قدس آنلاین - فیلم سینمایی «دریاچه ماهی» اولین تجربه بلند سینمایی مریم دوستی به قلم دکتر مصطفی رستگاری و تهیه‌کنندگی سعید سعدی، از معدود فیلم‌های امسال است که با مضمون دفاع مقدس راهی بخش «چشم‌انداز» سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر شد.

این فیلم نگاهی به وقایع پس از جنگ دارد و داستان چند خانواده را روایت می‌کند که در نقطه مشترکی به یکدیگر می‌رسند و در این میان، عشق گمشده‌ای پیدا می‌شود. در واقع این فیلم تجلیلی از شهدای جاویدالاثر است. نادر فلاح، ستاره اسکندری، لاله اسکندری، علی دهکردی و افشین ‌هاشمی‌ از جمله بازیگران این فیلم هستند. به این انگیزه با خانم دوستی به گفت‌وگو نشستیم که مشروح آن را می‌خوانید.

چه شد که به عنوان اولین تجربه فیلم بلندتان به سراغ ژانر دفاع مقدس رفتید؟

شاید یک دلیلش این بود که چون پدرم نظامی ‌و ایثارگر بوده، همیشه این احساس دین همراهم است. درباره ساخت این فیلم هم باید بگویم که من از ابتدا در جریان نوشتن این فیلمنامه بودم زیرا دکتر رستگاری که فیلمنامه این کار را نوشته‌اند، به عنوان مشاور در چند فیلمنامه‌ کوتاه من هم حضور داشتند. من به خوبی با قلم ایشان آشنایی داشتم. ضمن اینکه درباره سوژه فیلم نیز قبلاً با هم مفصل صحبت کرده بودیم و این فیلمنامه بنا بر یک توافق 2 نفره نوشته شده بود.

البته ناگفته نماند که قرار بود پیش از این فیلمنامه‌ای را که خودم نوشته بودم، بسازم ولی از آنجایی که به تاریخ کشورم علاقه‌مندم و به نظرم این 8 سال جنگ هم بخش مهمی‌ از تاریخ معاصر ما است، دوست داشتم که با این ژانر ساخت فیلم بلندم را شروع کنم.

خیلی دیر شروع نکردید؟

چرا، اتفاقاً خودم هم همین نظر را دارم. ولی یک سری مسایل مثل رفت و آمدم به خارج از کشور برای ادامه تحصیل باعث شد اولین فیلمم را که قرار بود 8 سال پیش بسازم، امسال موفق به ساختنش شوم. از اینها گذشته، برای فیلم اولم وسواس زیادی داشتم. لذا عقیده‌ای به عجله در زمینه فیلمسازی نداشتم چون می‌خواستم که اولین قدم‌هایم را محکم بردارم. این شد که کمی ‌زمان برد.

داستان فیلم شما به چه شکل روایت می‌شود؟ آیا یک داستان اپیزودیک است؟

نه، قصه از شب کربلای5 شروع می‌شود و در 3 برهه روایت می‌شود. داستان از دهه 40 و با کودکی «رضا» شروع می‌شود؛ در زمان جنگ ادامه می‏یابد؛ و در انتها هم در دهه 90 روایت می‌شود. در زمان حال هم قصه چند تا از بچه‌های جنگ به صورت کاملاً موازی روایت می‌شود که در این میان داستان عاشقانه خیلی زیبایی هم رخ می‌دهد.

پس طبیعتاً باید اکثر لوکیشن‌ها در جنوب بوده باشد؟

حدود 40 درصد از کار در شهرک دفاع مقدس در اطراف تهران فیلمبرداری شد و بعد هم چند شهر جنوبی. «دریاچه ماهی» فیلم پر لوکیشنی بود و ما چیزی حدود30 لوکیشن داشتیم که این موضوع کار را خیلی سخت می‌کرد.

فیلمنامه برای خود شما چه ویژگی‌هایی داشت؟

از ویژگی‌های این فیلمنامه این است که یک مرزی بین واقعیت و متافیزیک وجود دارد و ما توانسته‌ایم خیلی هنرمندانه  این مرز را به‌صورت واقعی و دلشنین در بیاوریم. ثانیاً همان‌طور که گفتم، فیلم در 3 برهه روایت می‌شود و این خط و ربط‌ها و زنجیره‌هایی که باید این 3 زمان را به هم وصل می‌کرد، خیلی جذاب  کنار هم چیده شده است. البته از ابتدا نخواسته‌ام که یک فیلم صددرصد جنگی بسازم و قصدم نشان‌دادن فیدبک‌های بچه‌های جنگ و این مسأله بود که رزمندگان در خانوادهایشان با چه مشکلاتی مواجه هستند. در واقع مخاطب در این کار بیشتر شاهد اتفاقات پس از جنگ است.

در اخبار آمده بود که حسین برزیده و مصطفی رستگاری به عنوان مشاور فیلمنامه و مشاور کارگردان با شما همکاری می‌کردند. این همکاری به چه شکل انجام شد؟

ما 2 سری پیش‌تولید داشتیم. در سری اول به خاطر مشکلاتی که با اسپانسر داشتیم، مجبور شدم تهیه‌کننده کار را تغییر بدهم. در واقع حضور آقای برزیده مربوط به این زمان بود که البته به خاطر مشغولیتی که ایشان برای سریالشان داشتند، از گروه ما جدا شدند. بعد از آن ما از حضور آرش معیریان به عنوان مشاور کارگردان و تدوینگر فیلم استفاده کردیم.

 به نظرتان وجود مشاورانی در بخش‌های مختلف در آثار فیلم‌اولی چقدر لازم و واجب است؟

خیلی، چون آدمی ‌که شرایط را گذرانده است می‌تواند به یک فیلم‎اولی کمک زیادی کند. مدیریت صحنه خیلی سخت است و یک کارگردان فیلم‌اولی باید کمک داشته باشد. نمونه‌اش اینکه آرش معیریان تدوینگر من هم بود. بیشتر مشاوره‌های ما تدوینی بود و این موجب می‌شد که ما هیچ صحنه اضافه‌ای را فیلمبرداری نکنیم.

از حضور فیلمتان در بخش چشم‌انداز جشنواره فیلم فجر راضی هستید؟

به رأی هیأت انتخاب احترام می‌گذارم ولی نه، راضی نیستم چون معتقدم در هیأت انتخاب فیلمساز و فیلم‌شناس پیشکسوت وجود نداشت. حتی به آقای حیدری هم نامه‌ای مبنی بر این نارضایتی نوشتم. من از فیلمم دفاع می‌کنم و مدعی هستم که فیلم خوبی ساخته‌ام زیرا معتقدم باید به این ژانر خیلی توجه شود، آن هم در جشنواره فیلم فجر که جشن انقلاب است.

این دوره از جشنواره تغییرات چشمگیری نسبت به ادوار قبلی داشته است. با این تغییرات موافقید؟

به نظرم این جابه‌جایی بخش فیلم‌اولی‌ها اصلاً کار درستی نبود. آقایان باید در این بخش به یک ثبات برسند. ولی به هر جهت خوشحالم که در این یکی دو سال گذشته فیلمسازان فیلم‌اولی جایگاه خودشان را پیدا کرده‌اند. امسال فیلم‌اولی‌ها حضور چشمگیری دارند و این جای خوشحالی دارد.