با رحلت پیامبر رحمت (ص) و تغییر ذایقه دنیامدارانی که لباس دین بر تن کرده بودند، همانهایی که روزی یار حبیب خدا بودند، روبهروی امام زمان خود و قرآن ناطق ایستادند. شاید یکی از مهمترین دلایل فتنهافروزیها در زمان خلافت مولای متقیان حضرت علی (ع)، عدم تشخیص حق از باطل بود که مقام معظم رهبری در دیدار مذکور به این موضوع نیز پرداخته و باز هم درباره آسیبها و خسارتهایی که فتنه بر نظام جمهوری اسلامی وارد کرد، صحبت نمودند. بیشک و بنا بر فرموده مقام عظمای ولایت، سکوت در برابر فتنه برای هیچ دورهای جایز نیست زیرا این سکوت میتواند منجر به تقویت فتنه و فتنهگران شود.
«قدس» در گفتوگو با کارشناسان به بررسی تاثیر کمرنگکردن آسیبهای فتنه و فراموشکردن آن در جامعه پرداخته است.
مبنای فتنه 88 از جهتگیریهای روشنفکران دهه شصت گذاشته شد
دکتر سعدالله زارعی با اشاره به اینکه پایههای فتنه 88 از دهه شصت گذاشته شد، میگوید: مبنای فتنه 88 را باید در عدم پذیرش ساختارهای نظام و تنندادن به رأی مردم عنوان کرد. زیرا فتنهگران علیه دو رکن اسلامیت و جمهوریت نظام تمامقد به پا خواسته بودند. فتنه 88 طغیانی از سوی برخی کاندیداهای درون نظام بود. این افراد چهارچوبهای حقوقی نظام را زیر پا گذاشته و عملاً علیه نظامی به پا خواستند که مردم با رأی بالا آن را به وجود آورده و برای حفظ آن هزاران شهید تقدیم انقلاب کرده بودند.
بدون تردید، زمینه فتنه 88 -که نوعی سکولاریزاسیون بود- از سالهای 65 به بعد و توسط یک جریان روشنفکریِ علیالظاهر چپگرا دنبال شد تا مبانی حقوقی جمهوری اسلامی را به چالش بکشند و چنین وانمود کنند که دین از کارآمدی لازم برای اداره جامعه برخوردار نیست تا بر این اساس، نوعی خودمختاری دینی را در جامعه رواج دهند.
انتشار نشریات دهه شصت آغاز خودمختاری دینی بود
وی در این باره افزود: این نوع خودمختاری اهداف خاصی را دنبال میکرد تا با شبههافکنی، مسیر اصلی دین را منحرف نماید و بهنحوی به مردم القا کند که هر کسی میتواند تصویری از دین برای خود ساخته و در مقابل مبانی فکری نظام اسلامی قرار گیرد. فعالیتهای دکتر سروش که از سال 65 آغاز شد، نمونهای از طراحیهای گسترده برای نشاندادن ناکارآمدی دین بود.
پس از آن شاهد تحرکات ویژهای از این گروه بودیم که از آن جمله، میتوان به انتشار مجله «کیهان فرهنگی» اشاره کرد. بعد از کیهان فرهنگی نوبت به مجله «کیان» و «زنان» و چندین مجله دیگر رسید که با اهداف خاصِ مورد نظر این گروه چاپ میشد. اشاعه و ترویج این تفکر و برنامهریزی برای گسترش آن در لایههای مختلف نظام، در دهه 70 به پیدایش روزنامههایی چون «سلام» منجر گردید.
این روزنامهها و افراد مرتبط با این جریان فکری، به دنبال تبلیغ و ترویج اندیشه خودمختاری دینی در کشور بودند.
نتیجه فتنه 88، تهدید نظامی نظام سلطه بود
دکتر زارعی با بیان اینکه در فتنه 88 دشمن نظام اسلامی را آشکارا تهدید کرد، خاطرنشان نمود: نتیجه تفکر فتنه دهه شصت در فتنه سال 78 رقم خورد؛ بهنحوی که دستاندرکاران جریان یادشده در روزنامه سلام و حلقه روشنفکر مذهبی، جامعه را به آشوب کشیدند.
تداوم این جریان و تبلیغ چنین اندیشه مسمومی، فتنه سال 88 را رقم زد که با همراهی و پشتیبانی نظام سلطه، کشور را به چالش کشید.
مسأله فتنه آنقدر برای غربیها و کشورهای مرتجع عربی که دنبالهرو سیاستهای نظام سلطه هستند، خوشایند بود که آمریکاییها، اروپاییها و عربستان پای کار آمده و با دخالت آشکار در امور کشور، حتی در این باره اظهار نظر کرده و جمهوری اسلامی ایران را در حمایت و پشتیبانی از فتنهگران به جنگ نظامی تهدید کردند.
