حسین محمودی اصل اقتصاددان و استاد دانشگاه در گفتوگو با قدس آنلاین در خصوص الزام دولت به اجرای حذف دهکهای پردرآمد جامعه از دریافت یارانه نقدی برای پنجمین سال گفت: اجرای هدفمندی یارانهها حرکت مطلوبی بود که بسیاری از کشورهای توسعه یافته در جهان سالها پیش از ما این موضوع را در اقتصاد خود مورد نظر قرار داده بودند اما یک طرح مطلوب اگر در مرحله اجرا به درستی عملیاتی نشود، قطعاض پیامدهای ناگواری بر اقتصاد به جای میگذارد که عدم توزیع مناسب یارانه نقدی در کشور منجر به تحمیل بسیاری پدیدهها بخصوص بر تولید کشور شد.
وی افزود: در آستانه اجرای هدفمندی یارانهها دولت وقت بر آن بود تا ۵۰ درصد مبالغ دریافتی از هدفمندی یارانهها را به صورت توزیع نقدی در اختیار خانوادهها قرار دهد، ۱۰ درصد به بهداشت و درمان کشور ، ۳۰ درصد در اختیار تولید کشور و ۱۰ درصد باقی در دست دولت باقی بماند. عدم اجرای دقیق این موضوع و به وجود آمدن بحثهای سیاسی یا پوپولیستی منجر به آن شد تا یارانه به همه خانوارهای ایرانی اعم از داخلی یا خارج نشین با نام عدالت اجتماعی تعلق بگیرد. هرچند در ابتدای امر دولت با ارائه فرمهایی و کشاندن مردم به صفهای طولانی بحث بررسی درآمدهای مردم را مورد نظر قرار داده بود اما در نهایت همه مردم به عنوان جامعه هدف لحاظ شدند و چنین رویکردی منجر به پرداخت یارانه به بخشی از افراد جامعه شد که در ردیف دهکهای بالا و پردرآمد قرار دارند.
استاد اقتصاد خاطر نشان کرد: دهکهای پر درآمدی که به صورت معمول بیشتر از مردم عادی از یارانه پنهان بهرهمندند با رویکرد عدالت محورانه دولت وقت که متأسفانه ضد عدالت بود، از درآمد ۴۵ هزار تومانی یارانه نقدی نیز برخوردار شدند. به عبارت دیگر در حالی که سالانه ۴۲ هزار میلیارد تومان یارانه نقدی توزیع میشود اما ۹۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه پنهان به جیب برخورداران جامعه سرازیر می شود یعنی ۱۸ برابر یارانه نقدی به دهکهای پردرآمدی که دارای اتومبیل های متعدد، ویلا، باغات و دفاتر کاری بزرگ هستند یارانه پنهان داده میشود.
حسین محمودی اصل گفت: قطعاً تصمیم گیری دولت آقای احمدینژاد در توزیع عادلانه یارانه نقدی به همه مردم، ضد عدالت بود چرا که یک نفر از دهک پایین اگر درکل ۴۵ هزار تومان یارانه نقدی میگیرد از یارانه پنهان به اندازه ۱۰۰ هزار تومان استفاده میکند اما از دهک پر درامد ۵۰ برابربیشتر از دهک کم درآمد به عبارتی نزدیک به ۵ میلیون تومان از یارانه پنهان استفاده می کند در حالی که ۴۵ هزار تومان یارانه نقدی را نیز دریافت میکند، به نوعی میتوان گفت اجحافی بزرگ در حق طبقات متوسط و آسیب پذیر جامعه.
وی دراین باره تصریح نمود: در طی ده سال گذشته متأسفانه دولتها به بهانههای مختلف از حذف دهکهای پردرآمد از دریافت یارانه نقدی طفره رفته و توجهی به کم کردن یا از بین بردن یارانه پنهان برای اقشار پر درآمد نداشتهاند با این بهانه که سیستم مناسب تشخیص افراد ثروتمند را در اختیار ندارند در حالی که از راههای گوناگون اعم از بانکی یا ثبت اسناد و املاک شناسایی افراد ثروتمند و استعلام آنها انجام شدنی است؛ حتی اگر دراین بین حق نیازمندی تضییع شود دولتها میتوانند با اجرای عدالت و توجه به اعتراضات و بررسی آنها حق دریافت کنندگان واقعی را به آنها بازگردانند.
کارشناس اقتصادی خاطر نشان کرد: قطعاً حذف سه دهک ثروتمند و پر درآمد جامعه که حدود ۳۰ درصد یارانه بگیران است به معنای پسانداز سالانه ۱۲ هزار میلیارد تومان است مبلغ قابل توجهی که دولت میتواند در حوزههای مهمی چون تولید، اشتغال، کمک به شرکت های تولیدی دانش بنیان اختصاص دهد.۱۲ هزار میلیارد تومان با حذف یارانه سه دهک پردرآمد مبلغ قابل توجهی است از آن جهت که اختلاف دولت با مجلس در افزایش حقوق کارمندان در حد ۳ تا ۴ هزار میلیارد تومان بود یا بودجه سیستم رتبهبندی معلمان ۲هزار میلیارد تومان افزایش داشت در حالی که با حذف سه دهک پردرآمد دولت میتواند با ایجاد تحول در نظام آموزشی بسیاری از مسائل آموزش و پرورش کشور را حل و منجر به ارتقای علمی دانش آموزان و تقویت روحیه معلمان شود.
انتهای پیام/
نظر شما