قدس آنلاین- همانطور که انتظار میرفت ترامپ قصد دارد بازی برجام را ادامه داده و دولتمردان ایرانی را سرگرم کارهای خود نگاه دارد. در حقیقت او میخواهد به گونهای رفتار کند که مقامات تصمیمگیر دولت به جای برنامهریزی برای استفاده از توافق انجام شده، بیشتر به دنبال حل مساله ماندن یا نماندن آمریکا در برجام باشند.
این مطلب را بارها پیش از این هم منتقدان دولت به آنها گوشزد کرده بودند و فریاد میزدند که آمریکا به عهد و پیمانهای حقوقی وفادار نخواهد ماند اما یکی از مقامات ارشد مذاکره کننده همان زمان گفت خودش به سیاستمداران آمریکایی حقوق درس داده است. در واقع او میخواست بگوید بیشتر از منتقدان و حقوقدانان آمریکایی میفهمد و مردم نباید نگران باشند اما الان سیاستمداران کاخ سفید همه را به سخره گرفته و هرکاری دلشان میخواهد با برجام میکنند و مذاکره کنندگان ما الان فقط نگران آن هستند که در صورت خروج آمریکا چطور با آن همه هیجان و مطالبهای که در مردم ایجاد کرده بودند روبه رو شوند. برجامی که قرار بود مشکل آب و هوا و ازدواج جوانان را هم حل کند امروز خودش به یک مشکل بزرگ تبدیل شده که ترامپ آن را به وسیله بازی و امتیازگیری خود از اروپا و ایران تبدیل کرده است.
چماقی که پایین آورده نمیشود
اینبار ترامپ تهدید کرده است که اگر ایران به خواستههای آمریکا توجه نکند در موعد ۱۲۰ روزه بعدی از برجام خارج خواهد شد او در واقع میخواهد چماق را بر سر ایرانیها و شرکتهای اروپایی نگاه دارد تا اگر کسی تصمیم به کار و معامله با ایران گرفت در شک و دو دلی ماههای بعد بماند و نتواند تصمیم خود را عملی کند.
در این خصوص حشمت الله فلاحتپیشه هم معتقد است: هدف ترامپ از اعلام اینکه برای آخرین بار تعلیق تحریمها را تمدید میکند، این است که چماق را همچنان بر سر جمهوری اسلامی نگه دارد و مانع کنار رفتن این چماق شود تا طی چهار ماه آینده موافقتنامههای خارجی ایران همچنان متزلزل باقی بماند و ایران در کانون هدف قرار داشته باشد.
این نماینده مجلس با تاکید بر ضرورت تقویت مناسبات دوجانبه و چندجانبه جمهوری اسلامی در سطح منطقه و جهان به ویژه با کشورهای همسایه، گفت: در حال حاضر باید نوعی سیاست نومنطقهگرایی را در پیش بگیریم و به ویژه با اتحادیههایی مانند آ سه آن در شرق آسیا و بریکس در آمریکای جنوبی روابط را تقویت کنیم و موافقتنامه های تجاری را محکم، زمانمند و پایدار کنیم.
فلاحتپیشه همچنین با اشاره به قراردادن ۱۴ شخص حقیقی و حقوقی ایرانی در فهرست تحریمهای حقوق بشری از سوی رئیسجمهور آمریکا همزمان با تعلیق ۱۲۰ روزه تحریمهای هستهای تصریح کرد: این اقدام نقض صریح برجام است و البته این یک سنت در سیاست خارجی آمریکاست تا با این اقدامات، نظر برخی لابیهای داخلی را همراه کند و این در زمان اوباما نیز سابقه داشته است.
کمیسیون مشترک کاری نمیکند
وی افزود: کاری که در حال حاضر باید صورت بگیرد، این است که مناسبات اقتصادی ایجاد شده در ضمن برجام، ریشهدارتر شود و از این نقطه مثبت که کشورهای دیگر تسلیم سیاستهای آمریکا نشدهاند، استفاده کنیم.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، به نوع واکنش کمیسیون مشترک ایران و ۱+۵ نسبت به این قبیل اقدامات ضدبرجامی آمریکا هم اشاره کرد و گفت: اعضای کمیسیون مشترک، معمولا بدلیل ملاحظه کاری موضع جدی و تندی نسبت به آمریکا نمیگیرند، ولی ما باید از ظرفیت آنها برای عدم همراهی با آمریکا استفاده کنیم.
اکنون این سوال جدی مطرح است که ایران چه واکنشی درباره احتمال خروج آمریکا از برجام خواهد داشت؟ آیا قرار است این بازی هویج و چماق همچنان ادامه پیدا کند یا اینکه دولت جلوی نقض مکرر برجام توسط آمریکا را خواهد گرفت؟
مجتبی ذوالنوری معتقد است: اگر آمریکا بخواهد برجام را نقض کند دیگر برجامی باقی نمیماند که ایران بخواهد به آن پایبند بماند به علاوه ما حق خود میدانیم که بر اساس برجام در هر سطحی از دسترسیها که برای آژانس بینالمللی انرژی هستهای فراهم کردهایم تجدیدنظر کنیم.
برجام نقض شود ما فعالیت هستهای را توسعه میدهیم
ذوالنوری با اشاره به پیشبینی تعلیق یا لغو اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی آژانس بینالمللی انرژی هستهای توسط ایران در صورت نقض برجام از سوی آمریکا و دیگر طرفها گفت: در صورت نقض برجام از سوی طرف مقابل ایران فعالیتهای صلحآمیز هستهای را به هر میزانی که نیاز خود بداند توسعه میدهد و سطح غنیسازی اورانیوم را با حرکتی شتابنده پی میگیرد.
رئیس کمیته هستهای کمیسیون امنیت سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: رئیس جمهور آمریکا یکی از شروط خود برای امضا دوباره برجام را انقضا نداشتن محدودیتها برای ایران در زمینه صنعت هستهای ذکر کرده است؛ در حالی که در برجام برای محدودیتهای ایران سقف تعیین شده است و پس از حداکثر ۲۵ سال پرونده ایران به حالت عادی برمیگردد.
وی ادامه داد: رئیس جمهور آمریکا در حقیقت میگوید که پرونده هستهای ایران الیالابد نباید عادی شود و این را شرط امضای تمدید تعلیق تحریمها از نوبت آینده برشمرده است ولی همانطور که او در این دوره مجبور شد تعلیق تحریمها را تمدید کند از دورههای بعد نیز ناگزیر خواهد بود آن را امضا کند و اگر میتوانست در همین دوره هم از امضا خودداری میکرد.
نظر شما