش قدس انلاین، در این باره حضرت محمد (ص) فرموده اند: کسی که نمازش را بدون عذر ترک کند (نخواند) تا وقت آن‌ بگذرد، عمل اونابود شده است؛ و نیز می فرمایند: فاصله کفر و بندگی ترک نماز است ؛ و در جایی دیگر بیان می دارند: ترک کننده نماز در تورات و انجیل و زبور و قرآن مورد لعنت قرار گرفته و ملعون است.
علاوه بر این پیامبر (ص) درباره ی لحظه جان دادنِ افراد تارک الصلاه فرموده اند: کسی که نماز را ترک‌ کند، در حالی که امید به پاداش نمازش ندارد و ازعذاب ترک نماز نیز ترسناک ‌نیست، پس باکی نیست که یهودی بمیرد، یا نصرانی، یا مجوسی؛ همچنین از ایشان درباره ی عاقبت ترک نماز روایت شده است: هر کس عمدا نمازش را ترک کند، بر درب جهنم نامش ازدوزخیان نوشته ‌می‌شود.
در این راستا امیرالمومنین علی (ع) فرموده اند: آیا به پاسخ اهل دوزخ گوش فرا نمی‌دهید که وقتی از آنها می پرسند : چه ‌چیز شما را گرفتار دوزخ ساخت؟ می‌گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.

همچنین پیامبر (ص) در باره ی درخواست افراد بی نماز در دوزخ بیان می دارند: بی‌نماز درخواست می‌کند به دنیا برگردد و این است سخن خداوند متعال تاگاهی که ‌به یکی از آنان مرگ آمد گوید: پروردگارا مرا برگردانید تا شاید عمل شایسته ‌انجام دهم در آنچه بازگزاردم، اما آنها تا روزی که برانگیخته شوند پیوسته در برزخ هستند.
منابع:

1-علامه مجلسی، بحار الانوار، ؛ ج 82: 203، 202، 224؛ ج 77: 58.

2-ری شهری، میزان الحکمه، ج 5: 403.

3-متقی هندی، کنز العمال، ج 7، حدیث 19090.