به گزارش قدس آنلاین به نقل از جهان، کارگزاران از همان ابتدا نیز با کاندیدا شدن عارف برای ریاست مجلس مخالف بودند و علی لاریجانی را گزینه مطلوب می دانستند. حی زمانی که مرعشی، سخنگوی این حزب پس از یک چرخش جالب اعلام کرد که از عارف حمایت می کنند، بسیاری از اصلاح طلبان  معتقد بودند که این اعلام حمایت تنها صوری بوده و در اصل کارگزران با حمایت از لاریجانی به دنبال پیوند بیشتر با دولتمردان اعتدال است.

در این میان غلامحسین کرباسچی، دبیر کل حزب کارگزاران، اینک که تحلیل ها و پیش بینی هایش از ریاست مجلس بر خلاف هم قطاران اصلاح طلبش درست از آب درآمده، با کنایه و دلخوری بیشتری اعلام موضع می کند.

وی در گفتگو با روزنامه اصلاح طلب اعتماد سخنان کنایه آمیز سنگینی به محمد رضا عارف زده، که جای تامل دارد.

غلامحسین کرباسچی به روزنامه اصلاح طلب اعتماد گفته است قرار نبود ریاست مجلس برای اصلاح طلبان باشد و در اردوگاه اصلاح طلبان دوستان با وزن کشی اشتباه بزرگی را رقم زدند!

کرباسچی تاکید کرده که اعضای منتخب لیست امید که متجاوز از صد و شصت نفرند الزاما عضو فراکسیون امید نیستند اعضای فراکسیون هم الزاما در صحن علنی و رای مخفی یکپارچه نیستند و در فهرست امید تعداد زیادی از نیروهای معتدل اصولگرا جای گرفته بودند که از جمله خود آقای لاریجانی بود و نباید به اشتباه پس از پیروزی، همه را به عنوان اعضای فراکسیون امید تصور کرد.

وی با بیان این جمله که " اینکه چگونه موضوع ریاست به سرمان زد واقعا جای تعجب دارد" ، اظهار داشت: ای کاش به جای فراکسیون امید نام فراکسیون حامیان دولت انتخاب میشد. اگر اسم این فراکسیون به عنوان حامیان دولت مطرح میشد و به طور معقول و منطقی بر سر ریاست مذاکره صورت می گرفت، هرچند بازهم احتمال ریاست علی لاریجانی بیشتر بود اما در نائب رئیسی و انتخاب اعضای هیات رییسه می توانستیم امتیازهای بیشتری به دست آوریم.

وی سپس با کنایه غیر مستقیم به کاندیدا شدن عارف برای ریاست مجلس گفته است: باید در این میان کسی به عنوان کاندیدای ریاست مجلس مطرح میشد که یا با شخصیت کاریزماتیک خود بتواند نیروهای مختلف را به دور خود جمع کند یا از عوامل و عناوین کم هزینه تری برای رأی آوری استفاده کند. کاری که شاید بتوان گفت از مسعود پزشکیان و حتی علی مطهری به خوبی برمی آمد.

وی در پاسخ به این سوال رونامه اعتماد "چرا معتقدید که مطرح شدن نام محمد رضا عارف برای ریاست مجلس، اشتباه بود؟" گفته است: جواب این سوال را می توان از آرای پزشکیان دریافت. واقعا چگونه پزشکیان برای نایب ریسی 153 رای از آن خود کرد؟ این امر تنها به دلیل شخصیت او تحقق یافت. راه دوری نرویم. سخنرانی های طی چهار سال گذشته مسعود پزشکیان که زیر فشار تندروها و نگاه های خصمانه افراطیون انجام می شد را اگر مقابل هر مستقلی قرار دهیم، تایید خواهد کرد که تا چه حدی در مسیر اهداف و آرمان های اصلاحات حرکت می کرد. بنابراین می توان گفت که برای تصدی پست ریاست باید به جاذبه های شخصیتی افراد هم نگاه میشد. ای کاش فراکسیون امید با نام فراکسیون حامیان دولت شکل می گرفت. تصمیمی که یقینا معادلات دیگری را برای دیروز مجلس رقم می زد.