قدس آنلاین_گروه استانها_حدیث کریمی؛شمار زیادی از افراد در طول تاریخ هستند که با مشکلات بسیار زیادی رو به رو بوده و مجبور به سخت کار کردن شده اند. به خصوص در جامعه ما که هر روز فضای اقتصادی تنگ و تنگ تر می شود. این وضعیت بد اقتصادی به شکلی است که زنان هم مجبورند دوشادوش مردان کار کنند تا شاید لقمه نانی برای سفره کوچک شان تهیه کنند و حالا بشنوید قصه ای که واقعیت امروز جامعه ماست؛ قصه مادری که بار مشکلات خانواده را تنهایی به دوش می کشد. وقتی از همه جا نا امید شده اند آستین بالا زده و همانند یک کارگر ساده برای رفع مشکلات مالی زندگی؛ پدرانه و عاشقانه فرمان به دست گرفته اند.
کسالت همسر و تورم اقتصادی 
یک راننده زن در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین از کسالت همسر خود حرف می زند و اظهار می کند: همسرم با شغل مکانیکی در آمد کمی داشت که با آن زندگی را سر می کردیم، اما دکتر او را به دلیل بیماری اش از کارهای سنگین منع کرد، با این هزینه های سرسام آور، تورم و اجاره نشینی هم که نمی شود زندگی کرد، بنابراین مجبورشدم برای تامین اجاره خانه و خرجی مدرسه فرزندم  کار کنم.

سهیلا پشم فروش ۴۷ ساله که به قول خودش روزی نمی توانست رانندگی کند، امروز خیابان ها و جاده های شهر اهواز و دیگر شهرهای خوزستان را به خوبی لمس کرده تا بتواند زندگی خود را در کنار همسرش بچرخاند.
این زن تلاشگر درباره اولین باری که تصمیم به رانندگی گرفته، می گوید: ۹سال پیش بود، هرچه از اقوام و دوستان درخواست کردم فرزندم را به مدرسه برسانند، هیچ کس مسئولیت آن را نپذیرفت، مجبورشدم تا در غیاب همسرم که خارج از استان مشغول به کار بود، رانندگی بیاموزم که هم فرزندم را به مدرسه ببرم و هم کمک خرجی برای خانه باشم. 

زن راننده تاکسی سبز اهوازی با بیان اینکه در گذشته در شغل های دیگری هم کار کرده، عنوان می کند: شغل رانندگی ، اعتماد به نفس بالا و آرامش زیادی به من می دهد ضمن اینکه به خودم متکی می شوم و نیاز به کسی ندارم. 
 صبوری در برابر مشکلات
پشم فروش در پاسخ به اینکه از مسئولان چه انتظاری دارد، تصریح می کند: برای کمک به سازمان کمیته امداد امام خمینی(ره) مراجعه کردم اما با سخت گیری هایی که داشتند از ادامه پیگیری ها منصرف شدم، انتظار دارم شرایطی را فراهم کنند تا بتوانم در جامعه بهتر کار کنم و برای خانواده ام درآمدزایی مناسبی داشته باشم.
او در ارتباط با اینکه راننده بودن زن آن هم در جامعه ای که  بیشتر مردان این کار را انجام می دهند، اظهار می کند: نوعی استقلال و آزادی برای زن است و اینکه می تواند خودش را باور کند که در برابر کارهای سخت و دشوار استقامت داشته باشد و مشکلاتش را خودش با صبر از پیش بردارد و در جامعه دوشادوش مردها کار کند.

رانندگی تنها شغل مردانه نیست
این مادر ادامه می دهد: همه فکر می کنند رانندگی شغل مردانه است در صورتی که اینطور نیست بلکه زنان هم می توانند در این کار موفق باشند.
او با اشاره به اینکه روزهای اول کار کمی سخت بود و مردم هنوز باور نداشتند که یک زن آن هم در اهواز می تواند راننده تاکسی باشد، تصریح می کند: حرف های زیادی می زدند ولی چون به کارم علاقه داشتم به این حرف ها اهمیت نمی دادم و کم کم به عنوان یک راننده در باور مردم تثبیت شدم.
پشم فروش با اشاره به خاطره ای از شغلش عنوان می کند: یک روز،  شخصی کیف پر پول و مدارکش را همراه گوشی تلفن در ماشین جا گذاشت، وقتی متوجه شدم کیف را جاگذاشته، همه مسافران را پیاده کردم و همانجایی که او را پیاده کرده بودم ایستادم، سراسیمه از دفتر خانه بیرون آمد و داد زد بدبخت شدم کیف پولم در یک تاکسی جاماند، خدایا چکار کنم؟ به گوشی که در داخل ماشین جا مانده بود، زنگ زد جواب دادم وگفتم، آن سمت خیابان منتظرتان هستم، پیشنهاد داد تا هرچه پول می خواهم بردارم، به او گفتم صلواتی برای سلامتی خودم و خانواده ام بفرستد.

این مادر در پاسخ به اینکه کارش در مدیریت خانه تداخلی ایجاد نکرده، بیان می کند: خیر، چون همسرم در کارها و امور خانه به من کمک می کند و تا کنون مشکلی در این خصوص نداشته ام و از این بابت قدردان همسرم هستم.

 او با بیان اینکه از تبعیضی که دیگران بین زن و مرد می گذارند، بیزار هستم، عنوان می کند: مخالف اینکه زنان همانند مردان نمی توانند در جامعه کار کنند هستم، به خصوص در شغل رانندگی، هر شخصی برای رفاه خانواده اش در جامعه کنونی فعالیت می کند.
امید است شاهد توجه بیشتر به چنین زنانی باشیم چرا که به دوش کشیدن مشکلات زندگی آن هم به لحاظ اقتصادی برای زنان کار بسیار دشواری است.