برخی والدین برای اینکه فرزندشان زودتر بتواند حرف بزند و کلمات را ادا کند. بیشتر وقتشان را صرف حرف‌زدن با او می‌کنند و مدام برای کتاب می‌خوانند.
برخی کودکان هیچ تلاشی برای صحبت‌کردن نمی‌کنند و فقط با اشاره و بیان صداهایی نامفهوم خواسته خود را به والدین و اطرافیان می‌فهمانند و این باعث نگرانی والدین می‌شود که نکند کودکشان مشکلی دارد و شاید نتواند زودتر از هم‌سالان خود به درستی صحبت کند.
بیشتر پدر و مادر‌ها کاملا ناخودآگاه در برابر کنش نوزادان خود بدون اینکه قصد جدی برای آموزش آن‌ها داشته باشند، واکنش نشان می‌دهند.
با این حال راهکارهایی وجود دارد که اگر والدین آن‌ها را در دستور کار خود قرار دهند، می‌توانند توانایی گفتاری نوزاد خود را هم بالا ببرند.
اصلی‌ترین این راهکار‌ها همان گفتگوی مستقیم با نوزاد است که مهارت برقراری ارتباط او و البته توانایی گفتاری‌اش را افزایش می‌دهد.
ما در اینجا برای برطرف‌کردن نگرانی والدین از دیر به حرف‌آمدن کودکشان و آموزش‌هایی برای افزایش قدرت سخنوری کودکشان با دکتر فرزانه صحافی، کارشناس مسئول سلامت کودکان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفتگو می‌کنیم.
نقش کلیدی والدین
والدین در پیشرفت زبانی کودک نقش کلیدی دارند، چون تعداد کلماتی که بچه می‌شنود همراه با تشویق او به صحبت‌کردن بیشتر، دایره لغاتش را گسترش می‌دهد. اگر کودک خواهر و برادر ندارد او را به جمع بچه‌های دیگر ببرید.
وقتی که کودک شما می‌بیند که بچه‌های دیگر صحبت می‌کنند، او نیز برای حرف‌زدن با دیگران تشویق می‌شود.
واضح صحبت کنید
واضح و بلند صحبت کنید و در مورد هر کاری که می‌کنید، از لباس پوشیدن تا خوابیدن مانند یک قصه جالب با کودک حرف بزنید.
حتی وقتی دارید اتاق را مرتب می‌کنید، بگویید: «خرست اینجاست، خرسی بیا بذارمت تو کمد، دستتو بده به من اسم این چیه مامان؟! خرس. بگو.»
صبر و حوصله به خرج دهید
حرف‌زدن را با آهنگ و بازی همراه کنید. صحبت کردن به صورت آهنگین و با حرکات دست بازی‌کردن مفید است. به جای عروسک‌های نمایشی نقش بازی کنید و حرف بزنید و سپس از او بخواهید چنین کند. در این کار حوصله و صبر زیاد لازم است.
بین حرف کودکان نپرید
زمانی که کودکان دنبال کلماتی هستند که می‌خواهند بیان کنند، به آن‌ها فرصت دهید، اگرچه برایتان خسته‌کننده است اما از پریدن بین حرف کودکان برای کامل‌کردن جملاتشان خودداری کنید.
فرصت دهید تا از کلمات ذهنی خود استفاده کنند و تشویق را فراموش نکنید.
اضافه‌کردن کلمات
وقتی که فرزند نوپای شما بعضی چیزها را خود به خود می‌گوید، آن لغت را به دایره کلمات دیگرش اضافه کنید. مثلا اگر او گفت: «توپ»، به او بگویید: «بیا بازی کنیم». توپ را در دست بگیرید و بگویید: «توپ قرمز یا توپ بزرگ.»
اجازه دهید کودک حرفش را کامل بزند
اجازه دهید خود کودک خواسته‌اش را بگوید و ضمن تشویق او را تصحیح و تکمیل کنید، مانند این اگر می‌گوید: «آبه.» بگویید: «آب می‌خواهی؟ تشنه هستی! الان برایت آب می‌آورم. لیوانتو بده!» تمرین کنید و باز هم تمرین و تمرین.
در همه لحظات با کودک صحبت کنید
گفتگو را به بخش ثابت ارتباط خود با نوزادتان تبدیل کنید، به‌طور مثال وقتی او را حمام می‌کنید، وقتی به او غذا می‌دهید یا وقتی با او بازی می‌کنید، در همه این زمان‌ها می‌توانید با او حرف بزنید.
سهم خود را انجام دهید
به صدا درآوردن یا دست و پا تکان‌دادن کودک توجه کنید در این مواقع برای حتما پاسخ او را با حرف یا لبخند بدهید. او برای برقراری ارتباط سهم خود را انجام داده و حالا نوبت شماست که سهم خودتان را انجام بدهید.
پرسیدن سوال از نوزاد
از نوزاد خود سوال بپرسید، درست همان‌طور که از یک بچه بزرگ‌تر که توانایی پاسخ دارد، می‌پرسید، طبیعی است که نوزاد نمی‌تواند جواب معقولی به شما بدهد! اگر او یک لبخند بزند، اخم بکند یا خنده‌های ریزی تحویل شما بدهد یعنی اینکه در تلاش است پاسخ سوال شما را بدهد و این تلاش او قطعا ستودنی است!
هیچ وقت برای صحبت‌کردن دیر نیست
بیشتر پدر و مادر‌ها بی‌صبرانه منتظر شنیدن اولین کلمه از زبان نوزادشان هستند. اگرچه کار‌شناسان معتقدند پدر و مادر‌ها باید منتظر باشند تا کوچولوی آن‌ها وقتی که با آن‌ها صحبت می‌کند حواسشان را به آن‌ها بدهند و البته صدای خوشایندی مانند خنده و قهقهه از او بشنوند.
منبع: شهرآرا
نظر شما