به گزارش قدس آنلاین، اگرچه روزمرگیها و مشکلات یا بحرانهایی همچون کرونا باعث میشوند بین ما و ولینعمتان حضرت شمس الشموس، امام رضا(ع) به لحاظ مکانی فاصله بیفتد و شاید نتوانیم به مشهد ایشان مشرف شویم اما میتوان با خوشذوقیهایی همچون چهارشنبههای امام رضایی از راه دور نیز کبوتر دل را روانه حرم منور آن حضرت(ع) کنیم و حتی به قدر دقایقی زائر آستانشان شویم ... از این رو، در چهارشنبهی امام رضایی دیگری و به منظور بررسی راهها و برکات انس با امام مهربانیها(ع) با مجید یراقبافان، کارشناس مجری برنامههای معارفی رسانه ملی که سالهاست توفیق خادمی آستان امام رضا(ع) را دارد گفتگویی ترتیب دادهایم که مشروح آن در ادامه تقدیم حضورتان میشود:
چهارشنبهها از نظر زمانی از چه ظرفیتهایی برای زائر امام رضا(ع) شدن و انس و الفت پیدا کردن با ایشان، برخوردار است؟
ابتکار آستان قدس رضوی در طراحی و اجرای پویش چهارشنبههای امام رضایی جای تقدیر و تشکر دارد و قرار عاشقی با عنوان چهارشنبههای امام رضایی فرصتی مغتنم و بزنگاهی است برای تقویت یاد امام(ع) و عرض ارادت به ساحت قدسی ایشان.
این بزنگاه و فرصت مغتنم آیا صرفاً محدود به حضور حرم است یا زائرالرضا(ع) شدن از دور هم شدنی است؟
وقتی میگوییم در همه حالات باید دلها متوجه امام رضا(ع) باشند یعنی «بُعد منزل نَبُود در سفر روحانی»؛ از این رو، اگرچه فضایل زیارت از قریب و نزدیک، آستانبوسی و در مضجع شریف حضرت ثامن الائمه(ع) قرار گرفتن برکاتی دارد که بر همه روشن است اما این منحصر به حضور در مشهدالرضا(ع) نمیشود بلکه ضمن تاکید بر افضل بودن زیارت از نزدیک و مشرف شدن به محضر علیبن موسی الرضا(ع)، اما میتوان از راه دور هم با امام(ع) مانوس شد چراکه ائمه(ع) در عین تاکید بر زیارت از قریب، زیارت از بعید را هم خودشان به ما یاد دادهاند، چنان که امام صادق(ع) فرمودند: هر گاه دلتان هوای زیارت قبر جدما سیدالشهداء(ع) را کرد صورتی از قبر ایجاد کنید و به آن ساحت نورانی سلام دهید ... . بنابر این، زیارت از راه دور هم امکان و هم فضیلت خاص خود را دارد؛ برای مثال در این دو ساله شیوع کرونا و با تمهیدات تولیت آستان قدس رضوی، افراد توانستهاند از بعید(دور) هم زائر امام رضا(ع) شوند. آنها که دلهایشان امام رضایی است باید از این مسیر ارتباط خود را با حضرت(ع) برقرار نگاه دارند.
با توجه به تجربیات مکرری که به عنوان خادم و مجری از حضور در حرم مطهر امام رضا(ع) دارید، کدامیک از این تجربهها برایتان خاصتر بوده است؟
همه زندگی خودم و خانوادهام متعلق به امام رضا(ع) است و هر چه در زندگی به دست آوردهام از امام رضا(ع) است؛ بدون اغراق و تعارف میگویم به مقدار وسع آنچه از معنویت و هر چه از مادیات بهره گرفتهام همه را مرهون عنایات و الطاف حضرت ثامن الحجج(ع) هستم.
