قدس آنلاین- نام وصیتنامه که به میان میآید آنچه به ذهن بیشتر مردم متبادر میشود یا از ارث محروم کردن شخصی است یا کتابچههای چاپ شدهای که گاه در مجاورت اماکن زیارتی به فروش میرسد. اما وصیتنامه در اصطلاح حقوقی سندی است که حاوی «وصیت» باشد. وصیتنامه امتیازی است تا ما برای اموالمان بعد از مرگ تصمیم بگیریم. وصیت فقط شامل اموال نمیشود و علاوه بر نقل و انتقال اموال، میتوان در مورد مسائل دیگر مانند نحوه اجرای مراسم و محل دفن و به جا آوردن نماز و روزه به نیابت از طرف موصی (وصیت کننده) نیز وصیت کرد و انجام برخی امور و تعهدات را در صورت قبول، برعهده فرد دیگری گذاشت.
برای اطمینان یافتن از اجرایی شدن وصیتنامه باید تمام ضوابط و تشریفات قانونی و شرعی وصیتنامه رعایت شود. تنظیمِ یک وصیتنامه منطبق بر قوانین، باعث کاهش اختلافات خانوادگی و مراجعه به دستگاه قضایی میشود؛ بنابراین بهتر است همه ما با قوانین نوشتن صحیح وصیتنامه آشنایی داشته باشیم.
ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که آثار حقوقی وصیتنامه پس از فوت موصی ظاهر میشود و تا وقتی که او زنده است، خود تصمیم گیرنده است. پس وصیتنامه سندی است که به موجب آن، شخصی برای امور شرعی، فردی و مالی خود پس از فوت تعیین تکلیف میکند (ماده ۸۲۶ قانون مدنی). «وصیت تملیکی» این است که کسی عین یا قسمتی از مال خود را برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجاناً تملیک کند؛ همچنین «وصیت عهدی» به این معناست که شخصی یک یا چند تن را برای انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگری مأمور کند.
شرایط صحت وصیت
شرایط صحت وصیت شامل شرایط موصی (وصیتکننده)، شرایط موضوع وصیت و شرایط مورد نظر برای وصی است.
موصی باید دارای پنج شرط باشد که عبارت از بلوغ، عقل، اختیار، رشد و عدم خودکشی است. در حقیقت، وصیتکننده باید اهلیت داشته که مراد از اهلیت این است که او اجازه تصرف در اموال خود را دارد. وصیت کودک، فرد دیوانه، مست و کسی که او را مجبور کرده باشند وصیت کند و محجوری که از تصرف در اموالش ممنوع است، صحیح نیست.
هرگاه فرد دست به خودکشی یا اعمالی بزند که باعث جراحت منجر به از بین رفتن خود شود و بعد از آن وصیت کند، در صورت فوت، وصیت باطل بوده و اگر زنده بماند، وصیت موصی نافذ است. موصی میتواند در هر صورت و هر زمان که اراده کند از وصیت خود برگشته و وصیت دومی بعد از وصیت اول خود صادر کند. در این صورت وصیت دوم مورد پذیرش است و به اجرا درمیآید.
نظر شما