به گزارش گروه اقتصادی قدس آنلاین، مهدی اکبرشاهی در گردهمایی اساتید و کارشناسان صنعت خودرو و محیط زیست، در خصوص آلایندگی باک‌های فلزی خودرو گفت: موضوع دوام، خوردگی و نهایتا نشتی از منافذ خوردگی، یکی از ریسک‌های آلایندگی مربوط به باک‌های فلزی است که در صورت عدم استفاده از مواد و پوشش‌های به روز تعریف شده در این حوزه، مشکلاتی را ایجاد می‌کند.

وی افزود: کاهش وزن حدود چهل درصدی باک پلیمری نسبت به باک فلزی با حجم مشابه، باعث کاهش مصرف سوخت و انتشار co۲ خواهد شد و در برابر هر ده کیلوگرم کاهش وزن، معادل یک گرم انتشار آلاینده co۲ کاهش خواهد یافت.

این کارشناس صنعت خودرو تصریح کرد: اهمیت این موضوع در تولید انبوه خودروها نمود پیدا کرده و چنانچه آلایندگی آن به ازای هر سال محاسبه گردد، مشخص خواهد شد که قابلیت صرفه‌جویی در مصرف سوخت یکی از خودروهای تولید انبوه، تا حدود ۲۵۰ هزار لیتر در سال وجود دارد، بنابراین با توجه به انتشار بخارات بنزین از مخازن سوخت، دو عامل نفوذ از جداره‌ها و نقاط جوش و اتصالات به همراه میزان تبخیر سوخت داخل باک، از عوامل اصلی هستند که با توجه به استفاده باک‌های پلیمری چندلایه، نفوذپذیری از جداره‌ها به میزان قابل توجهی کاهش یافته و قابلیت دستیابی به الزامات روز دنیا در کاهش آلایندگی را دارد.

وی ادامه داد : باک‌های فلزی در صورت عدم استفاده از تکنولوژی های روز دنیا در فرآیند جوش پلاسمای رباتیک، ریسک وجود منافذ ریز که منشا پخش آلاینده‌ها خواهند بود را در پی خواهد داشت.

اکبرشاهی در ادامه به بررسی مزایای باک‌های پلیمری نسبت به باک‌های فلزی خودرو پرداخت و گفت: باک‌های فلزی در اثر ضربه، قابلیت برگشت به فرم اصلی را ندارد و دفرمه شدن رخ خواهد داد؛ این در حالی است که در مورد باک پلیمر، این ریسک بسیار پایین‌تر بوده و باک پس از ضربه، قابلت بازگشت به فرم اولیه را تا حدود بالایی دارد.

وی همچنین با اشاره به این مورد که  بحث حجم باک نیز برای خودروساز اهمیت دارد، ادامه دارد: محدودیت فرم پذیری باک فلزی نیز مورد بحث است و با فضایی که خودروساز سفارش می‌دهد، باک پلیمری می‌تواند ۲۰ تا ۳۰ درصد حجم بیشتری را پوشش داده و از فضا استفاده بهینه‌تری کند.

اکبرشاهی افزود: باک‌های پلیمری به دلیل دارا بودن عایق، مقاومت بالایی در برابر فرسایش، خوردگی و تغییرات محیطی دارد؛ این در حالی است که این موضوع روی باک فلزی تاثیرگذار است.

در ادامه حسین  نازک‌دست، عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه استفاده از باک‌های پلیمری در خودروهای داخلی به صرفه‌تر از مدل‌های فلزی است، گفت: برای جا انداختن این موضوع، باید برنامه توجیهی آن را تهیه و در اختیار نهادهای مربوطه گذاشت تا به صورت یک الزام در صنعت خودرو پذیرفته شود.

وی با بیان این مطلب که با تهیه آمارهای توجیهی در باب این موضوع که استفاده از باک‌های پلیمری، چه نقشی در کاهش هزینه تولید و پایین آمدن آلایندگی و مصرف سوخت دارد، افزود: باید دولت و نهادهای نظارتی را بابت تدوین قانون در این مورد، قانع کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر، شرایط اقلیمی ایران را در برنامه ریزی برای استفاده از باک های پلیمری نیز حائز اهمیت دانست و تاکید کرد: استفاده از چنین باک‌هایی می‌تواند در حال و آینده به کاهش آلایندگی کمک کند.

منبع: مهر