رزم حسینی سالهای زیادی در فعالیتهای اقتصادی یک نهاد نظامی بوده وعملکرد مناسبی از مدیریت خود برجای گذاشته است.

خراسان رضوی استانی است که مدیریت بر آن شرایط خاص خودرا دارد، این شهر به نوعی بعد از تهران کانون فعالیت گروههای سیاسی است. از سوی دیگر به دلیل وجود مضجع شریف رضوی کانون توجه فرهنگی ومذهبی کشور بوده و هرساله پذیرای میلیون ها زائر و مسافر از اقصی نقاط کشور وکشورهای دیگر جهان است.

این درحالی است که خراسان رضوی به همین اندازه که پتانسیل های بزرگ فرهنگی واقتصادی دارد به همین اندازه هم دراین بخشها دچار دردها و گرفتاریهای است که رفع آنها تنها به دست مدیری توانمند و خستگی ناپذیر ممکن است.

طی روزهای گذشته و درشرایطی که رشیدیان بخاطر قانون از سمت خود کناره گرفته بود، گزینه های زیادی برای سکانداری این استان دررسانه ها مطرح شد، از یک نماینده مجلس تا استاندار سابق، از سیاسی ترین افراد تا گزینه هایی با رزومه های کاملا اقتصادی، اما درمیان همه اینها این رزم حسینی بود که توانست نظر وزیر کشور را بخود جلب کرده و امضای رحمانی فضلی پای حکم استانداری اش بنشیند.

اما معرفی رزم حسینی ناگهانی نبودو حداقل از یکماه قبل سخن از وی به عنوان استاندار دررسانه ها مطرح شد، این معرفی با واکنشهای متفاوتی روبروشد. بسیاری از جریانهای سیاسی سوابق اقتصادی وی را به فال نیک گرفتند، اما دراین میان جریان اصلاح طلب خراسان رضوی واکنشی متفاوت از خود بروز داد و مخالفت سرسخت خود را با این انتصاب بیان کرد.

آنها با دستاویز قرار دادن یکی از واکنشهای رزم حسینی به انتصابش اورا شایسته مدیریت براین  استان استراتژیک ندانستند. بویژه که رزم حسینی دراین واکنش خود را بی میل به استانداری دانسته و گفته بود که خسته است و نیاز به استراحت دارد. این طیف مدیریت مردی خسته بر خراسان رضوی که نیاز به کار وتلاش مضاعف دارد را به صلاح ندانسته و گزینه های خودرا روی میز جهانگیری معاون اول رییس جمهور گذاشته بودند. اما درنهایت این گزینه ها مقبول نیافتاد و این رزم حسینی بود که توانست بر کرسی مدیریت خراسان رضوی تکیه بزند.

استاندارجدید باید بداند که سکان استانی را دردست گرفته که بزرگترین پتانسیل فرهنگی کشور را دارد. وجود بارگاه منور رضوی که انعکاس انوارش سراسر کشور و تمام محبان اهل بیت درجهان را روشن میکند میتواند کانون فرهنگسازی قرار گرفته و همه مشتاقان را ازاین سرچشمه زلال معرفت سیراب کند. از این معدن غنی میتوان بهترین سبک زندگی را استخراج ودراختیار همه کسانی قرار داد که خیر دنیا وسعادت آخرت را طلب میکنند.

طی سالهای گذشته تلاشهای زیادی برای بهره برداری ازاین مزیت بزرگ فرهنگی صورت گرفته اما شاید صدها برابر آنچه تاکنون صورت گرفته میتوان کارکرد و از این دریای معنویت گوهرهای ناب صید کرده وبه مردم عرضه داشت.

فارغ ازپتانسیل عظیم فرهنگی باید گوشزد کرد که  اکنون بارسنگین مسایل ومشکلات خراسان رضوی بر دوش مردی است که شاید شناختش از خراسان رضوی به زیارت ثامن الائمه (ع) خلاصه میشود. مردی که اگرچه  رزومه ای پربار دارد ولی مشکلات بومی این خطه را نمیشناسدو اید دید درمیدان مبارزه با این مسایل  چند مرده حلاجی خواهد کرد.

رزم حسینی اگرچه زمانی به خراسان رضوی امد که ماجراهایی به مراتب بزرگ را رشیدیان از سر گذرانده بود. ماجرای موسسه اعتباری میزان و ماجراهایش با دهها هزار خراسانی را نمیتوان فراموش کرد. و پس از آن صندوقهایی مشابهی که زادگاه و طلبکاران عمده انها دراین استان بودند هم تقریبا حل وفصل شده است. اما این استاندارتازه باید بداند که مشکلی مشابه و چه بسا بزرگتر هنوز درمقابل او خودنمایی میکند مشکلی که خود به تنهایی میتواند باعث ایجاد مشکلات فراوانی درحیطه کاری او شود.

