به گزارش قدس آنلاین، قدردانی از مقام شامخ معلمان، هنرمندان و مروجان قرآن کریم وظیفه مهم هر فردی است که توسعه فرهنگ قرآنی دغدغه اوست، به ویژه نهادهای فرهنگی که باید حمایت از این پیشگامان را اساس فعالیتشان قرار دهند و بخش‌های اثرگذار زندگی این افراد را به سمع و نظر جامعه برسانند. برآنیم تا هر هفته با یکی از خادمان قرآن گفت‌وگو کنیم و ضمن جویا شدن از احوالات زندگی آنان، درباره اینکه پس از دریافت نشان خادمی قرآن، چه مسئولیت اجتماعی را بر دوش خود حس می‌کنند سخن بگویند. در ادامه با یکی دیگر از خادمان قرآن آشنا می‌شویم.
سیدمهدی سیف، متولد هشتم فروردین ۱۳۳۸ در تهران است. وی درباره حوزه رسم‌الخط قرآن، سابقه مطالعاتی دارد و از زمان تأسیس دفتر نظارت بر چاپ و نشر قرآن کریم با آن همکاری داشته و سپس با دفتر تألیف کتب درسی آموزش و پرورش و مرکز طبع و نشر قرآن کریم همراه بوده است.
سیف در مراسم تجلیل از خادمان قرآن کریم سال ۱۳۸۰ در حوزه آموزش به دریافت نشان خادم‌القرآن مفتخر شد. وی از شش‌سالگی با حضور در جلسات قرآن پدرش، مرحوم سیدمحمدحسن سیف، خواندن قرآن را فراگرفت. این جلسات همه روزه در مسجد سیدعزیزالله بازار تهران و هر شب در مسجد امام خمینی(ره) بازار و در ایام تعطیل در منازل اعضای جلسه یا در مناطق ییلاقی تهران با رونق خاصی برگزار می‌شد.
او با حضور مداوم در این جلسات، قرائت قرآن را ابتدا با گوش سپردن به قرائت سایر اعضا و سپس تمرین مداوم و اجرای تلاوت به خوبی آموخت. سپس در سنین جوانی از طریق مطالعه و مباحثه در موضوعات روخوانی، تجوید و علم قرائت، با مباحث نظری این علم آشنا شد.
پس از گذراندن دوره‌های تحصیلی، دروس سطح حوزوی تا شرایع‌الاسلام و لمعتین، معالم، منطق، مظفّر، شرح ابن عقیل و تا حدودی تفسیر کتب علم قرائت را در تهران و قم فراگرفت. ابتدا با تشکیل جلسه‌ای ویژه نوجوانان در کنار جلسه مرحوم پدرش، تدریس قرآن را آغاز کرد و از حدود سال‌های ۱۳۵۹و ۱۳۶۰ برای تدریس در مراکز تربیت معلم، دانشگاه‌ها و مراکز ضمن خدمت، حضور پیدا کرد. او روش تدریس روخوانی، قرائت و تجوید را در مراکز فوق و طی دوره‌های تربیت معلم و مدرس وزارت آموزش و پرورش، سازمان تبلیغات اسلامی و مؤسسه مهد قرآن به دانشجویان و مربیان و معلمان آموخت.
سیدمهدی سیف در سمت داوری مسابقات قرائت و حفظ قرآن از سال ۱۳۵۹ تاکنون فعالیت مستمر داشته و در برنامه‌ریزی‌های مربوط به آموزش و مسابقات همکاری و همفکری کرده است.
وی درباره ویژگی فرد خادم قرآن گفت: شایسته است فردی که به عنوان خادم‌القرآن انتخاب می‌شود، عمده وقت و کوشش خود را صرف اعتلا و اشاعه فرهنگ قرآنی کند و به آموزش قرآن و انس و ارتباط مردم با آن بپردازد و تلاش چشمگیری داشته باشد.
