۲۴ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۸:۲۸
کد خبر: 456319

قدس آنلاین: در آن حیوانات قربانی، برای شما منافعی است تا زمان معین (زمان ذبح) پس محل آن خانه قدیمی و گرامی [کعبه] است.

قربانی در فرهنگ قرآن

به گزارش قدس آنلاین به نقل از حوزه نیوز، قربانی از منظر قرآن کریمخبرگزاری حوزه :: - قربانی از منظر قرآن کریم

جایگاه و شرایط قربانی را از نگاه قرآن کریم منتشر می کند.

* قربانی از منظر قرآن کریم (حج آیات 30 تا 37)

* دعوت به پاس داشتن برنامه های خدا

«ذلِکَ وَ مَنْ یُعَظِّمْ حُرُماتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ» (مناسک حج) این است و هرکس برنامه های الهی را پاس دارد، برای او نزد پروردگارش بهتر است.

* خالص بودن

«حُنَفاءَ لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِکینَ بِهِ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْ تَهْوی بِهِ الرِّیحُ فی‏ مَکانٍ سَحیقٍ» (برنامه حج را انجام دهید) در حالی که همگی خالص برای خدا باشید و هیچ گونه همتایی برای او قائل نشوید و هرکس همتایی برای او در نظر بگیرد، گویی از آسمان سقوط کرده و پرندگان او را می ربایند و یا تندباد او را به جای دور دستی پرتاب می کند.

* شعائر خدا

«ذلِکَ وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ»؛ «این است (مناسک حج) و هر کس شعائر الهی را بزرگ بداند، پس آن از تقوای قلب ها است.

* نشانه تقوا

«.. فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ»؛ هرکسی شعائر خدا را بزرگ بدارد پس آن از تقوای قلب ها است.

* دل کندن از منافع در لحظه موعود

«لَکُمْ فیها مَنافِعُ إِلی‏ أَجَلٍ مُسَمًّی ثُمَّ مَحِلُّها إِلَی الْبَیْتِ الْعَتیقِ»؛ در آن حیوانات قربانی، برای شما منافعی است تا زمان معین (زمان ذبح) پس محل آن خانه قدیمی و گرامی [کعبه] است.

* فراگیر بودن امتحان با قطع علایق

«وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنا مَنْسَکاً لِیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلی‏ ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهیمَةِ الْأَنْعامِ»؛ برای هر امتی قربانگاهی قرار دادیم تا نام خدا را بر چهارپایانی که به آنان روزی داده ایم، ببرند.

* تسلیم در برابر خدا

«فَإِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا»؛ خدای شما یکی است پس تسلیم او شوید.

* بشارت به تسلیم شوندگان

«وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتینَ»؛ متواضعان و تسلیم شوندگان را بشارت بده.

* ویژگی تسلیم شوندگان

«الَّذینَ إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ الصَّابِرینَ عَلی‏ ما أَصابَهُمْ وَ الْمُقیمِی الصَّلاةِ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ»؛ کسانی که وقتی نام خدا برده شود. دل هایشان پر از خوف می شود و در مقابل مصیبت هایی که به آن ها می رسد، صابر هستند و نماز را به پا می دارند و از آن چه روزی شان کردیم انفاق می کنند.

* ایثار از بهترین

«وَ الْبُدْنَ جَعَلْناها لَکُمْ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ»؛ شترهای چاق را برای شما از شعائر الهی قرار دادیم.

* قربانی موجب خیر و برکت

«لَکُمْ فیها خَیْر»؛ برای شما در آن خیر و برکت است.

* آداب قربانی

«فَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْها صَوافَّ»؛ نام خدا را ببرید در حالی که به صف ایستاده اند...

* اطعام فقیران از گوشت قربانی

«فَإِذا وَجَبَتْ جُنُوبُها فَکُلُوا مِنْها وَ أَطْعِمُوا»؛ وقتی پهلوهایشان آرام گرفت، از گوشت آن ها بخورید و بخوارنید.

* فراگیر بودن اطعام

«وَ أَطْعِمُوا الْقانِعَ وَ الْمُعْتَرَّ»؛ مستمندان قانع و مستمندان اعتراض کننده را اطعام کنید.

بدیهی است هر یک از چهارده عنوان فوق، خود سرفصلی برای تبیین فلسفه و آثار و آداب قربانی است.

* دعای امام علی علیه السلام هنگام ذبح قربانی

بِسْمِ اللَّهِ وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ حَنِیفاً مُسْلِماً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ إِنَّ صَلاتِی وَ نُسُکِی وَ مَحْیایَ وَ مَماتِی لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ اللَّهُمَّ مِنْکَ وَ لَکَ ثُمَّ یَقُولُ اللَّهُمَّ هَذَا عَنْ نَبِیِّکَ ثُمَّ یَذْبَحُهُ وَ یَذْبَحُ کَبْشاً آخَرَ عَنْ نَفْسِهِ. (۱)

تمام اعمال حج، اعمال عید قربان و اعمال قربانی کردن حتّی نیت و دعای آن نیز در راستای «تسلیم محض بودن» است.

۱) من لا یحضره الفقیه، ج‏2، ص: 489.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.