به گزارش قدس آنلاین، خوشبختی واژه ای است ژرف و پُردامنه که هر انسانی متناسب با تعریفی که از آن دارد راه رسیدن به این مقصد را تعیین و تعریف می کند، اما بی تردید بهترین و متقن ترین راه آن است که اسلام و آموزه هایش پیش پای انسان گشوده اند.
پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «خوشبخت، كسى است كه سراى باقى را كه نعمتش پايدار است بر سراىِ فانى كه عذابش بى پايان است برگزيند و از آنچه در اختيار دارد براى سرايى كه بدان جاى رود پيش فرستد، قبل از آن كه آنها را براى كسى گذارد كه وى با انفاقِ آن خوشبخت مى شود، ولى خودِ او، با گرد آوردن آن [داراييها اكنون] بدبخت شده است.
امیرمومنان امام على (ع) می فرمایند: «خوشبخت، آن كسى است كه از كيفر [خدا] ترسيد، پس ايمن گرديد و به پاداش، اميد بست و نيكوكارى پيشه كرد و شوقِ بهشت در دلش جاى گرفت و شبانه راه پيمود.»
و نیز از آن حضرت (ع) است که: «خوشبخت، آن كسى است كه از ديگرى پند گيرد و به كار بندد.»
علاوه بر این، در روایات معصومین علیهم السلام عوامل موثر بر خوشبختی انسان نیز تصریح شده است.
مولای متقیان می فرمایند: «سه چيز است كه هر كس رعايت كند خوشبخت شود: هر گاه نعمتى به تو رسيد خدا را سپاس گوى، هر گاه روزيت دير رسيد از خدا آمرزش بخواه، و هر گاه سختى به تو رسيد ذكر «لا حول و لا قوة الاّ باللّه» را زياد بگو.»
امیرمومنان امام علی (ع) در این باره می فرمایند: «به علم عمل كنيد، تا خوشبخت شويد.»
و نیز فرموده اند: «از طريق ايمان است كه مى توان به قله خوشبختى و اوج شادمانى صعود كرد.»
همچنین، از حضرت امیر (ع) است که: «هر كه نفس خود را در راه اصلاح آن به رنج افكند، خوشبخت شود و هركه آن را با لذّت هايش وا گذارد، بدبخت گردد و [از درگاه حق] دور شود.»
و نیز از ایشان است که فرمودند: «هيچ كس جز با طاعت خداوند سبحان خوشبخت نشود و هيچ كس جز با معصيت خدا بدبخت نگردد.»
امام علی (ع) همچنین می فرمایند: «هر كه به محاسبه نفس خود پردازد، خوشبخت شود.»
منابع:
غررالحکم
الخصال
میزان الحکمه
انتهای خبر/
نظر شما