به گزارش قدس انلاین، در روایات بسیاری از ائمه معصومین (ع) در خصوص نهی از اعتماد به غیر خداوند و بی­اعتمادی به او و علل و ثمرات آن، مطالب ارزشمندی بیان گردیده و نیز اشاره شده است که اعتقاد به خداوند در واپسین لحظات عمر و از روی اضطرار هیچ گاه مثمر ثمر نخواهد بود چنانچه در این باره روایت گردیده که ابراهیم بن محمد همدانی نقل کرده است: به ابی‌الحسن الرضا (ع) عرض کردم: به چه سبب خداوند فرعون را که به او ایمان آورده و به یگانگی او اعتراف کرده بود غرق کرد؟ حضرت فرمودند: به سبب این که فرعون زمانی که عذاب الهی را مشاهده کرد ایمان آورد، ایمان در هنگامی که عذاب خدا فرا می‌رسد پذیرفته نیست و این حکم خداست که در گذشته و حال جاری است، چنان که در قرآن فرموده است: فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ کَفَرْنا بِما کُنَّا بِهِ مُشْرِکینَ، فَلَمْ یَکُ یَنْفَعُهُمْ إیمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا؛ آن گاه که عذاب ما را دیدند گفتند ما به خداوند یکتا ایمان آوردیم و به آنچه شریک خدا گرفتیم کافر شدیم، اما ایمان آنها پس از دیدن عذاب ما به آنها سودی نبخشید.

همچنین خداوند فرموده است: یَوْمَ یَأْتی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فی إیمانِها خَیْراً؛ روزی که برخی نشانه‌های عذاب پروردگارت فرا رسد، در آن روز هیچ کس را ایمان سود نبخشد اگر پیش از این ایمان نیاورده و در ایمان خود کسب خیر و سعادت نکرده باشد.
پس فرعون این چنین بود و هنگامی که خود را دستخوش غرق و نابودی دید گفت: آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ الَّذی آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائیلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمینَ؛ اینک من ایمان آوردم که هیچ خدایی جز آن که بنی‌اسرائیل بدو ایمان آوردند وجود ندارد و من هم تسلیم فرمان او هستم.

از این رو به او گفته شد: آلْآنَ وَ قَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَ کُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدینَ، فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَةً؛ به او خطاب شدحالا؟! دیر است. تو پیش از این نافرمانی کردی و از تبهکاران بودی امروز پیکر بی‌جان تو را می‌رهانیم تا برای آیندگان عبرتی باشد.
این حدیث برای کسی که بخواهد پند و عبرت گیرد عبرت و موعظه است، زیرا ایمان به خدا و بازگشت به او در هنگامی که درهای نجات بر روی انسان بسته شده و نومیدی بر دل او سایه افکنده ایمان نیست، بلکه ایمان اعتقاد به خدا و تسلیم در برابر اراده او در هر دو حالت امید و نومیدی است.
منابع:

1-قرآن کریم، سوره رعد: آیه 28؛ سوره انعام: آیه 158؛ سوره یونس: آیه 90-91.

2-فضل الله محمدجواد، تحلیلی از زندگانی امام رضا (ع): 260.