به گزارش قدس آنلاین به نقل از تبیان :

شهدا چگونه با خداوند متعال معامله کردن؟

1- معامله با ندیدنی به نام خدا که مصداق بارز آیه شریفه (یومنون بالغیب) هستند، که طبق آیه قرآن (ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل عند ربهم یرزقون)، شهدا مقام عندیت نزد پروردگار را افضل تر از زندگی در دنیا و زرق و برقش دانسته و در دفاع از خاک و ناموس و وطن پیش قدم شدند.

2- معامله با پایان کار ندیدنی به نام آخرت، شهدا تمام دنیا و متعلقاتش را به امید آخرت و قرب الی الله رها کرده و هیچ وابستگی به این دنیا ندارند.

3- سومین و آخرین معامله شهدا با خداوند متعال یک (نَه) بزرگ به دشمنان است چه دشمن خارجی و چه داخلی این نشان دهنده آن است که جوانان ما مثل الگویشان حضرت اباعبدالله علیه السلام زیر بار هیچ ظلمی نمی روند و نخواهند رفت که امنیت و آسایش کنونی را مدیون جوانانی هستیم که خودشان را برای دفاع از خاک و ناموس فدا کردند.

حال جای دارد که با وجود چنین جوانان و الگوهایی، بزرگان و مسئولین هم توجه به فرهنگ جهاد و شهادت داشته باشند تا عاقبت بخیر شوند.
فرهنگ جهاد و شهادت نمی گوید هر کس مسئول تر است حقوقش باید بیشتر باشد،
فرهنگ جهاد و شهادت نمی گوید هر کس مسئول تر است خانه اش بالای شهر است،
فرهنگ جهاد و شهادت نمی گوید هر کس مسئول تر است امتیازش بیشتر است،
فرهنگ جهاد و شهادت می گوید مشکلات را با همه تقسیم کنید و امکانات هم با همه تقسیم کنید این است که در زمان جنگ همه جنگ را پذیرفته بودن و در امکانات یکسان بودند.

فرهنگ جهاد و شهادت نمی گوید هر کس مسئول تر است حقوقش باید بیشتر باشد،
فرهنگ جهاد و شهادت نمی گوید هر کس مسئول تر است خانه اش بالای شهر است،
فرهنگ جهاد و شهادت نمی گوید هر کس مسئول تر است امتیازش بیشتر است،
فرهنگ جهاد و شهادت می گوید مشکلات را با همه تقسیم کنید و امکانات هم با همه تقسیم کنید این است که در زمان جنگ همه جنگ را پذیرفته بودن و در امکانات یکسان بودند

احکام دفاع از دین و خاک و ناموس

با بیان امروزی سه نوع دفاع وجود دارد، یک نوع با بیان است چنانچه حضرت زینب کبری(سلام الله علیها) توانست رسالت خود را با بیانش انجام دهد. آن حضرت به اقتضای زن بودنش نتوانست در میدان جنگ کربلا شرکت کند و شمشیر بزند ولی دفاع از حرم که از آن حضرت ساقط نشد.

اینکه کاری که زینب(علیهاالسلام) با زبانش کرد همان کاری است که مادران، همسران و فرزندان شهدا باید انجام دهند، گفت: دفاع زبانی ما این است که از شهدا، خانواده های شهدا، این حرکت نظام اسلامی و ولایت با زبان و کلام خود دفاع کنیم.

نخستین راه دفاع زبانی

 امروز فضای مجازی و لوازم ارتباطی برای ما فراهم است و دنیا هم دهکده جهانی است لذا دانشجویان ما هم می توانند جوانان آمریکایی را با منطق زبانی تحت تأثیر قرار دهند و ما در فضای مجازی باید آنقدر استدلال و منطق بیاوریم تا این جوانان ساده اروپایی فریب داعشی ها را نخورند و دسته دسته به آنها نپیوندند.

دوم: دفاع مالی

 و قرآن می فرماید جهاد مالی کنید: ۶۰۰ آیه در قرآن در باب جهاد داریم که بخشی از آن از جهاد مالی می گوید لذا اگر می توانیم به این نوع دفاع کمک کنیم و هر کسی هر سرمایه ای دارد به وسط بیاید.

سوم: دفاع جانی

که بهترین متاعی است که خداوند می خرد جان است .

