قدس آنلاین: با مطالعه در زندگی حضرت امام خمینی (ره) متوجه عظمت و بزرگی روح امام راحل (ره) می شویم، امام خمینی روح خود ره چنان پرورش داده بود که مسلمان جاهد باشد تا جامد. به این معنا که مسلمان جاهد به فردی اطلاق می شود که به تکلیف هر چه باشد، حتی گذشتن از جان هم عمل می کند نه اینکه آنجا که به ضررش باشد عمل کند و آنجا که به ضررش باشد عمل نکند. 
در طول تاریخ و اعصار گذشته، رویارویی دائمی حق و باطل در جهان امری همیشگی بوده است اما پیشرفت حق و حقیقت مرهون مجاهدت و  ایثار یاوران راستین جبهه حق بوده است، گویی خداوند متعال صحنه این رویارویی را به گونه ای طراحی کرده که انسان‌ها در طول تاریخ فرصت انتخاب بین قیام و قعود، عافیت و مجاهدت، توجیه و تکلیف، سعادت و شقاوت را داشته باشند، از این روست که قرآن کریم مجاهدان را به بشارت عظیمی مژده داده است، چرا که آنها بهترین را انتخاب کرده و مستمر در سیر قربه الی‌الله بوده‌اند، اما نکته قابل توجه این است که رهبر قیام کننده باید خود عامل باشد تا دیگران هم دنبال وی باشند، یعنی اول حق را بشناسند، پیرو حق و حقیقت  و اهل فضل و دیانت باشد، اهل عمل باشد تا دیگران هم از وی پیروی کنند، امام خمینی صاحب همه فضایل بودند،  فلذا از ابتدای قیام، یعنی از سال ۱۳۴۰شناخت حق و مسوولیت و عمل به آن در خط سیر امام مشهود است. از منظر حضرت امام قیام هم منزل سیر و سلوک است یا مقدمه سیر و سلوک، همچنان که در تفسیر سوره مبارکه حمد آن بزرگوار می‌فرماید اول مرتبه قیام است، اصحاب سیر را در رسیدن به قرب الهی اول دانسته‌اند، قطعا کسانی که برای رسیدن به مقام قرب الهی، از خود می‌گذرد و به خدا تکیه می‌کند، در مسیری متفاوت از بقیه انسان‌ها قرار می‌گیرد. 
بنابراین سیر و سلوک به سمت خدا از  قیام برای خدا شروع می شود، لذا وقتی انسان برای خدا نهضت‌ می‌کند، برای خدا قیام می‌کند، در مسیری قرار می گیرد که زندگی وی را فقط و در مسیر خدا قرار می دهد. 
حقیقتا در خط سیر زندگی امام مسولیت پذیری فقط برای رضای خدا مشهود است. برداشت سیاسی امام از واژه قیام از سویی به دید عرفانی و فلسفی انسان و حرکت وی در مسیر سیر و سلوک برمی گردد  و از سوی دیگر با بینش سیاسی و دید فلسفی وی ارتباط می یابد. 
امام سیاست را تحقق عملی اخلاق و عرفان در جامعه و عین دیانت و معنویت می داند همانطور که مرحوم مدرس هم فرمودند سیاست ما عین دیانت ماست. از دیدگاه امام سیاست طریقت است در واقع قیام از دید امام سیاست و عرفان است بدین معنا که انسان در قیام درونی خود با اخلاقی که مقدمه هر گونه تغییر بیرونی و اصلاح جامعه است توانایی قیام بیرونی و اصلاح جامعه را بر عهده می گیرد و آنگاه قیام برای او امری لازم و حیاتی می گردد، فلذا امام به این باور رسیدند که از سال ۱۳۴۰ قیام را آغاز و به دنبال جشن‌های نوروز اعتراض به اقدامات رژیم شاهنشاهی را آغاز کردند، و در سالروز شهادت امام صادق در دوم فروردین حادثه کشتار طلاب و مردم متدین قم در مدرسه فیضیه قم زمینه ساز قیام ۱۵ خرداد و حرکت تاریخی مردم در شهرهای مختلف از جمله قم تهران و  ورامین را رقم زدند. 
کشتار ۱۵ خرداد ۴۲ ماهیت اصلی سیاست‌های اصلی رژیم پهلوی را برای ملت ایران آشکار کرد،بنابراین حادثه حمله به مدرسه فیضیه یکی از نقاط عطف انقلاب اسلامی محسوب می شود، لذا از آن زمان ملت ایران دنباله رو تفکر امام می‌شود و راه امام را در جامعه با شکل گیری قیام سراسری علیه ظالمان و مستکبران جهان ادامه داد، قیامی علیه ملتی که حاصل آن پیروزی نهضت انقلاب اسلامی ایران شد، مرهون نگاه و تفکر الهی حضرت امام به مساله حرکت و قیام در راه خدا بود.

انتهای پیام/