سیف با اشاره به شاخص‌هایی که برای انتخاب خادمان قرآن در نظر گرفته شده است، بیان کرد: بیش از چهار دهه معلمی در آموزش قرآن، از پایه‌های ابتدایی تا تربیت معلم و دانشگاه، تدریس در دوره‌های ضمن خدمت از جمله مواردی است که در کارنامه فعالیت بنده درج شده است. به عبارت دیگر در این فضاهای آموزشی بیش از چهار دهه تلاش کرده‌ام. همچنین در تألیف کتب درسی همکاری داشته‌ام. در زمینه بازنگری و بازسازی برنامه‌ها و روش‌های آموزش و ترویج قرآن تلاش کرده‌ام و مجموعه این تلاش‌ها موجب شد که به این عنوان مفتخر شوم.
این خادم‌القرآن با تأکید بر اینکه شاخص‌های انتخاب فرد خادم مکتوب است، افزود: بیان کرده‌اند فردی که از این ویژگی‌ها برخوردار است و این سوابق را دارد و این تلاش‌ها را کرده، شایسته داشتن عنوان خادم قرآن است.
وی در پاسخ به این سؤال که با وجود این معیارهای مشخص اما طی ادواری شاهد انتخاب افرادی بودیم که به زعم برخی، دریافت عنوان خادم قرآن برایشان زود بود؟ اظهار کرد: برای هر کاری گفت‌وگو می‌شود، اما باید منطقی و معقول باشد و تبعیض نباشد، زیرا افراد بسیاری در این موقعیت هستند و هر ساله نیز محدودیتی برای این عنوان هست و ناگزیز دلخوری‌هایی پیش می‌آید، چرا که برخی گرایش‌ها با هم متفاوت است و اگر این گرایش‌ها تابع شاخص‌های قرآنی باشد، افکار و نظرات ما به هم نزدیک خواهد شد. برخی اوقات لزوماً اینگونه نیست و سازمانی، قبیله‌ای و حزبی به این مسائل نگاه می‌کنیم. بنابراین باید جایگاه اینها را به طور مناسب و معقول جمع‌بندی کند. این سازوکار خیلی شفاف نیست. امیدوارم نظرات در راستای اطاعت از فرمان الهی به هم نزدیکتر شود.
این مدرس قرآن درباره مسئولیت اجتماعی فردی که مفتخر به نشان خادم قرآن شده است گفت: اهل قرآن باید او را به عنوان شخصی فکور و پرتلاش در فعالیت‌های قرآنی و اشاعه و توسعه آن بشناسند و فرد نیز باید شایستگی‌ها را داشته باشد تا دیگران درباره او نظر دهند و شایسته نیست که خود فرد، مدعی عنوان خادم قرآن باشد در واقع نظر اهالی قرآن بهترین ملاک است.
وی در پاسخ به این سؤال که کدام خادم یا خادمان را الگوی زندگی خود قرار داده است؟ ادامه داد: نخستین کسی که خدمت به ساحت قرآن را از ایشان الگو گرفتم، مرحوم پدرم بوده است. او هر صبح و شام جلسه قرآن داشت و نیز اساتید متعددی عمرشان را برای توسعه، ترویج و اعتلای فرهنگ قرآنی صرف کردند، مانند مرحوم سیدهادی محدث، مرحوم استاد مولایی(ابراهیم پورفرزیب) و مرحوم سیدمهدی فاطمیان.
سیف در پایان افزود: جامعه اسلامی باید با جدیت از قرآن استفاده کند و در این راستا نظام اسلامی زمینه‌هایی را فراهم کند تا همه مردم جامعه اسلامی از سواد قرآنی شایسته برخوردار شوند و بتوانند با قرآن ارتباط برقرار کنند و با آن انس بگیرند، یعنی هم اعتقادات، باورها و مرامشان مبتنی بر آیات قرآن شود و هم رفتارشان. این کار شدنی و آسان است و افرادی که دست‌اندرکارند باید درک این موضوع را به دست آورند. به عنوان معلمی کوچک به این امر اذعان دارم که اکثر مسئولان قرآنی از فعالیت‌های قرآنی درکی روشن و مبتنی بر قرآن و سیره معصومین(ع) ندارند و درکشان سطحی و تشریفاتی است.
منبع:ایکنا
انتهای پیام/
نظر شما