تعداد زیاد بچه‌های قد و نیم قد مشغول بازی در کوچه پسکوچه‌های این محله به قدری زیاد است که خود این موضوع حکایت از جمعیت بالای محله دارد. همه دلخوشی این بچه‌ها هم بازی در زمین بزرگ و رها شده‌ای است که هم خار و خاشاک دارد و هم منجلابی از فاضلاب راکد!

زمین رها شده‌ای که داد زنان محله را هم درآورده است، اما هیچ آبی از آب تکان نمی‌خورد.زباله‌های تلنبار شده در کنار این زمین هم تمام دارو ندار اهالی محله «چاه مؤمنی» از خدمات شهری است.

 وفور سگ‌های ولگرد

 وقتی به سراغ اهالی این محله می‌رویم، التماس می‌کنند که مشکلات بهداشتی این محله را به تصویر بکشیم.

زن جوانی که از فعالان فرهنگی مسجد این محله است، می‌گوید: متأسفانه چون این محله در حاشیه شهر و محصور بین دو جاده منتهی به سرخس و روستاهای اطراف حاشیه شهر است، کمتر آن را می‌شناسند.

وی با بیان اینکه امکانات شهری محدود باعث شده تا این محله با مشکلاتی جدی دست و پنجه نرم کند، می‌افزاید: وفور سگ‌های ولگرد یکی از دغدغه‌هایی است که اهالی اینجا از صبح تا شب فقط با آن کنار می‌آیند.

مادری هم که چندین فرزند خردسال دارد، می‌گوید: دوری مدرسه و نداشتن مدرسه راهنمایی پسرانه از دیگر مشکلاتی است که با آغاز هر سال تحصیلی شروع می‌شود و تا سال تحصیلی دیگر لاینحل می‌ماند.

او با اشاره به مخاطراتی که کودکان در تردد به مدرسه با آن روبه‌رو هستند، اظهار می‌دارد: همراهی هر روزه مادران برای رساندن آن‌ها به مدرسه تنها کاری است که از عهده اولیا بر می‌آید.

او که تعداد دانش‌آموزان پایه ابتدایی یک کوچه از این محله را ۱۶ نفر عنوان می‌کند، می‌گوید: همه این ۱۶ نفر سال آینده برای ثبت نام در مدرسه راهنمایی، دچار مشکل خواهند بود.

یکی از جوانان محله هم با نشان دادن دیوارهای باغی که از آتش معتادان سیاه شده، می‌گوید: تا جایی که چشم کار می‌کند، کنار این دیوار پاتوق معتادان است.

 خرید و فروش علنی مواد مخدر

وی با انتقاد از خرید و فروش علنی مواد مخدر هم می‌گوید: هرچند که نباید اقدام‌های عوامل مبارزه با موادمخدر را نادیده گرفت، اما هنوز هم این مشکل در این محله ریشه کن نشده است.

او از بلاتکلیفی ساختمان عریض و طویل نیمه کاره همجوار این محله هم انتقاد می‌کند و می‌افزاید: بیش از هفت سال است که اهالی اینجا فقط نظاره‌گر تخریب آرام آن هستند درحالی که می‌تواند به یک مرکز فعالیت‌های فرهنگی تبدیل شود.

یکی از کسبه هم به خانه‌های ریزدانه‌ای اشاره می‌کند که در هیچ کدام از آن‌ها امکان حفر چاه نیست.

 جاری شدن فاضلاب اهالی به معابر

او می‌گوید: ساکنین ۹۰ درصد خانه‌های این محله چون چاه ندارند، مجبورند فاضلاب را سرازیر کوچه کنند.

او که بیش از یک دهه است که در این محله زندگی می‌کند، می‌افزاید: جای یک فضای سبز و یا زمین بازی برای کودکان این محله خیلی خالی است.

یکی از دانشجویان محله نیز که در جمع ما حضور پیدا کرده، می‌گوید: چون این محله از نظر وضعیت اقتصادی جزو مناطق کم‌برخودار شهر به شمار می‌آید، عزم مدیران برای رسیدگی به این مشکلات قبل از آنکه به آسیب‌های اجتماعی تبدیل شوند، باید جزم باشد.

این جوان از تاریکی شبانه هم گلایه می‌کند و می‌گوید: انتهای همه کوچه‌های این محله به دلیل نبود تیر چراغ برق به تاریکی ختم می‌شود.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/