فتنه حرکتی ضد ملی و براندازانه بود
این کارشناس مسایل بینالملل تصریح نمود: بدیهی است که فتنه 88، حرکتی ضد ملی بود و در راستای براندازی نظام اسلامی صورت گرفت. زیرا پای دشمنان دیرینه ایران اسلامی در چنین عرصه حساسی به وسط کشیده شد و آنها از آزادیهایی دم زدند که حتی خود بدان قایل نیستند.
فتنهای که با اهداف گوناگون و در راستای ضربهزدن به نظام اسلامی و ولایت فقیه به پا شد، فتنهای بود که حرارت آن کل جامعه را به آتش کشید. بیشک، اگر این مسأله بهصورت معقول و اندیشمندانهای کنترل نمیشد، صدمات و آسیبهای مختلفی ایران اسلامی را تهدید میکرد.
آشوبهای تازه، حاصل بیتوجهی به فتنه 88
وی دراین باره افزود: اندیشمندان، صاحبنظران و ملت شریف ایران همواره باید آنچه اتفاق افتاده را تقبیح نمایند. زیرا بیتوجهی به این موضوع میتواند در شکلهای دیگر بازتولید و بروز و ظهور داشته باشد.
متأسفانه، هماکنون فتنهگران از ابزارهای دیگری برای پیشبرد اهدافشان استفاده میکنند.
بهرهگیری از شبکههای اجتماعی و رشد سرعت تبادل اطلاعات در فضای مجازی به آنها امکان داده تا با استفاده از ابزارهای جدید، بهصورت گسترده، گروهها و طیفهایی را وارد معرکه جدیدی کنند تا آشوبهای تازهای را در آینده رقم زنند.
نظام در برابر فتنهگران شکیبا بود
زارعی تصریح کرد: در واقع، شکیبایی نظام در برابر فتنهگران حکمتی برای توجه به منافع عمومی و آرامکردن آشوبها بود.
متأسفانه، فتنهگران این نکته را نقطهضعف نظام تلقی نموده و گمان میکردند که نظام تا این حد با فتنهگران کنار آمده است.
در حالی که حاکمیت جمهوری اسلامی، بنا بر رأفت اسلامی، تا جایی که ممکن بود در برابر فتنهگران صبوری کرد. یقیناً، تأکید مقام معظم رهبری بر عدم فراموشی فتنه به معنای نمایش بردباری نظام در برابر فتنهگران است و نه پذیرش ادعای باطل آنها.
زنده نگاهداشتن فتنه به معنای تقابل جناحی نیست
این کارشناس مسایل بینالملل با بیان اینکه هیچ حاکمیتی به فتنهگران اجازه کشتن شهروندان را نمیدهد، گفت: بدیهی است که هیچ منطقی اجازه اعتراضات خیابانی، شکستن قداست نظام، آسیبزدن به اموال عمومی، کشتن شهروندان، شعارهای گستاخانه علیه مبانی نظام، تحریک و زمینهسازی برای حضور براندازان و منافقینی که اهدافشان برای نابودی نظام اسلامی مشخص است، را نمی دهد.
طرح زنده نگاهداشتن فتنه به معنای تقابل یک جناح با جناح دیگر نیست.
این مفهوم عمدتاً در انتخابات در شکل رقابت معنا میشود و در صورت غیرانتخاباتی نیز در قالب اظهار نظر، تشکیل احزاب، گروهها، دستهها و همچنین، راهاندازی رسانههای دستهجمعی معنا پیدا میکند.
بنابراین، به هیچ وجه نمیتواند در قالب تظاهرات براندازانه و نفی ساختارهای نظام تجلی یابد زیرا هیچکس نمیتواند ساختارهای نظام را جناحی تلقی کند.
فتنه 88 خسارات زیادی به کشور تحمیل کرد؛ بهصورتی که کشور همچنان از آن صدمات، در سطح ملی و بینالمللی رنج میبرد.
بیتردید، آتشافروزی فتنهگران موجب کاهش اقتدار نظام اسلامی شد؛ بهنحوی که این انگاره در نظام شکل گرفت که نظام جمهوری اسلامی ایران در شرایطی شبیه فتنه، امکان واژگونی دارد. بنابراین، اگر زنده نگاهداشتن فتنه 88 مطرح میشود به دلیل عدم فراموشی خسارتهای جبرانناپذیر آن است.
با نقاب دموکراسی آتشافروزی کردند
پرویز سروری، کارشناس مسایل سیاسی هم در این باره گفت: مسلماً تحقق دموکراسی نیازمند ابزارها و الزاماتی است که موجب انتخاباتی مطلوب میشود. این ابزارها و الزامات در نظام جمهوری اسلامی بهصورت کاملی در نظر گرفته شده است.
فتنه 88 نشان داد برخی که با استبداد
خو گرفتهاند و قادر به تحمل اقدامات و ابزارهای دموکراسی نیستند، فقط نقابی به نام دموکراسی را بر چهره میزنند. اما اینان باطناً همان مستبدان دیروز هستند.
