قدس آنلاین- جلیل صفربیگی که دو بیتیهای معروفی دارد، در گفت و گو با خبرنگار ما میگوید: چند سالی است که از جشنواره شعر فجر بی اطلاعم و این به معنای برگزاری این جشنواره در سکوت خبری است. به باور او، معمولاً جشنوارههایی که در سطح ملی و بینالمللی برگزار میشوند، تبلیغات بیشتری دارند و شور و نشاط گستردهتری پیرامونشان ایجاد میشود اما این موضوع برای جشنواره شعر فجر محقق نشده است.
بررسی کارنامه دوازده ساله
صفربیگی با اشاره به تغییر در سیاستهای هر ساله جشنواره و تأثیری که بر کلیت آن داشته، میگوید: یک بخش آن مربوط به اطلاعرسانی است، ضمن اینکه بخشهای دیگر جشنواره که محتوای اصلی جشنواره را تشکیل میدهد، باز هم در سکوت برگزار میشوند.
این شاعر با بیان اشاره به اینکه دوازده دوره از برگزاری جشنواره شعر فجر میگذرد، معتقد است: این برنامه، هنوز قوام جدی پیدا نکرده است و نیاز به آسیبشناسی جدی دارد تا مانیفست درستی برای آن تعریف شود.
او با بیان اینکه جشنواره شعر فجر بایستی همچون دیگر جشنوارههای ملی، باشکوه برگزار شود تا در شأن شعر باشد، میگوید: همان بهتر که این جشنواره برگزار نشود تا اینکه در سکوت خبری باشد و بدون برجای گذاشتن یک کارنامه علمی درست و حسابی برگزار شود.
صفربیگی با اشاره به وضعیت بحرانی بازار نشر، برگزیده شدن در جشنوارههایی همچون شعر فجر را در فروش آثار برگزیدگان، چندان مؤثر نمیداند و خاطرنشان میکند: اما این موضوع باعث نمیشود که کارنامه جشنواره شعر فجر پس از یک دهه برگزاری، آسیب شناسی همه جانبه نشود بلکه بررسی وضعیت برگزاری آن، اهمیت فراوانی دارد.
به باور او، اگر سطح جشنواره در حد قابل قبول برای همه طیفها باشد، طبیعتاً خروجی جشنواره هم منجر به فروش بیشتر آثار برگزیده خواهد شد و تأکید میکند: امیدوارم در دورههای آینده شاهد برپایی جشنوارهای علمی و کیفی در حوزه شعر فجر باشیم.
این شیوه برگزاری در شأن شعر نیست
قاسم صرافان، دیگر شاعر کشورمان در گفت و گو با خبرنگار ما درباره اینکه چرا جشنواره شعر فجر در سکوت خبری برگزار میشود؟ میگوید: این موضوعی است که مجریان و برگزارکنندگان جشنواره شعر فجر هم به آن اعتراض دارند، اینکه چرا رسانه ملی و بسیاری از خبرگزاریها، این اتفاق بزرگ ادبی را پوشش خبری نمیدهند. پرسش جامعه شعری هم این است که آیا این کم توجهی از سوی رسانههاست یا برگزارکنندهها یا هردو، دخیل در این ماجرا هستند؟
او ادامه میدهد: خواسته ما این است که برای دورههای آتی جشنواره، از طرف رسانهها و برگزارکنندگان این همافزایی شکل بگیرد تا اتفاقی که در شأن شعر هست، رخ بدهد.
به باور صرافان، بخشی از اجرای این جشنواره، شکل اداری دارد و از سر دلسوزی نیست. او تأکید میکند: یافتن راهکارهایی برای برگزاری بهتر جشنواره شعر فجر، نیاز به کارشناسی دارد و ما شاعران فقط میتوانیم مطالبه کنیم چون این اتفاق در شأن شعر، جدی گرفته نمیشود.
این شاعر با اشاره به سیاستهای چندگانه در برگزاری جشنواره شعر فجر طی دورههای اخیر، خاطرنشان میکند: یک دوره، کتابها در رقابت، ارزیابی میشوند. یک دوره، شکل شب شعر پیدا میکند، دوره بعدی، به شکلی دیگر.
همه توان مدیریتشان همین است!؟
او میافزاید: موافق برگزاری شب شعر در شهرهای مختلف هستم اما بایستی برنامههایی با طیف وسیعتر مخاطبان در قد و قواره این جشنواره برگزار شود مثلاً میتوانند به بهترین ترانه، بهترین غزل، بهترین شعر سپید یکسال گذشته، جایزه بدهند و در کنار آن بهترین کتابها را از نگاه کارشناسان و پرمخاطبترین کتابها را هم از نگاه مردم انتخاب کنند.
وی با بیان اینکه به عنوان یک شاعر میتواند مطالبهگری کند، میگوید: آیا تمام توان مسؤولان اجرایی جشنواره شعر فجرهمین است؟ اگر چنین است بایستی جایشان را به کسانی بدهند که باانگیزهتر و پرانرژیترند تا بتوانند کاری برای شعر بکنند. الزاماً کسی که شاعر خوبی است، نمیتواند حتماً مدیر اجرایی خوبی هم باشد، باید کسی مدیریت این جشنواره را برعهده بگیرد که دغدغه شعر دارد و ایدههای مؤثر، اصلاً در عرصه مدیریت هم باید رقابت وجود داشته باشد.
صرافان اظهار امیدواری میکند موج مطالبات برای برگزاری باشکوهتر جشنواره شعر فجر، مثمر ثمر واقع شود و از سال آینده شاهد برپایی باشکوهتر این اتفاق بزرگ ادبی در کشورمان باشیم.
این شاعر پیشنهاد میدهد: جشنواره شعر فجر باید اتاق فکر داشته باشد و نگاهها و آرای مختلف در آنجا عنوان شود. اگرچه بحثهای مالی هم در این عرصه مهم است و جشنواره نیاز به مدیریتی قوی دارد تا بتواند حامی مالی را هم پای کار بیاورد.
او در پایان میگوید: امید میرود از سال آینده شاهد برگزاری جشنوارهای باشیم که هدفش فقط «برگزاری» نیست بلکه «اثرگذاری» است.
نظر شما