به گزارش قدس آنلاین، در عصری زندگی می‌کنیم که تکنولوژی همواره رو به پیشرفت است. تکنولوژی‌ای که پای خود را فراتر از ارتباطات عادی گذاشته و روز به روز وسعت بیشتری پیدا می‌کند. وجود شبکه‌های کابلی و به علاوه آن، اینترنتی که این روزها به سهولت در دسترس مردم قرار دارد استفاده از دنیای بی‌واسطه این شبکه‌ها را هر روز آسانتر می‌کند.
میزان پاسخ‌گویی تلویزیون به ذائقه مخاطبان
برخی معتقدند تقریبا از زمانی که تلویزیون دیگر جوابگوی تقاضاهای مخاطب نبود و عرضه‌ای که داشت خواسته‌های مخاطبان را برآورده نکرد، شبکه‌های اینترنتی و کابلی پا به عرصه ظهور گذاشتند. در ابتدا تعداد انگشت‌شماری از این شبکه‌ها تاسیس و کار خود را آغاز کردند، برنامه‌های تولیدی آن‌ها تا حدودی برای مخاطبان جذاب بود که می‌توانست روز به روز به تعداد آن‌ها افزوده کند. در واقع یک درآمدزایی برای موسسان آن‌ها بود و به اندازه‌ای درآمد داشت که خیلی از برنامه‌سازان به این دیدگاه روی آوردند و تصمیم به ساخت برنامه برای این شبکه‌های مجازی گرفتند.
محمود گبرلو؛ منتقد سینمایی و مجری پیشین برنامه سینمایی «هفت» که سال‌ها در این عرصه فعالیت داشته است، در این خصوص بیان کرد: تلویزیون نباید از حضور رقبا ترس داشته باشد بلکه ضروری است هوشمندانه و با ارائه راهکارهای مناسب و به روز درصدد جذب بیشتر مخاطبان خود برآید.
چرا برنامه‌های اینترنتی جایگزین برنامه‌های صدا و سیما شد؟
از آنجا که مخاطب هر روز به دنبال کشف و تماشای یک برنامه تازه برای پاسخ دادن به خواسته‌هایش می‌گردد و البته تا حدودی خواسته‌های خود را در این برنامه‌های اینترنتی پیدا کرده است، روزانه تولیدات این شبکه‌های اینترنتی بالا می‌رود. برنامه‌هایی که اکثرا حول محور چهره‌های مشهور می‌چرخند و اغلب مصاحبه‌هایی را تشکیل می‌دهند که مختص به زندگی خصوصی این چهره‌ها است.
در عصر ارتباطات رسانه‌ای امروز در جهان شرایط به گونه‌ای شده که مخاطبین آزادانه به انتخاب رسانه خود می‌پردازند، ضمن آنکه تکنولوژی به سرعت در حال رشد است و جدیدترین امکانات را در اختیار متخصصان قرار می‌دهد.
گبرلو هم به نوآوری و تکنولوژی نگاه جدیدی دارد. او سخنان خود را اینگونه ادامه داد: این ماجرا طبیعی است چرا که ذات انسان همیشه در حال نوآوری است و برنامه‌های اینترنتی نیز یکی از این ابزارهای موثر است اما در این شرایط جدید برخی نیر آگاهانه به سواستفاده از تکنولوژی می‌پردازند و یا با بی‌تدبیری ذائقه مخاطبان را در سطح نازلی نگه میدارند.
تولید به چه قیمتی؟
کیفیت برای هر مشتری (که در اینجا برنامه‌ها فروشنده کالا محسوب می‌شوند)، حرف اول را می‌زند بدیهی است اگر برنامه عرضه شده برای مخاطب از جذابیت کافی برخوردار باشد، تقاضا برای تولید بیشتر نیز بالا می‌رود.
از زمانی که نبض جذب مخاطب در دستان برنامه‌سازان اینترنتی افتاد؛ به تعداد تولید برنامه‌های گفت‌وگو محور با چهره‌ها افزوده شد، فارغ از اینکه اغلب برنامه‌سازان با تعریفی درست، دست به تولید این برنامه‌های فرهنگی بزنند! یک محصول زمانی فرهنگی است که بتواند با داشتن کیفیت، جذابیت و مضمون مناسب خود، مخاطب را جذب کند و زمانی که مورد تقاضا قرار می‌گیرد نباید احساس کند که تنها است و رقیبی در این راه ندارد؛ اما برنامه‌سازان این حوزه انگار خود را بی‌رقیب می‌بینند و متاسفانه برنامه‌هایی را تولید می‌کنند که از نظر سطح کیفی از پایین درجه برخوردار است.
