به گزارش قدس آنلاین، دکتر ناصر باهنر در یک نشست خبری که با حضور مبلغین، دانشجویان و اساتید دانشگاه برگزار شد عنوان کرد: برای تعیین جایگاه مخاطبان در ارتباطات و تبلیغ دینی از نظر امام رضا(ع) باید چند دیدگاه مورد بررسی قرار گیرد. یکی از آن دیدگاه ها موضوعی است که حدود ۷۰ سال است در حوزه ارتباطات جمعی، دنیا را درگیر خود کرده است.

وی ادامه داد: این چالش ۷۰ ساله پیگیر پاسخ دادن به این موضوع  است که در دنیای ارتباطات مخاطب باید محور و معیار قرار گیرد یا رسانه؟ کدام یک بیشتر از دیگری باید مورد توجه قرار گیرد.

 وی تصریح کرد: برای پاسخ به این سوال بین شناخت گراها و رفتارگراها تفاوت نظر وجود دارد. شناخت گراها معتقدند که باید به شناخت مخاطب و علوم ذهنی او پرداخت. اما رفتارگراها می گویند مخاطب باید در رفتار شناخته شود. در واقع شناخت محوری و رفتار محوری ریشه مباحث ارتباطی است.

وی در خصوص پاسخ تفکر اسلامی به این چالش، به ذکر حدیثی از امام رضا(ع) پرداخت و ابراز کرد: در حدیثی از امام رضا(ع) روایت شده است که" رحمت خدا بر کسی باد که دین و ولایت ما را زنده می کند. به حضرت گفته شد: چگونه امر شما را احیا و زنده می کند؟ حضرت فرمودند: علوم ما را یاد گیرد و به مردم بیاموزد؛ زیرا مردم اگر حُسن و حقایق کلام ما را بدانند قطعا از ما پیروی خواهند کرد. "

دکتر باهنر تاکید کرد: این حدیث از امام رضا(ع) چالش ۷۰ ساله بین المللی را پایان می دهد. حضرت ثامن الحجج(ع) در قسمتی از این حدیث که می فرمایند "مردم اگر حسن و حقایق کلام ما ..." در واقع از همه مخاطبین نام می برند نه اینکه تنها شیعیان و یا پیروان آن حضرت.

وی افزود: علوم اهل بیت هم که از آن نام برده شده بیانگر این است که هم فرستنده که در واقع منبع تولید خبر است منبعی بسیار قوی است و هم پیام ارزشمند و گرانبهاست و هم مخاطب قدرت کافی برای درک این پیام را دارد. چون او از فطرتی برخوردار است که خدادادی و بیدار است. در ارتباطات دینی هر سه محور رسانه، پیام و مخاطب قوی هستند.

وی با تاکید بر این نکته که در ارتباطات دینی همانگونه که فرستنده و پیام جایگاه بسیار مهمی دارند، جایگاه مخاطب نیز دارای اهمیت فراوانی است، تصریح کرد: موضوع دیگری که درحوزه تبلیغات دینی و ارتباطات وجود دارد این است که ببینیم نگاه مخاطب به دین چگونه است. تحقیقات علمی به ما می گوید که مخاطبان برای درک مفاهیم دینی از سه دوره سنی عبور می کنند.

این استاد دانشگاه یادآور شد: دوره اول تفکر دینی شهودی است و از ابتدای تولد تا ۷ یا ۸ سالگی ادامه می یابد. دین در این دوره یک جنبه خیالی و افسانه ای دارد. تجربه دینی کم بچه ها باعث می شود که درک آنها از مفاهیم دینی کاملا خام باشد.

وی اضافه کرد: دوره دوم تفکر دینی به صورت عینی است. به عبارت دیگر در این دوره درک دین عینی می شود. این دوره پس از دوره اول شروع شده و تا ۱۳ یا ۱۴ سالگی ادامه دارد. افراد حاضر در این دوره همان درکی که از اجسام و محیط اطراف خود دارند را از مفاهیم دینی دارند. به عنوان مثال وجود خداوند را مانند نور یا پدر می دانند.

باهنر متذکر شد: دوره سوم تفکر دینی انتزاعی می شود. این مرحله پس از دوره دوم شروع شده و تا پایان عمر ادامه می یابد.  افراد حاضر در این مرحله با تجربیات جدید روبرو می شوند و درک آنها از مفاهیم دینی بالاتر می رود.

وی در خصوص نحوه ارتباط مبلغین دینی با افراد جامعه عنوان داشت: اینکه مبلغ در نظر داشته باشد که مخاطبش در کدام گروه سنی است دارای اهمیت بسیار زیادی است. مبلغ باید به ویژگی های سن مخاطب و نحوه ارتباطش با مفاهیم دینی اشراف داشته باشد.

انتهای پیام/