خطر یا دفاع:

معنای خطر برای دین چیست؟ آیا کسانی که در مقابل امام حسین(علیه السلام) می جنگیدند، می گفتند ما خدا را قبول نداریم؟ یا خدا دو تا و سه تا و هزار تاست؟ نه؛ آن ها هم می گفتند «أشهد أن لااله الا الله و أشهد أن محمد رسول الله». آیا می گفتند دین منسوخ شده است و باید آن را یک امر تاریخی و متعلق به زمان گذشته تلقی کرد؟ نه؛ علناً چنین چیزی نمی گفتند. بلکه می گفتند ما می خواهیم حکومت اسلامی برپا کنیم و جانشین و خلیفه رسول الله باشیم.

امام(ره) در آغاز نهضت خود فرمود: من اعلام خطر می کنم. ای مشهد، ای قم، ای نجف و... من برای اسلام احساس خطر می کنم. این یعنی چه؟ امام از چه می ترسید؟ می ترسید که در رادیو یا مأذنه ها به جای «أشهد أن لا إله إلا اللّه» بگویند خدا دو تا است؟ جز تعطیلی احکام، چه خطری اسلام را تهدید می کرد؟ مگر شاه می گفت خدا دو تا است؟ مگر هر سال در کاخ هایش مراسم عزاداری برگزار نمی کرد؟ از کاخ گلستان مراسم عزاداری مستقیم پخش می شد! مگر می گفت مخالف سیدالشهداست؟ نه؛ چند تا حکم بود که به دستور آمریکا باید آن ها را اجرا می کرد اما خلاف اسلام بود. فریاد امام برای همین بلند شد و گفت اعلام خطر می کنم.

اگر روزگاری- که خدا نیاورد چنین روزی را- بنا بر این گذاشته شد که احکام اسلام به هر بهانه ای یا با هر قرائت نوینی تعطیل شود یا بگویند تاریخ اجرای این احکام دیگر گذشته و با حقوق بشر و آزادی سازگار نیست و... باید همان کاری را کرد که امام کرد. امام درسی را که از امام حسین(علیه السلام) فرا گرفته بود، عملی کرد.

در محضر امام رحمة الله و ختم کلام

جنگ برای نماز:

 سیدالشهدا در همان ظهر عاشورا که جنگ بود و همه در معرض خطر بودند، وقتی یکی از اصحاب گفت: که ظهر شده است فرمود: «یاد من آورید نماز را و خدا تو را از نمازگزاران حساب کند و ایستاد در همان جا نماز خواند، نگفت که ما می خواهیم جنگ بکنیم، خیر؛ جنگ را برای نماز کردند. مقصد این است که اسلام را پیاده کنند و با اسلام انسان درست کنند. »(59/3/14، بیانات امام در جمع دانشجویان و اساتید دانشکده معارف اسلامی، صحیفه نور/148/12)

سید الشهدا در همان ظهر عاشورا که جنگ بود و همه در معرض خطر بودند، وقتی یکی از اصحاب گفت: که ظهر شده است فرمود:«یاد من آورید نماز را و خدا تو را از نمازگزاران حساب کند و ایستاد در همان جا نماز خواند، نگفت که ما می خواهیم جنگ بکنیم، خیر؛ جنگ را برای نماز کردند. مقصد این است که اسلام را پیاده کنند و با اسلام انسان درست کنند. »(59/3/14، بیانات امام در جمع دانشجویان و اساتید دانشکده معارف اسلامی، صحیفه نور/148/12)

جنگ برای مقابله با کفار:

پیغمبر اسلام تا آن وقتی که در بستر مرگ خوابیده بود، سپاهش را بیرون مدینه تجهیز کرده بود برای مقابله با کفار. (60/4/8، بیانات امام در جمع اقشار مختلف مردم صحیفه نور/50/15)

جنگ برای مصلحت اسلام:

حضرت علی(علیه السلام) سه جنگی را که کرده با اصحاب پیغمبر، با نزدیکان پیغمبر، با مقدس های حقه باز کرده و این برای مصلحت اسلام بوده است. گرچه من می دانم که در بعضی دل ها اشکال به حضرت امیر(علیه السلام) هم هست، بعضی اشخاص به حضرت امیر هم اشکال می گیرند ولی جرأت نمی کنند بگویند که «چرا با مسلمان ها جنگ کرده است!» لکن حضرت امیر (علیه السلام) تابع اسلام است، اسلام بگوید با مسلمین جنگ کن، جنگ می کند(64/1/15).

جنگ برای شکستن اغنیا:

جنگ های پیغمبر همه اش با اغنیا و گردن کلفت ها و ثروتمندها بود.