برای این منظور با سعید بیابانکی شاعری که سابقه اجرا دررادیو و تلویزیون دارد و به خوبی با این رسانهها آشناست، به گفتوگو نشستیم و از او خواستیم توضیح دهد رسانههایی مانند صدا و سیما چگونه میتوانند زبان و ادبیات فارسی را تخریب کنند؟
به گزارش قدس آنلاین بیابانکی در ابتدا گفت: اگر رادیو و تلویزیون را به عنوان دو رسانه مهم دیداری و شنیداری در نظر بگیریم، هردو از رسانههای مسلط جهان به شمار میروند البته جهان مجازی هم یکی از رسانههای مسلط است با این تفاوت که توسط مردم مدیریت میشود و صدا و سیما توسط نظام حاکم و دولت.
این شاعر و مجری با بیان اینکه به خوبی با شرایط اجرا در این دو نهاد آَشناست؛ دغدغه رهبر معظم را، دغدغهای بجا توصیف کرد و گفت: آن قدر در این رسانهها مخصوصاً تلویزیون نسبت به ادبیات بی توجهی میشود که من بارها این مساله را متذکر شدم اما کو گوش شنوا؟
او به تفاوت رادیو و تلویزون و گونه اجرا بین دو رسانه اشاره کرد و توضیح داد: بسیاری از برنامههای رادیو مبتنی بر متن است. به این صورت که همه متنها توسط نویسندهها نوشته میشود و در مرحله بعد توسط شورای ویراستاری مورد تایید قرار میگیرد و در نهایت گوینده از آن استفاده میکند..بنابراین گوینده بر اساس متن با مخاطب صحبت میکند اما در تلویزیون چنین روندی وجود ندارد و اصولا این رسانه هنوز متن محور نیست. مجری رسانه که میخواهد پشت دوربین قرار بگیرد تمام حواسش متوجه دوربین است در نتیجه به متن توجه نمیکند. برای همین ادبیاتی که توسط مجریان تلویزیون مورد استفاده قرار میگیرد متکی بر ادبیات فردی مجری و محفوظات، دانش و فضل اوست و شاید مساله تحریف از همین جا به وجود بیاید.
بیابانکی در ادامه بر متن محور بودن مجریان تأکید کرد و گفت: مجریان تلویزیون باید یاد بگیرند هر حرفی را نزنند.
شاعر«سنگچین» با بیان اینکه مجریان دهههای اخیر تلویزیون تهی از دانش و فضل بودهاند، افزود: به استثنای چند نفر سایر مجریها هر چه دوست داشتهاند مقابل دوربین گفتهاند و کسی هم مانع نوع ادبیات آنها نبوده است اما در سالهای اخیر رادیو نسبت به تلویزیون فضای فرهیختهتری داشته و سعی کرده از افراد کارشناس و آشنا با رسانه استفاده کند.
مجری برنامههای ادبی به تفاوتهای دیگر اجرا در رادیو و تلویزیون اشاره کرد و نتیجه گرفت، تلویزیون شرایط بیشتری برای تحریف زبان و ادبیات فارسی دارد. او گفت: در تلویزیون با تصویر، حرکت و نور و گریم سروکار داریم. همه اینها برای بیننده جذاب است و به نوعی او را فریب میدهد و بیننده حواسش نیست مجری چه میگوید اما در رادیو چون حس شنوایی در دقتها بیشتر است مردم به غلطها و ایرادهای گوینده بیشتر توجه میکنند. در تلویزون حتی از این غلطها استقبال هم میشود وقتی مجری خطایی میکند همان خطا و اشتباه منتشر میشود و همه هم لذت میبرند و شاید در انتشار این بخشها در فضای مجازی اشتباه مجریان برای مخاطب آشکار شود.
بیابانکی ایراد دیگر تلویزیون را استفاده مجریان از لغات خارجی عنوان کرد و افزود: من نمیدانم ادبیات انگلیسی و خارجی در ادبیات ما چه میکند؟ اصطلاحات برنامه سازی که اکثر آنها لغات انگلیسی هستند، عینا به کار میبرند. در حالی که همه اینها معادل فارسی دارد. کلماتی مثل پلی بک، آنتن، کمرا، کمرامن، ژانر، پارادوکسیکال که مجریان و برنامه سازان همه اینها را استفاده میکنند ، معادلهایی دارند که استفاده نمیشود.
به باور این طنزپرداز زبان فارسی ظرفیتهای زیادی دارد برای معادل سازی اما کسانی میتوانند این معادل سازی را انجام دهند که خودشان ادیب، شاعر و اهل قلم باشند. او افزود : به صرف اینکه کسی صورت زیبا، چشم و موی رنگی دارد و با لباسهای زیبایی میپوشد نباید جلوی دوربین قرا بگیرد و فقط کارش تخریب زبان فارسی باشد.
شاعر «یلدا» به واژه انگلیسی «استندآپ کمدی» که با برنامه خندوانه در میان مردم مورد استفاده قرار گرفت اشاره کرد و گفت: برنامه خندوانه رسما یک واژه انگلیسی را میان مردم رایج کرد. در حالی که ما برای این واژه، معادل «برپاخند» را پیشنهاد دادیم که مورد توجه برنامه سازان خندوانه قرار نگرفت اما رادیو از این واژه استقبال کرد و «برپاخند» به جای استندآپ کمدی استفاده میشود.
بیابانکی در ادامه به اتفاق خوبی که این روزها در صدا و سیما رخ داده و مردم هم از آن استقبال کردند اشاره کرد. او گفت: ساعد باقری حدود یک دهه از تلویزیون دور بود. حالا او با دستی پر به تلویزیون آمده ومجری برنامه سحری یکی از شبکههاست. اجرای او با استقبال مردم روبهرو شده است. او به جز خواندن خمسه نظامی، حافظ، سعدی، منطق الطیر و تاریخ بلعمی چه میکند؟ ادبیات ما همین است. استقبال مردم نشان میدهد مردم به ادبیات درست علاقه مند هستند و این جنس ادبیات را دوست دارند آنقدر که از مجریان تهی ادبیات سخیف و پیش پا افتاده شنیدهاند که از این نوع ادبیات سیر شدهاند و موجی که در پی اجرای ساعد باقری ایجاد شد نشان میدهد مخاطب امروز تلویزیون به دنبال کسی است که هم از دانش کافی برخوردار باشد وهم بر اجرا مسلط باشد چون میداند دیگر مجریانی که فقط خوب حرف میزنند اما حرف خوبی نمیزنند مورد توجه مردم نیستند.
/انتهای پیام
نظر شما