قدس آنلاین- هادی زمانی: اگر همه هستی بر اساس یک سری قوانین، الگوها و ضوابط عمل میکنند، زندگی به عنوان مجموع همه آنچه در هستی است باید تابع قوانین و مقررات خاص خود باشد. در جامعه شناسی قوانین عمل اجتماعی، نظام اجتماعی، کنش متقابل نمادین و تضاد مطرح و تبیین شده است، اما همه این الگوها مطالعه وضع موجود و آنچه رخ داده است، میباشد، نه آنچه باید باشد،در حقیقت جامعه شناسی فرزند خلف تاریخ است نه آینده نگری و علم آینده.
از دیدگاه بنده و دانش زندگی دانش تبیین الگوها، ضوابط و مقررات ارتباط است،چون همه هستی بر مدار ارتباط شکل گرفته و عمل مینماید. ارتباط زمین با کرات دیگر و خورشید در منظومه شمسی، ارتباط منظومه شمسی با کهکشان راه شیری، ارتباط موجودات روی زمین با خود زمین، ارتباط خود موجودات با یکدیگر و در سطح ارتباطی ویژه به عنوان ارتباط هر فرد با خودش و ارتباط هر فرد با خالق و معبود خویش و این دانش جز «روابط عمومی زندگی» به عنوان دانش روابط عمومی در سطح عمل خرد اجتماعی؛ چیز دیگری نمیتواند باشد.
اولین و مهمترین قانون دانش روابط عمومی زندگی«قانون ارتعاشات است، قبلاً میپنداشتیم همه هستی از ماده و انرژی تشکیل شده است و این دو در حال تبدیل شدن به یکدیگر هستند؛ اما اکنون میاندیشیم که همه عالم از انرژی تشکیل شده است و تنها سطح ارتعاشات این انرژی است که ماهیت و شکل آن را مشخص میکند.
بر اساس تحقیقات ((بور)) همه موجودات در زندگی شعاعی از میدان مغناطیسی حیاتی اطراف خود دارند و همچون آهنربا یکدیگر را تحت تأثیر قرارمی دهند. میزان و شکل و قطب این آهنربای انسانی و حیاتی مستقیماً به افکار ما مرتبط میشود. در اینجا قانون ارتعاشات و جذب در هم میآمیزد.
بر اساس این قانون ترکیبی شما آن چیزی هستید که فکر میکنید و پس همه هستی از درون ما نشأت میگیرد.
وقتی فردی میاندیشد که به دیگران محبت کند، این اندیشه بر اساس قانون پاولی، فیزیکدان معروف باعث تغییر عدد کانتومی همه ملکول های مواد هستی میشود، این انرژی مثبت همه هستی را بر اساس قانون پروانهای مثبت مینماید و به صورت تصاعدی به خود فرد بر میگردد.
مبنای صدور این انرژی در عالم؛ ما انسانها هستیم و مبدأ همه این انرژیها انسان کامل؛ لذا وقتی رفتار و شیوه زندگی تکتک افراد جامعه به عنوان میدانهای مغناطیسی حیاتی مثبت و براساس محبت کردن، احترام، خدمت، گذشت و ایثار، فداکاری، رسیدگی به امور دیگران و سایر سجایای اخلاقی که خداوند به ما امر فرموده قرار میگیرد، هستی به سمت کمال سوق پیدا میکند و حداقل دست آورد موجودات خاکی برروی آن تعالی خواهد بود این قانون هستی است. حدیثی از معصوم داریم که میفرمایند اگر مردم میدانستند که خیر دنیا و آخرت و سعادت دو جهان در چه چیزی است همانا در خدمت و محبت به یکدیگر پیشی میگرفتند.
روابط عمومی دانش زندگی است، دانش بهتر زیستن و دست یابی به آگاهی است و ما بدون هیچ دلیلی بیش از ۸۰ سال است که آن را در حصار سازمان حبس کردهایم و در چارت سازمانی دستگاههای اجرایی برای او تکلیف ساده و پیش پا افتادهای را تعریف نمودهایم که خواسته و ناخواسته در اراده مدیریت ارشد سازمان باشد و گوش به فرمان او و این بزرگترین خیانتی است که میتوانیم در حق این دانش متعالی، اثر بخش و فراگیر انجام دهیم.
تلاش های شرکت ها و مؤسسات خصوصی این حوزه حتی پس از دوره اصلاحات نیز بیش از آن که نجات بخش این دانش الهی باشد. به تعبیر هابرماس تحکیم بخش ایدولوژی حاکم بود.
کنفرانس ملی رویکردهای نوین روابط عمومی فرصتی است که سعی نمود تا جایگاه نقش دانش روابط عمومی را تبیین نماید و حصار سازمانی آن را شکسته و قفل آهنین آن را بگشاید و تکنیکها و مهارتهای این دانش را به عرصه عمل اجتماعی و عمومی بسط دهد تا شاید با ظهور روابط عمومی در بین جامعه و پاسخ گویی به نیازهای اجتماعی که برایش در نظر گرفته شده است، بتواند جایگاه واقعی خود را در بین علوم بیابد لذا برای برگزاری این کنفرانس دانش روابط عمومی به یاری خود آمد. تیمی قدرتمند و توانا از متخصصین والای این دانش گردهم آمدند و کاری بزرگ کردند، شاید باور این قضیه مشکل باشد که روابط عمومی خود را یاری کرد و این کنفرانس بر اساس خرد جمعی، تعامل و ارتباط دو سویه، مشارکت همه جانبه، کار گروهی و سایر اصول روابط عمومی محقق گردید تا همگان بدانند که برای برگزاری کنفرانسهای علمی اولاً سیصدمیلیون تومان پول لازم نیست و دوماً، ماهیت یک کنفرانس علمی، سخنرانان و مطالب به روز و شاخصهای علمی مطرح شده در آن هستند.
پذیرایی، هدایا، حضور مقامات کشوری و لشگری و … در چنین کنفرانسهایی فرض است نه اصلی که کل برنامه را تحتالشعاع قرار دهد.
لذا بر خود لازم میدانم از تکتک عزیزان که به واقع ثابت نمودند بهترینهای روابط عمومی کشور هستند و با قبول مسئولیت در کمیتهها و کارگروه های برگزاری از مازندران، اصفهان تا بوشهر و در جای جای این مرز و بوم زمینه ساز چنین اثر فوقالعادهای شدند؛ صمیمانه تشکر و قدردانی کنم، وجود این بزرگواران اصل روابط عمومی برای روابط عمومی، نظریه دکتر نطقی پدر روابط عمومی ایران را برایم معنا کرد.
نظر شما