به گزارش قدس آنلاین، اسلام و آموزه های روایی بشدت از مشاجره نهی کرده و برای آن آثار و عواقبی سوء برمی شمارند که می تواند زندگی آدمی را دستخوش تحولات منفی کند.
چنان که خداوند در آیه 19 سوره مبارکه حج می فرماید: «اين دو گروه درباره پروردگارشان به مشاجره برخاسته اند. براى آنان كه كافرند جامه هايى از آتش بريده اند و از بالا بر سرشان آب جوشان مى ريزند» .
امیرمومنان امام على (ع) نیز در این باره می فرمایند: «مشاجره، نادانى انسان را آشكار مى كند و چيزى به [مطلبِ] حقّ او نمى افزايد.»
مولای متقیان (ع) همچنین فرموده اند: «آن كه در مشاجره زياده روى كند، گنهكار است و آن كه در مشاجره كوتاهى كند، [بر خود] ستم كرده است. مشاجره گر نمى تواند تقواى الهى داشته باشد.»
امام باقر (ع) نیز می فرمایند: «مشاجره، دين را نابود و عمل را باطل مى كند و شك و ترديد به بار مى آورد.»
ایشان همچنین فرموده اند: «از مشاجرات بپرهيزيد كه شك و ترديد به بار مى آورند و عمل را بى اجر مى كنند و مشاجره كننده را نابود مى گردانند و بسا كه انسان [در هنگام مجادله كردن] سخنى نابخشودنى به زبان آورد».
و نیز از حضرت باقر (ع) در نکوهش مشاجره است که: «از مشاجره گران و دروغگويان بپرهيزيد؛ چه، آنان، آنچه را بايد بياموزند رها كرده اند، امّا براى آموختن آنچه به آموختنش فرمان ندارند، خود را به زحمت مى اندازند، چندان كه در فرا گرفتن علم آسمان خود را به تكلّف وا مى دارند.»
امام صادق (ع) نیز در این باره می فرمایند: «مشاجره نكند، مگر كسى كه از آنچه در سينه دارد، به تنگ آمده باشد.»
و نیز فرموده اند: «مشاجره نكند، مگر آن كه در دين خود شك دارد، يا كسى كه ورع ندارد.»
امام صادق (ع) همچنین می فرمایند: «از مشاجره كردن بپرهيزيد كه آن دل را مشغول مى كند و موجب نفاق مى شود و كينه به بار مى آورد.»
و نیز از ایشان است که: «از مشاجره كردن در دين بپرهيزيد، كه آن، دل را از ياد خداوند عزّ و جلّ باز مى دارد و موجب نفاق مى شود و كينه به بار مى آورد و راه بر دروغ مى گشايد.»
همچنین در كافى به نقل از غياث بن إبراهيم آمده: امام صادق عليه السلام هر گاه بر گروهى مى گذشت كه مشغول مشاجره كردن بودند، از آنها رد نمى شد، مگر آن كه سه بار با صداى بلند مى فرمود: «از خدا بترسيد.»
امام كاظم (ع) نیز در نکوهش و مذمت مشاجره می فرمایند: «به ياران خود دستور بده كه زبانشان را نگه دارند و مشاجره كردن در دين را وا گذارند و در عبادت خداوند عزّ و جلّ بكوشند.»
منابع:
غررالحکم
نهج البلاغه
امالی صدوق
کافی بحارالانوار
میزان الحکمه
انتهای خبر/
نظر شما