در آموزه‌های دینی زیارت از راه دور و نزدیک وجود دارد و این دو از نظر ویژگی و آداب تفاوت اساسی با هم ندارند؛ البته شاید فتوایی برای برخی احکام و اعمال مانند غسل زیارت کردن یا لباس پاکیزه پوشیدن در زیارت از راه دور وجود نداشته باشد، اما در کیفیت ارتباط برقرار کردن یا سلام دادن تفاوتی بین آن‌ها وجود ندارد. ما معتقد هستیم روح پاک پیامبر(ص) و ائمه(ع) در همه حال شاهد، ناظر و حاضر هستند؛ به بیانی دیگر جوهر و اساس زیارت از راه دور و نزدیک تفاوتی نمی‌کند. از نظر ثواب هم اصلی در اسلام وجود دارد که بیان می‌کند «الأعمال بالنیات»؛ یعنی اعمال مطابق نیات است؛ بنابراین فردی که در دل دوست داشت و اگر می‌توانست از راه نزدیک زیارت می‌کرد و اکنون نمی‌تواند و از راه دور این زیارت را انجام می‌دهد، خداوند همان ثواب را نصیب او می‌کند.

البته بدیهی است که وقتی منع فقهی و پزشکی وجود نداشته باشد و انسان از نزدیک زیارت کند، چون عظمت و محبت را بیشتر نشان می‌دهد و زحمت بیشتری در این راه کشیده می‌شود، ممکن است ثواب بیشتری هم برای زائر داشته باشد، اما اکنون که این زحمت کشیدن خلاف شرع و دستورات فقها و متخصصان است، از راه دور هم همان ثواب را نصیب زائر می‌کند؛ پس توصیه می‌شود مؤمنان و علاقه‌مندان به اهل‌بیت(ع) از راه دور زیارت کنند و به همان پاداش و برکات برسند.

فضای خانه را برای عبادت مدیریت کنیم

اکنون در ماه شعبان‌المعظم قرار داریم؛ ماهی شریف منسوب به پیامبراکرم(ص) که اعمال زیادی هم برای آن ذکر شده که در شرایط حاضر و به دلیل حضور بیشتر در خانه بهتر است که زن و مرد با مدیریت برنامه‌های داخل منزل شرایط را برای استفاده حداکثری از این زمان برنامه‌ریزی کرده و محیطی را برای انجام آن ایجاد کنند. در روایات داریم که در خانه جایی را به عنوان مصلی قرار دهید و آنجا نماز بخوانید؛ گر چه در روایاتی دیگر هم داریم که در جاهای مختلف خانه نماز بخوانید تا زمین در روز قیامت به نفع شما شهادت دهد، اما کنار این دستور این را هم داریم که جایی برای نماز خواندن قرار دهید. مشابه این دستور را می‌توان برای خواندن دعا نیز انجام داد؛ اینکه در وقت خلوتی که تلویزیون خاموش باشد یا فرزندان در حال تماشای برنامه‌های مخصوص به خود هستند و... به اعمال مداومت شود؛ زیرا این موارد مستحبی است و نباید مؤمنان به خود سخت بگیرند. در تراث دینی نیز داریم که در ذکرهای مستحب نباید به خود سخت گرفت؛ لازم نیست که حتماً اتاق آرام باشد، تلویزیون خاموش و بچه‌ها ساکت باشند. باید افرادی که مشتاق به انجام اعمال و ذکرهای وارد شده در این ماه عظیم هستند، شرایط را مدیریت کرده و سعی کنند مزاحم دیگران نباشند و به بهترین نحو این اعمال را انجام دهند؛ حال اگر گوشه‌ای نشسته و این کار را انجام دهند، بهتر از این است که یک نگاه آن‌ها به صفحه تلویزیون یا افراد و نگاهی دیگر به صفحه‌ای از مفاتیح باشد. اگر در مساجد و اماکن متبرکه بودند، حتماً این تمرکز بیشتر بود اما حالا که این امکان سلب شده، بهتر است که این اماکن در فضای خانه مشابه‌سازی شوند و از یاد نبرد که در این راه، به خود و سایر اعضای خانواده هم سخت‌گیری نداشته باشیم.

زبان مؤمن باید با ذکر آشنا باشد

شیعیان نه فقط برای ایام شیوع کرونا و ایامی که به اجبار در خانه قرنطینه هستند، بلکه باید برای تمام روزهای سال و عمر خود، حتی ایام شادی و زمانی که هیچ مشکلی نیز وجود ندارد، ذکرهایی برای خود تعریف کنند. زبان مؤمن باید با ذکر آشنا باشد. متأسفانه این ذکر گفتن برای برخی کمتر جا افتاده و جزو فرهنگ آن‌ها نشده است، اما اگر برای آن‌ها توضیح داده شود، به خوبی از آن استقبال می‌کنند. اگر تاکنون هم به ضرورت دعا و ذکر پی نبرده بودیم، این بیماری و مشکل به وجود آمده ثابت کرد که نیاز همیشگی بشر دعاست.