درباره برنامههایی که محضر امام رضا(ع) بوده و اجرا داشتهام، همه تلاشم بر این است که ادب حضور در محضر حضرت(ع) را رعایت و کلمه به کلمه را با دقت بگویم این لطفی که در سالهای گذشته مکرر به من شده، این بار را سنگینتر میکند چون یک جمله در حرم امام رضا(ع) گفتن قابل قیمتگذاری نیست ... با این نگاه، همه برنامههایی که به نام و برای حضرت ثامن الحجج(ع) اجرا کردهام، ارزشمند و حال و هوایش وصفناشدنی است اما در این میان برنامه شبهای خطبه خوانی بواسطه حس و حالی که در آن بین خادمان و امام رضا(ع) وجود دارد، و نیز برنامه روز اول فروردین با سخنرانی مقام معظم رهبری در حرم برای من متفاوت است و بیشتر دوستشان دارم.
شما که لباس خادمی حرم امام رضا(ع) را بر تن دارید آیا فقط این جامه و حضور در حرم را راه خادمی حضرت(ع) میدانید یا از دیگر معابر هم میتوان به این مقصد رسید؟
خدمت به امام رضا(ع) به پالتو و لباده نیست، هر چند مدال نوکری که روی این لباده نصب میشود قابل قیمتگذاری نیست اما هر کسی در هر جایی میتواند در این کسوت قرار بگیرد؛ برای مثال خانمی که هر روز برای همسر و فرزندانش غذا میپزد، میتواند در چهارشنبههای امام رضایی بگوید «صلالله علیک با ابالحسن(ع)» و غذا را به نیت امام رضا(ع) طبخ کند ... هر کسی که به یاد و نام ثامن الحجج(ع) از نیازمندان گرهگشایی و به کار مردم رسیدگی کند، خادم الرضا(ع) میشود؛ کاسبان میتوانند در چهارشنبهها به یاد حضرت(ع) تخفیفی حتی کم به مشتریان بدهند ... راههای خدمت به امام رضا(ع) بسیار است و کسی که باید ببیند، میبیند و به خلوص نیت است که خدمتها را میخرد نه به لباس و مدال. حضرت امام رضا(ع) خوب خریداری هستند ... .
ما امام رضا(ع) را به اوصاف و القاب متعددی میشناسیم به نظر شما الهام از کدامیک از این اوصاف بیشتر زندگی ما را امام رضایی میکند؟
هرچند نمیشود دایره اوصاف و آموزههای رضوی(ع) را محدود کرد اما امام هشتم(ع) مشهور به رضا هستند؛ شخصاً معتقدم یکی از چیزهایی که امروز در سطوح مختلف روابط اجتماعی اعم از روابط همسران و اعضای خانواده تا سطح کلان اجتماعی، سبب دوقطبیسازی شده عدم رضا و رضامندی است، خوب است از امام رضا(ع) یاد بگیریم که زود راضی شویم و زود ببخشیم، رضایت داشتن به داشتهها و مقدرات در حوزه فردی تا رضایت داشتن نسبت به خلق خدا همه ما را شبیه امام مهربانیها(ع) میکند.
لقب دیگر امام رضا(ع)، رئوف است، خوب است از خودمان بپرسیم به عنوان محب و عاشق امام رضا(ع) چقدر با خودمان، با دیگران و طبیعت مهربان هستیم؟. صفت دیگری که امام رضا(ع) را با آن میشناسم و بنابر توصیه یکی از بزرگان چه در حرم و چه از راه دور ایشان را با آن خطاب میکنم «غوث اللهفان» به معنای فریادرس بیچارگان است ... اگر دلخوشیم امام رضا(ع) از ما گره بگشایند باید ببینیم خودمان چقدر اهل گرهگشایی از دیگران هستیم ... این هم نیازمند آن نیست که ما میلیاردر باشیم بلکه با مرور آموزههای دینی میبینیم پیامبر(ص) در شرح صدقات دوازدهگانه فرمودند اگر هیچ یک از موارد دیگر نیست حداقل درددل کسی را بشنویم تا سبک شود و این خود از مصادیق صدقه است؛ یعنی اگر میتوانیم از آبرو و مال و دیگر امکانات خود استفاده کنیم اگر نه! حداقل پای درددل و صحبت گرفتاران بنشینیم تا با بیان دردهایشان قدری سبک شوند. اگر نهادینه کردن همین سه صفت را در خود تمرین کنیم ۷۰ ۸۰ درصد از مشکلات ما مرتفع میشود.
انتهای پیام
منبع: آستان نیوز
نظر شما