همه ساله دریای مازندران با بلعیدن حداقل 150 نفر خسارات فراوانی به کشور وارد می کند و سرمایه های انسانی بسیاری را در کام خود فرو می برد.

وجود 500 نقطه کور، کمبود و شلوغی بیش از اندازه طرحها، عدم آشنایی به فن شنا، کمبود ناجی غریق و بالاخره بی توجهی خانواده ها، همه ساله آمارغرق شدگان را افزایش داده و این تراژدی غمبار را رقم می زند.

زاویه نگاهمان در این یادداشت، غرق شدن هموطنان در مناطق شنا ممنوع می باشد چراکه اغلب جان باختگان در خارج از طرح های دریا، جان خود را از دست می دهند.

شرایط توپوگرافی دریای خزر بگونه ای ست که همه جای آن مناسب شنا کردن نیست و مدیران مازنی طی سالهای گذشته سعی کرده اند با نصب تابلوهای هشداردهنده، مردم را از شنا در مناطق ممنوعه منع کنند.

چنانچه کار بدانجا کشید که نیروهای انتظامی و امدادی نیز با استقرار افراد خود در مناطق کور مردم را ازعواقب این شنای پُراسترس مطلع کنند ولی انگار گوشی بدهکار این حرف ها نیست و تنها راه خروج از این بحران، آشنایی خانواده ها با خطرات شنا در خارج از طرح های دریاست.

لطفا! به تابلوها وعلائم هشداردهنده توجه کنید و به توصیه مامورین و امدادگران گوش بسپارید و با خاطره ای خوش، شمال زیبا را ترک کنید. ما نگران سلامتی شما هستیم...