به گزارش قدس آنلاین، با وجود اینکه این تالاب یکی از مهمترین توقفگاه های پرندگان مهاجر و زمستان گذر است و قوت مردم این منطقه از این تالاب به دست می آید اما در سال های اخیر تخلیه زهاب های شور مزارع نیشکر کیفیت آب تالاب شادگان و حیات زیستمندان آن را تهدید می کند.
زهاب های نیشکر علاوه بر شوری، دارای ۶ دسته علف کش هستند که روی تالاب و زیستمندان آن تاثیر می گذارند؛ این مواد شیمیایی و سموم کیفیت آب تالاب را از بین می برند؛ همچنین این سموم در بدن آبزیان و گیاهان انباشته شده و به مصرف کنندگان منتقل می شوند.
واحدهای دعبل خزاعی، سلمان فارسی و فارابی از زیرمجموعه های شرکت توسعه کشت و صنعت نیشکر هر کدام با حدود ۱۵ هزار هکتار مساحت، در شرق رودخانه کارون و جاده اهواز- آبادان قرار دارند که از سال ۱۳۷۹، زهاب های شور خود را به تالاب شادگان تخلیه می کنند.
زهر در کام هور
مطالعه و پایش واحدهای شرقی طرح توسعه نیشکر وارده به تالاب شادگان در سال ۸۴ نشان می دهد که تخلیه زهاب نیشکر به این تالاب، آن را به یک نمک زار عظیم تبدیل کرده و باعث تغییر پوشش گیاهی آن شده است. مرگ و میر تعداد زیادی از پرندگان و آبزیان نیز مرتبط با همین مساله است. البته در این مطالعه ۱۵ طرح برای بهبود کیفیت زهاب های تولیدی نیز پیشنهاد شده است.
همچنین مطالعات بخش شیرین تالاب شادگان توسط پژوهشکده آبزی پروری جنوب در سال های ۷۴، ۸۷ و ۸۹ کاهش چشمگیر شاخص های کمی و کیفی این تالاب و بحرانی بودن وضعیت آن را ثابت می کند.
نظر شما