لشکرکشی خیابانی دستاورد دموکراسی دروغین بود
وی در این باره میافزاید: دموکراسی یعنی پذیرش رأی اکثریت و نهادهای قانونی ناظر بر روند مشارکت.
متأسفانه، در جریان انتخابات 88، فتنهگران که با برآیند دموکراسی انتخابات را باخته بودند، در یک حرکت واقعا غیرقابل باور، نهتنها تمام نهادهای قانونی و ناظر بر انتخابات را دور زده و موجب بیاعتباری آنها شدند بلکه خود را در جایگاه قانون قرار داده و اعلام کردند ما پیروز انتخابات هستیم. از این رو ادعا کردند که انتخابات باید باطل شود. چنین رفتارهایی نشان میدهد که خوی استبدادی در ذات این افراد وجود دارد.
لذا اگر مردم و مقام معظم رهبری در سال 88 در مقابل این فتنه عظیم نمیایستادند، یقیناً در دورههای بعدی دموکراسی، مردمسالاری دینی و مشارکت کارآیی خود را از دست میداد. در نتیجه، بازندگان انتخابات در هر دورهای نهادهای ناظر بر انتخابات را نفی کرده و تلاش میکردند تا با لشکرکشیهای سیاسی در خیابانها حرف خود را به کرسی بنشانند.
کام مردم را تلخ کردند
این کارشناس مسایل سیاسی فتنه 88 را موجب تلخی ذایقه مردم و از بینبردن دستاوردهای انتخاباتی عنوان کرد و گفت: تحقق چنین روندی یعنی دامنزدن به خونریزی، درگیری، تنش، خسارات فراوان به کشور و از بینرفتن مردمسالاری و مشارکت مردم که ثمره خون شهدا است.
از این منظر، اگر در موضوع فتنه کوتاهیای صورت بگیرد و آن را حادثهای که در گذشته اتفاق افتاده، عنوان نماییم و یا با کوچکنمایی حوادث و آسیبهایی که به نظام و ملت وارد شد، آن را از یاد ببریم، در انتخابات پیشرو نیز شاهد چنین رفتارهای خسارتآفرین خواهیم بود؛ بهنحوی که ممکن است پای فتنهگران به عرصههای مختلف باز شده و هزینههایی را بر مردم تحمیل کنند و طعم شیرین دموکراسی را بر جامعه تلخ نمایند.
رفتارهای فتنهگران تابلوی عبرتی برای آیندگان باشد
سروری در این باره میافزاید: مسلماً در زمان پیروزی آقای روحانی اگر قرار بر تکرار این رویه بود، جناح مقابل باید فرآیند آشوب و اعتراض را ادامه میداد و با طرح این ادعا که عدهای دبه کردهاند، علیه جناح پیروز جوسازی و آشوب کرده و موجب تنش اجتماعی میشد.
اما این روند به دلیل احترامگذاشتن به روند دموکراسی و رأی مردم، بدون کوچکترین آسیب به نظام و ملت، پذیرفته شد. یقیناً، کسانی که نتیجه انتخابات را پذیرفتند نشان دادند جز نظر مردم چیزی را نمیپذیرند.
بنابراین، به دلیل زنده نگاهداشتن دموکراسی نباید فتنه 88 را فراموش کرد. بدیهی است که لازم است رفتارهای غیرقانونی جریانی که به دنبال براندازی نظام بوده و موجبات خشنودی دشمنان و غم واندوه دوستان انقلاب را فراهم کردند را تابلو کنیم تا همواره در برابر دیدگان ملت و نسلهای آینده باشد تا به فتنهگران اجازه چنین رفتارهایی داده نشود.
جای متهم و مدعی تغییر کرد!
این کارشناس سیاسی با بیان اینکه فتنهافروزان 88 حقوق هستهای ایران را از بین بردند، خاطرنشان کرد: انتخابات 88 در حالی برگزار شد که مشارکت بالای مردم، آمریکا را تقریباً وادار کرد که حقوق هسته ای ایران را بپذیرد. زیرا رکورد مشارکت بالای مردم میتوانست دست ایران را در همه ابعاد مذاکرات و عرصههای بینالمللی باز کند. متأسفانه، فتنهافروزی برخی باعث شد تا دستاوردهای بزرگ و رکورد مشارکت بالای مردم که فرصتی برای نظام بود، تبدیل به تهدید شود و متهمان که همان نظام سلطه بودند مدعیانی شوند که با ابزارهای مختلف و تحریمهای مختلف، ملت ایران را تحت انواع فشارها قرار دهند.
بنابراین، فتنهگران موجب شدند جای مدعی و متهم عوض شود و حقانیت جمهوری اسلامی زیر سؤال برود.
فتنهگریهای جریان مورد نظر سبب مخدوششدن چهره جمهوری اسلامی ایران شد و اجازه نداد که جلوههای مشارکت بالای مردم در انتخابات تجلی بیابد.
نظر شما