امروز بیست و پنجم شهریورماه نخستین سالگرد ارتحال عالم بزرگوار و مجاهد نستوه مرحوم آیت الله ابوالقاسم خزعلی است که بیش از هر چیز دارای یک شخصیت جامعی بود، به طوری که از نظر علمی در رشته‌های فقه و اصول، کلام، تفسیر و فلسفه سرآمد بود و بویژه در عرصه اخلاق و معنویت یک اُلگوی وارسته و ممتاز به شمار می‌رفت.درس تفسیر مرحوم آیت‌الله خزعلی حتی پیش از انقلاب یکی از دروس مهم و برجسته تفسیری در حوزه علمیه قم بود، به طوری که این محفل علمی خود به عاملی برای رشد علمی و تهذیبی طلاب تبدیل شد، هر چند که از آن تلاش ارزنده تنها یک جلد تفسیر سوره مبارکه حمد چاپ شد و به یادگار ماند.
یکی از برکات ماندگار ایشان تأسیس بنیاد بین‌المللی غدیر است که خود نشان دهنده عمق ارادت و عشق ویژه آن عالم فقید به امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) و مسأله امامت و ولایت می‌باشد.
مرحوم آیت الله خزعلی همچنین از نظر علم کلام یک شخصیت متکلم به معنای حقیقی به شمار می‌رفت که در حوزه درس اخلاق نیز جزو استادان مبرز و مورد توجه حوزه چه پیش از پیروزی انقلاب و چه پس از آن  بود.
ایشان در عرصه مسایل سیاسی و اجتماعی و فرهنگی نیز همواره جزو شخصیت‌های بسیار پردغدغه و مجاهد بود، به طوری که از زمان آیت الله العظمی بروجردی این احساس تکلیف در امور دینی با ایشان همراه بود و به خاطر حمایت از مرجعیت و تحقیر شاه در سال 1339 شمسی از سوی حکومت پهلوی به رفسنجان تبعید شد، اما چندی بعد با تأکید مرحوم آیت‌الله بروجردی، رژیم شاه مجبور به آزادی ایشان شد.
البته ایشان دو مرتبه دیگر نیز طعم تبعید و محرومیت و فشار را چشید، اما هیچ گاه از اعتقاد و آرمان خود که همانا تلاش در مسیر احیای دین و ارزش‌های الهی بود، کوتاه نیامد و بخصوص در جریان نهضت حضرت امام(ره) با همه وجود از انقلاب و راه خمینی کبیر حمایت کرد، به طوری که به گواه اسناد تاریخی در همه اعلامیه‌های حمایت از انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره) امضای ایشان وجود دارد.
مرحوم آیت الله خزعلی در عرصه خطابه و سخنوری نیز زبانزد بود، به گونه ای که به جرأت می‌توان پس از مرحوم آقای فلسفی، ایشان را در این عرصه نمونه و بی‌نظیر توصیف کرد.
این عالم بزرگوار که سابقه حضور در خبرگان قانون اساسی و نیز مجلس خبرگان رهبری را نیز در کارنامه پرافتخار خود دارد، همچنین حدود 20سال عضو شورای نگهبان بود و به طور کلی در هر عرصه ای که انقلاب و نظام اسلامی به وجود ایشان احتیاج داشت، بی چشمداشت و بر اساس تکلیف دینی حضور می‌یافت.
ایشان همچنین در سال‌های دفاع مقدس بارها در جبهه‌های حق علیه باطل حاضر شد و به این طریق سبب حمایت و پشتیبانی معنوی رزمندگان و افزایش روحیه حماسی آن‌ها می‌شد.
آن عالم مجاهد از دوران پیش از انقلاب عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود و پس از انقلاب نیز سال‌هایی که در جلسات جامعه مدرسین از نزدیک با ایشان ارتباط داشتیم، شاهد روحیه انقلابی و مخلصانه این بزرگوار بودیم، به طوری که هر جا لازم می‌دید، دلسوزانه درباره عرصه‌های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی و... هشدار می‌داد و بر لزوم دفاع از ولی فقیه در هر شرایطی و حفظ نظام به عنوان اوجب واجبات تأکید می‌کرد.
ایشان به طور خاص رهبر معظم انقلاب را خلف صالح امام امت می‌دانست و بر این باور بود که پس از امام(ره) بهترین فرد برای رهبری نصیب مردم شده، بنابراین باید در حمایت و تبعیت از ایشان عمارگونه ایستاد.
خود این بزرگوار نیز در سلوک فردی و اجتماعی و موضع گیری هایش نشان دادند که در حقیقت انقلابی زیسته و انقلابی تا پایان عمر ماند و در برابر هجمه‌ها و شبهات و فتنه‌ها اسیر دام‌های پیدا و پنهان دشمنان نشد.