ورود کردن به زندگی خصوصی چهره‌ها برای جذب مخاطب بیشتر
محمود گبرلو در خصوص گفت‌وگو با چهره‌های مشهور نیز توضیح داد: گفت‌وگو با هنرمندان به دلیل محبوبیتی که در میان مردم دارند امری اجتناب ناپذیر است؛ اما از یک طرف نباید آنان را در حد یک پیامبر بالا برد که اگر خطا و اشتباهی دیده شد معادلات مخاطبان بهم بریزد و از طرف دیگر هم نباید با وارد شدن به حریم‌های شخصی و بیان موضوعات غیرحرفه‌ای و نازل ذهن مخاطبان را نسبت آنان تخریب کرد.
ورود کردن به زندگی خصوصی چهره‌های هنری و ورزشی و البته گاه سیاسی تا حدی برای مخاطب جذابیت دارد که برنامه‌های تولیدی در این زمینه نیز محوریت اصلی خود را از دست داده و به یک سری مسایل حاشیه‌ای روی آوردند. سوالاتی از جنس رنگ مورد علاقتان چیست؟! علت دعوای شما با دیگری چه بود؟ چرا ازدواج کردید و چرا ازدواج نمی‌کنید؟ و یا حتی مراسم خواستگاری که برخی از این برنامه‌ها از هنرمندان راه انداخته‌اند، شاید بتواند در فضای مجازی تاییدیه‌های میلیونی بخورد و پاسخ آن‌ها دغدغه عده‌ای از مخاطبان باشد اما آیا واقعا جایگاه سینما و هنر و فرهنگ این است؟!
برنامه‌های تکراری‌ای که مخاطب را دلزده می‌کنند
«تی وی پلاس»، «سی و پنج»، «دید در شب»، «آبان»، «آپاراتچی»، «کات»، «اکس» و ... در مقابل برنامه سینمایی «هفت» که سال‌ها از شبکه سوم سینما پخش می‌شد قد علم کردند و خود را بزرگتر و پربیننده‌تر از این برنامه دانستند اما نباید این موضوع را نادیده گرفت که این برنامه‌ها با چه قیمتی و با چه موضوعات کلیشه‌ای و به اصطلاح مطبوعاتی موضوعات زرد به مسایل حاشیه‌ای چهره‌ها پرداختند تا به مخاطبان خود اضافه کنند، فارغ از اینکه رازدار و پایگاهی امن مصاحبه‌شوندگان و در مقابل مخاطبان باشند. محمود گبرلو در این زمینه به برنامه «هفت» اشاره کرد و گفت: اگر قرار است برنامه «هفت» ادامه داشته باشد باید پایگاه امن و مورد اعتمادی برای مخاطبان باشد. به نطرم ظرفیت سینما اینقدر گسترده نیست که نیاز به این همه برنامه‌های مختلف داشته باشد چون دچار تکرار خواهد شد و همین باعث دلزدگی مخاطبان را به همراه خواهد داشت.
برنامه‌سازان لطفا برنامه‌های با کیفیت تولید کنید
در نهایت و با تمام این موضوعات مطرح شده اگر برنامه‌ای با کیفیت و به طور تخصصی حتی در شبکه‌های اینترنتی نیز تولید شود می‌توان از آن دفاع کرد اما تولید این برنامه‌های بی‌محتوا با پرداختن به مسایل حاشیه‌ای چهره‌های مشهور چیزی جز کوچک شمردن مسایل فرهنگی و دامن زدن به حاشیه‌ها نیست، درست است که زندگی خصوصی چهره‌ها برای مخاطبان جذاب است اما نباید این جذابیت ابزاری برای تولید برنامه شود و تنها از آن برای جذب مخاطب استفاده کرد. پس باید به برنامه‌سازان گفت «لطفا برنامه‌های با کیفیت تولید کنید»
منبع: آنا
نظر شما