براساس گزارش خبرگزاریها قرارداد پژو و ایران خودرو در شرایطی منعقد شد که این شرکت فرانسوی پس از 23 سال مونتاژکاری در ایران حدود چهار سال پیش یک شبه از ایران خارج شد و به این ترتیب خسارت 800 میلیون یورویی (2/3 تریلیون تومانی) را برای صنعت خودروسازی کشور به جا گذاشت.
در این راستا قرارداد حضور دوباره پژو در ایران به شرط برخورداری فرانسویها از سهم دو میلیون دستگاهی به ارزش 800 میلیون یورو در بازار خودرو ایران امضا شد. براساس این قرارداد، خودروهای تولیدی با مشارکت ایران خودرو و پژو شامل پژو 208، پژو 2008 و پژو 301 خواهد بود.
براساس قرارداد ایران خودرو و پژو، مقرر شده است، دو طرف قرارداد در ایران شرکتی با نام جدید و با سهم 50 درصدی برای هر طرف تأسیس کنند. 30 درصد محصولات مشترک آنها صادر شود و بقیه در بازار ایران به فروش برسد.
براساس این قرارداد، تولید خودرو از اردیبهشت 96 آغاز میشود که سالانه 200 هزار دستگاه خودرو از طریق شرکت مشترک تولید و روانه بازار خواهد شد.
سهم سرمایه گذاری هر شرکت در این قرارداد 400 میلیون یورو مشخص شده است.
خودروسازان داخلی درحالی مشارکت با خودروسازان مشهور خارجی را دردستور کار دارند که این صنعت همچنان با مشکلات فراوانی دست وپنجه نرم میکند. دراین راستا بررسی اوضاع خودروسازی دردوران تحریم وبعد از آن واقعیتهای این صنعت را بیشتر شفاف میکند.
پاشنه آشیل صنعت خودرو
صنعت خودرو به عنوان یکی از صنایع مهم وتبدیلی با اوج گرفتن فشارهای تحریم، به یکی از صنایع سرمایه ای و راهبردی در حوزه اقتصاد کشور تبدیل شد و دلایلی همچون نوسانات نرخ ارز، کمیاب بودن قطعات مورد نیاز، ضعف مدیریت، پرداختن خودروسازان به فعالیتهای جانبی همچون باشگاه داری، بورس وسهام بازی که باعث کاهش نقدینگی خودروسازان شد، حمایت متعصبانه دولت ازخودروسازان داخلی در مقابل واردات خارجی که اثر ضد انگیزشی برای خرید تولیدات خارجی وهدایت جمعیت خاکستری متقاضیان این صنعت به سمت خودروهای داخلی داشت، بسته بودن جغرافیای بازار خرید خودرو و دسترسی نداشتن مشتریان به خودروهای با کیفیت بالا و قیمت مناسب، باعث افزایش سه برابری قیمت خودروهای بی کیفیت وناامن داخلی شد، اگرچه خودروهایی که سالها ادعا میشد، قسمت اعظم آنها در داخل تولید میشود، نیز شامل افزایش قیمتها شدند که همه این عوامل باعث رکود این صنعت در کشور شد. ازطرفی فعالان بازار خودرو مشکلات داخلی راعمیق تر وبرجسته تر از تحریمها تلقی میکردند وبراین باور بودند که تنها 30درصد مشکلات مربوط به تحریمهای بین المللی وبقیه مربوط به مشکلات وسیاستهای داخلی است .
پاشنه آشیل ونقطه ضعف اصلی صنعت خودرو، دولتی بودن، لابی قدرت بین دولت و خودروسازان وحمایتهای بیحدوحصر وغیربهینه دولت از آنها بود که توجیه دولت مبتنی بر ایجاد اشتغال توسط خودروسازان بود این درحالی است که آمار فوتیهای یک سال ناشی از تصادف این خودروها در کشور با تعداد افراد شاغل دریکی از این شرکتها برابری میکند.
حال این صنعت در شرایط پیش روی اقتصاد وبهبود روابط بین الملل نیازمند آسیب شناسی است تا با تقویت و ارتقای توان تولید وفروش محصولات، سهم خود را درتجارت خارجی افزایش دهد.از طرفی در چشم انداز افق۱۴۰۴ صنعت خودروسازی ایران باید درجایگاه نخست منطقهای قرار داشته باشد. بررسیها نشان میدهد، اگر ارتباطات بین المللی خودروسازان با شرکای خارجیشان دچار مشکل نمی شد و قطعات یا مواد اولیه ای همچون کیسه هوا، ترمز ای بی اس با قیمتی هر چند بالاتر تأمین میشد، افت تولید ورکود دراین صنعت با این شدت ادامه پیدا نمی کرد.
حال بازار خودرو را در دوران پسا تحریم باید از جنبههای مختلف مورد ارزیابی قرار داد که مهمترین آن تأمین نقدینگی ویکسان سازی نرخ ارز از سوی دولت خواهد بود. این در حالی است که تازمانی که مشکلات نقدینگی ومالی خودروسازان مرتفع نشود، اثر برجام بربازار خودرو مشخص نخواهد شد. در شرایط کنونی ورفع تحریمها به طور حتم با ورود خودروسازان خارجی و رقابتی کردن این صنعت از حالت انحصاری خارج خواهد شد که بدون تردید فرآیندی زمان بر خواهد بود. ایجاد زیرساختهایی شامل شکل گیری زنجیره تأمین، ایجاد شبکه فروش و خدمات پس از فروش، توسعه واحدهای مهندسی، تحقیق و توسعه و افزایش کیفیت و تعدیل قیمتها نقش متمایزی در تبدیل این صنعت رکود زده به رقابتی خواهد داشت.
برجام سرآغازی برای جشن ارزانی و پویایی در تمام صنایع است، اما باید مدنظر داشت که دستیابی به این نتیجه، نیازمند یک عزم جدی و طولانی مدت است که میتواند بایک برنامه مشخص و تأثیرگذار امکان پذیر شود.
از طرفی به لحاظ نمایان شدن تورم رکودی وسیاستهای انقباضی پول از سوی دولت و پایین بودن قدرت خرید مردم، حداقل برای یک دوره ۶ ماهه تا یک ساله انتظار کاهش قیمت خودرو را نمیتوان داشت.
ماجرای خودروی ارزان
زمینه سازی برای تولید ارزان در ایران کلاف پیچیده ای است وبرای برطرف کردن این معضل در بازار خودرو نباید انتظارات آنی داشت. بنابراین براساس اظهارنظرهای فعالان این صنعت، برجام دربلندمدت برای خودروسازان عصای موسی خواهد بود، زیرا تنها در صورت ورود شرکتهای خودروسازی معتبر و جهانی و فراهم ساختن فضای رقابتی، تأمین نقدینگی لازم برای این صنعت، یکسان سازی نرخ ارز، کنترل هیجانات و احساسات دلالان و فضای حاکم بر بازار، افزایش توان مدیریتی و اجتناب شرکتهای خودروسازی ازفعالیتهای جانبی و غیرمستقیم با خط مشی این صنعت میتوان انتظار کاهش رکود وقیمت خودرو در بازار را داشت که قطعاً تأثیر بسزایی در تعالی حوزه اقتصاد کشور خواهد داشت.
نظر شما