قدس آنلاین- کسانی که سخنان دوشنبه شب رئیس جمهور را با مردم دیده و شنیدند بر این نکته اتفاق نظر دارند که آقای روحانی یا از وظایف رئیس جمهوری آگاهی ندارند یا نسبت به آن‌ها و چگونگی اجرای آن‌ها بی اعتنا هستند. سخنان ایشان مانند یک شهروند عادی بود که به یک مسئول پیشنهاد می‌دهد یا یک منتقد که صرفاً به ارائه یک نظر اکتفا می‌کند. پس از گذشت پنج سال از رئیس جمهوری، ایشان هنوز سخنانی نظیر وعده می‌دهم، باید انجام شود، انجام خواهد شد، به مردم ارائه می‌دهد. سخن قابل تأمل‌تر اینکه استفاده از این واژه‌ها شاید در ماه‌های اول دولت یازدهم یا ایام انتخابات می‌توانست مؤثر باشد، اما این روزها و در بین مشکلات متعدد کشور، به مذاق هیچ کسی خوش نمی‌آید که چنین واژه هایی را از رئیس جمهور بشنود.

از سوی دیگر، روحانی عادت کرده است فعالیت‌ها و اقداماتی که نهادها یا سازمان‌های دیگر انجام داده‌اند را به نام دولت‌های یازدهم و دوازدهم به مردم معرفی ‌کند، به گونه‌ای که اگرچه سپاه و قرارگاه خاتم در خوزستان اقدام به کاشت نهال کرده‌اند یا به مردم زلزله زده کرمانشاه کمک رسانی کرده‌اند، ایشان تمام این اقدامات را به نام دولت‌های یازدهم و دوازدهم قلمداد می‌کند.

سخنان روحانی به گونه‌ای است که گویا دولت دومی در کشور وجود دارد و ایشان برای آن دولت اظهارنظر می‌کند. آقای رئیس جمهور به گونه‌ای اوضاع کشور را تبیین و وانمود می‌کند که انگار تمایل ندارد برای حقایقی همچون گرانی، بیکاری، افزایش نرخ ارز و نابسامانی در این بازار، مشکلات سپرده گذاران مؤسسات مالی و اعتباری و بحران ریزگردها برنامه عملیاتی و گزارش اجرایی ارائه کند؛ اگرچه در حقیقت گزارشی نیست که ارائه شود. وقتی دولتی نگاه از بالا به پایین و اشرافی داشته باشد و برای مواردی نظیر مسکن مهر از تعبیر قوطی و طویله استفاده کند، چه انتظاری از این دولت برای حل مشکلات مردم می‌توان داشت.

از نگاه رئیس جمهور هیچ مشکلی در کشور وجود ندارد، در حالی که مردم تمایل دارند اگر کاری انجام نمی‌شود، حداقل واقعیت‌ها به آن‌ها گفته شود و رئیس‌ جمهوری به عنوان عالی‌ترین مقام اجرایی کشور پاسخ‌هایی روشن، شفاف، دقیق و مبتنی بر برنامه و عمل ارائه کند. مردم منتظر بودند رئیس جمهور به برخی از مسائل عینی جامعه و به پرسش‌هایی که در ذهنشان بود پاسخ بدهد. از طرفی مجری این برنامه که در زمان تبلیغات در کنار رئیس جمهور و مبلغ برنامه‌های ایشان بود نیز باعث شد تا پرسش‌ها و پاسخ‌ها بدون هیچ جواب قانع کننده‌ای رها شوند. در حالی که انتظار مردم از صدا وسیما این بود که پرسش‌های شفاف‌ تری مطرح و پاسخ داده شود. در واقع سخنان روحانی در مصاحبه زنده تلویزیونی حرف‌های دل مردم نبود، حرف هایی که مردم می‌خواستند، بشنوند.