به گزارش قدس آنلاین دهه کرامت فرصت و بهانهای شد تا با حجتالاسلام دکتر غلامحسن محرمی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در این باره به گفتوگو بنشینیم. وی بر این باور است که طبق تعالیم اسلامی و سیره اولیا پس از انجام واجبات، برترین وسیله برای تقرب به خداوند متعال خصلت نیکوی خدمت به مردم است.
اساس حکومت اهلبیت(ع) عدالت است
حجتالاسلام دکتر محرمی در ابتدا و با بیان جایگاه خدمت به مردم در سیره امام رضا(ع) میگوید: خلافت توسط مأمون به امام رضا(ع) پیشنهاد داده شد و با عدم پذیرش امام، مأمون پیشنهاد ولیعهدی را داد؛ البته امام(ع) باز هم نمیپذیرفت اما مجبور به قبول آن شد. پذیرش ولایتعهدی برای جامعه اسلامی آثار سودمندی داشت؛ در دوران ولایتعهدی امام رضا(ع) پایههای مذهب شیعه استوار شد. وی اضافه میکند: اساس حکومت اهلبیت(ع) عدالت است و امام رضا(ع) میدانست که در دستگاه فاسد حکومت عباسی نمیتوان بر اساس عدالت رفتار کرد؛ بنابراین از پذیرش مسئولیت امور خودداری کرد. از آن جمله اینکه باید در تقسیم امتیازات و بیتالمال در میان رعایا و مردم عدالت برقرار شود و این گفتمان اصلی در سیره اهلبیت(ع) است.
اسلام توجه ویژهای به محرومان دارد
این پژوهشگر به مشکلات جوامع امروزی نیز اشاره و تشریح میکند: از مهمترین مشکلات موجود، فاصله طبقاتی میان اعضای جامعه است. عدهای محروم و تهیدست بوده و در تهیه نیازهای اولیه زندگی خود مشکلات زیادی دارند و عدهای دیگر مال و ثروت بسیاری داشته و از مشکلات تهیدستان بیاطلاعند؛ اما همان طور که میدانیم جامعه صالح و مبتنی بر ارزشهای والای انسانی، جامعهای است که تمام افراد آن از نعمتهای الهی که برای بشر آفریده شده، برخوردار باشند و تعاون و عدالت در آنها حکمفرما باشد، زیرا هدف از زندگی اجتماعی، کمک افراد به همدیگر برای آسانتر شدن راه رسیدن به کمال است. محرمی تصریح میکند: اسلام به عنوان یک آیین جامع که تمام نیازمندیهای مادی و معنوی بشر در آن پیشبینی شده، توجه خاصی نسبت به فقرا و محرومان جامعه دارد.
وی بیان میکند: اگرچه در اسلام شرط عدالت فردی، حتی برای افراد عادی در صورتی که به اموری چون قضاوت، گواهی دادن یا امامت جماعت بپردازند، ضروری است و فقدان عدالت در این افراد، تصدی ایشان در قضاوت، شهادت و امامت جماعت را نامشروع میکند اما در عین حال عدالتی که در قرآن مورد توجه است، عدالت اجتماعی است. این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه تشریح میکند: خدمت به مردم در سیره ائمه(ع) به این صورت است که اگر حکومت در اختیارشان بود، عدالت را اجرا میکردند و در زمانی که حکومت در اختیارشان نبود حاکمان را به عدالت توصیه میکردند. این توصیهها در سیره امام رضا(ع) فراوان دیده میشود.
خدمت به مردم نشاط جامعه را به همراه میآورد
حجتالاسلام دکتر محرمی با بیان مواردی از خدمت ائمه(ع) به مردم توضیح میدهد: اهلبیت(ع) همیشه به فقرا رسیدگی میکردند؛ در سیره امام علی(ع) آمده که به خانوادههای فقیر غذا میدادند؛ یا امام صادق(ع) ظرف غذا را به خانه محرومان میبردند. پس از شهادت امام حسین(ع) و دیدن پینهها بر پشت حضرت بود که دلیل وجود آنها را از امام سجاد(ع) سؤال کردند و ایشان هم فرمود که اثر کیسههایی است که بر دوش خود حمل کرده و به خانه فقرا میبردند. دکتر محرمی به شرایط زمانه امام رضا(ع) اشاره کرده و میگوید: خدمت امام رضا(ع) به مردم فراتر از این موارد بود؛ با توجه به نفوذی که ایشان هم به عنوان امام و هم ولیعهد در سایر قلمروهای اسلامی داشت، در گفتوگو با مأمون شرایطی را فراهم آورد که یک عده از شیعیان کاردان در دستگاه خلافت حضور داشته باشند و هدف از این کار این بود که آنها بهتر به امور مسلمانان و شیعیان رسیدگی کنند.
وی در پایان تأثیر خدمت به مردم در نشاط جامعه را چنین توضیح میدهد: مردم به امید زنده هستند؛ وقتی مردم ببینند در جامعه تکیهگاه مطمئن، کاردان و دلسوزی دارند که به فکر خدمت به آنهاست در جامعه لذت و نشاط روحی جان میگیرد؛ بنابراین نباید از یاد ببریم که از دیدگاه ائمه(ع) کمک به مردم بزرگترین عبادت است.
انتهای پیام/
نظر شما