ما ایرانیهایی که در اسراف کردن منابع و انرژیهای خدادادی، رکوردشکن هستیم. بر خلاف آموزههای دینی خود، یاد نگرفتهایم هنگام وضو گرفتن یا مسواک زدن، شیر آب را ببندیم، برای استحمام از لحظه ورود به حمام تا لحظه خروج، دوش آب را باز نگذاریم و چندین برابر مقدار ضروری، آب را مصرف نکنیم. این در حالی است که پیامبر گرامی اسلام(ص) میفرمایند حتی اگر ته مانده آب نوشیده شده خود را دور بریزید، اسراف کردهاید و مرتکب گناه شدهاید.
بخش کشاورزی در ایران که 90 درصد از منابع آب شیرین را مصرف میکند، به شکل وحشتناکی ناکارآمد است و 80درصد آب را هدر میدهد! سالهاست کارشناسان درباره ضرورت سرمایهگذاری برای بهینه سازی مصرف آب در بخش کشاورزی هشدار میدهند، اما مسؤولان این هشدارها را جدی نگرفتهاند. الگوی مصرف آب آشامیدنی بر اساس اعلام بانک جهانی برای یک نفر در سال، یک متر مکعب و برای بهداشت در زندگی به ازای هر نفر، 100 متر مکعب است. بر این اساس، در کشور ما 70 درصد بیشتر از الگوی جهانی آب مصرف میشود! همچنین بر اساس آمار اعلام شده، سرانه آب مصرفی جهان (صنعتی ، کشاورزی و آشامیدنی) در حدود 580 مترمکعب برای هر نفر در سال است که این رقم در ایران حدود 1300 مترمکعب است!
ما حتی از کشورهای پرباران اروپایی هم بیشتر آب مصرف میکنیم، در حالی که منابع آبی سطحی و زیرزمینی ما روز به روز در حال تحلیل رفتن است، به گونهای که کارشناسان میگویند دیگر در ایران نمیتوان سد احداث کرد و همین سدهای موجود هم زیادی است چون آبی برای ذخیره وجود ندارد!
بله! آب تمام شده است. این یک واقعیت است. اکنون ما در حال مصرف کردن سهم آب نسلهای آینده هستیم که هزاران سال برای ذخیره شدن آن در آبخوانها، زمان گذشته است.
ما بیش از یک سوم آبهای زیرسطحی را که با کیفیتترین بخش آن است در همین سالهای اخیر مصرف کردهایم و مقدار ناچیزی از آن به نسبت زمان طولانی آینده، باقی مانده است که شاید اگر به همین شیوه مصرف کنیم، کفاف فرزندان ما را هم ندهد چه رسد به نوادگانمان!
تمام اینها در حالی است که کشور ما در یکی از خشکترین نقاط آب و هوایی زمین واقع شده و یک سوم میانگین جهانی بارندگی داریم. افزون بر آن در یکی دو دهه گذشته نیز با خشکسالیهای بیسابقه و کاهش بارندگیها روبهرو بودهایم. شاید باورش سخت باشد، اما به عنوان نمونه، در سالهای اخیر سطح آب در شهرهایی مانند جهرم ٥٧٠ متر، رفسنجان ٤٥٠ متر و در شهریار ٣٠٠ متر پایین رفته است!
بحران آب مدتهاست آغاز شده و ما در خوابیم و شاید وقتی بیدار شویم که دیگر آبی حتی برای نوشیدن نمانده باشد، تا چه رسد به ماشینشویی و استحمام روزانه! بیایید تصمیم بگیریم باقیمانده آب را درست مصرف کنیم. شعار «آب هست، اما کم است» شعار نادرستی است. آب نیست! لطفاً باور کنید!
نظر شما