شرکت پدیده با ۱۳۰هزار سهامدار اولین مشکل پیش روی آقای استاندار است. سهامدارانی که به نظر کاسه صبرشان از وعده پرشده و تلنگری کوچک کافی است که این مشکل اقتصادی را به مشکلی امنیتی تبدیل کند. ناکارامدی مدیران دولتی گمارده شده دراین شرکت باعث شده تا به گفته یک نماینده مشهد درمجلس وضع به مراتب از روز اول هم بدتر شود و آنقدربانکها خون این بیماردرحال احتضار را مکیده اند که دیگر رمقی درتن ندارد. حقوق کارمندان و مدیران دولتی هم گلوی این بیمار راهرماهه بشدت میفشارد تا درنهایت کالبدی بی جان وخاصیت نصیب سهامدارانش شود و همین یعنی بروز مشکلات بعدی.

چرخ صنایع خراسان رضوی هم مانند سابق نمیگردد به گونه ای که دیگر کاری از سازمان صمت ساخته نیست و دادگستری به میدان آمده تا این حداقل باقیمانده توسط بانکهای طلبکار به یغمانرود یا بجای مالیات و بیمه ضمیمه دولت نشود. به نظر این بخش هم نیازمندطرحی نواست تا در شرایط حداقلی به کارادامه دهد و چشم به راه باشد تا شاید فرجی شود و دری به روی اقتصاد کشور گشوده شود ونوری هم به صنایع خراسان رضوی بتابد.

استاندار باید بداند که همه اش مشکل و درد ورنج نیست هرچند که مشکل و درد ورنج کم نیست. او باید بداند که این استان پتانسیلهای فراوانی هم دارد که بخشی مورد استفاده قرار نگرفته، از بخشی درست بهره برداری نشده و همان اندکی که به کار افتاده اکنون منشا خدمات فراوانی شده است.

گردشگری از جمله این بخشهاست که اگرچه مخالفتهایی با تنوع گردشگری صورت گرفته اما همان اندک کاری که برای جذب گردشگران خارجی درقالب گردشگری زیارت و گردشگری سلامت صورت گرفته است توانسته باربزرگی از دوش اقتصاد خراسان رضوی برداردو سود اوری مناسبی داشته باشد. هرچند که باید تاکید کردهنوز این زنجیره نقصهای فراوانی دارد. اقتصاد بزرگ سوغات این استان بر پاشنه کالاهای چینی و قاچاق میگردد، هنوز حاشیه های ورودگردشگران خارجی بر متن غلبه دارد و... و.

به نظر میرسد اگر بهره برداری از بخشهای گردشگری افزایش پیدا کندو طراحی و فرهنگسازی صحیحی برای این بخش صورت گیرد میتواند به تنهایی شاخصهای اقتصادی خراسان رضوی را جابجا کند.

بخش معادن از دیگر بخشهایی است که هنوز نتوانسته به جایگاه واقعی خود در اقتصاد خراسان رضوی دست یابدو  با مشکلات فراوانی دربخش دولت و بخش خصوصی قدرتمند دست وپنجه نرم میکند. محصول بخش زیادی از معادن استان به صورت خام صادر میشود حال یا به خارج کشور یا به استانهای دیگر و صنایع تکمیلی معادن دراستان شکل نگرفته است. این درحالی است که هنوز زمینه های اکتشاف و بهره برداری زیادی از معادن وجود دارد که به دلیل نبود سرمایه گذار حتی مورد توجه هم قرارنگرفته است.

دیگر بخشی که میتواند هم اشتغال زا و هم موثر دراقتصاد خراسان رضوی باشد صنایع دستی است. صنایعی که درگذشته ای نه چندان دور رونق بخش بسیاری ازخانه ها و کارگاهها بود و اکنون به بوته فراموشی سپرده شده است /

کشاورزی خراسان رضوی هم از دیگر بخشهایی است که میتواند پتانسیل محسوب شود، هرچند اکنون یکی از مشکلات بزرگ خراسان رضوی کمبود آب است اما درصورت استفاده بهینه از منابع موجود آب نه تنها میتوان مشکل را رفع کرد بلکه میتوان بخشی از ارز آورترین و سود آورترین محصولات کشاورزی را از اراضی این استان برداشت کرد.

آنچه گفته شد تنها گوشه کوچکی از مسایل و پتانسیلهای استان بود، به طور قطع استاندار جدید درصورت  ایجاد ارتباط مستقیم با مردم،  تولید کنندگان، دست اندرکاران وخبرگان بخشهای مختلف نه تنها اشراف کاملی نسبت به مسایل پیدا کند چه بسا که راهکارها را هم پیدا کند دراین میان تنها یک مدیریت قوی و همه حانبه است که میتواند این راهکارها را که درافکار واذهان مردم است به عرصه عمل آورده و راه توسعه و پیشرفت را برای همه بخشهای فرهنگی؛ هنری؛ اقتصادی واجتماعی هموار نماید.

انتهای پیام