وی در نشست خود با اصحاب رسانه تأکید کرد که «باید توجه کنیم اقدامات اعمال‌شده علیه ایران، نقض حقوق بشر است... از سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهم تعهدات خود را فراموش نکنند و تحریم‌های فرا سرزمینی اعمال نکنند، چون باعث نقض حقوق انسانی می‌شود.»
از همان روزی که خبر سفر دوهان به ایران رسانه‌ای شد، این اقدام با واکنش مخالف‌خوان‌های جهانی زیر سؤال رفت تا او را از سفر به ایران منصرف کنند، چراکه نگران موضع‌گیری او پس از مشاهده آثار تحریم‌ها بودند. خانم دوهان برخلاف «جاوید رحمان»، گزارشگر دو تابعیتی و بدنام حقوق بشر در ایران، به واقعیت‌های موجود اشاره کرد و نمایی نزدیک از آنچه تحریم‌های یک‌جانبه و غیرقانونی به بار آورده‌اند، بیان کرد.
این در حالی است که جاوید رحمان، دیکته خوانده‌شده از سوی سلطنت‌طلب‌ها، منافقین و طیف‌های مختلف ضدانقلاب را می‌نوشت و در گزارش سالیانه کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل بازتاب پیدا می‌کرد. کارکرد او در حقیقت، برای شدت بخشیدن به اغراض سیاسی علیه ایران بود و در طول مدت مسئولیت خود، حتی بدیهیات یک مأموریت حرفه‌ای را که عبارت است از مشاهدات میدانی، انجام نداد.
تصریح گزارشگر ویژه سازمان ملل در سفر به ایران بر مترادف دانستن «تحریم‌ها» با «نقض حقوق بشر»، بر اساس این حقیقت بوده که آمریکا مدعی است مردم عادی، هدف نیستند اما برخلاف آنچه واشنگتن بیان می‌کند، از قضا این مردم هستند که برای تحت فشار قرار دادن حاکمیت، هدف تحریم‌ها قرار می‌گیرند. آمریکا مدعی است مواد غذایی و دارویی از لیست تحریم‌ها معاف هستند ولی در عمل شاهدیم که فرایند واردات دارو برای برخی بیماران خاص و حتی بعضی داروهای غیرخاص با مشکل مواجه شده و آمار بیمارانی که بر اثر تروریسم تحریمی یانکی‌ها جان خود را از دست می‌دهند، رو به افزایش است.
در واقع آمریکا در خصوص تحریم اقلام دارویی و غذایی رویکردی دوگانه را در پیش گرفته و اعتیاد این کشور به تنگ‌تر کردن شریان‌های صادرات این اقلام به ایران، به یک عادت مذموم تبدیل‌شده است. کاخ سفید برای توجیه تروریسم اقتصادی خود همواره مدعی است که تنها برای ایجاد مانع در برابر اهداف منطقه‌ای، نظامی و هسته‌ای ایران است که نسبت به اعمال این‌گونه تحریم‌ها اقدام کرده اما در حقیقت به مردم جهان و جامعه بین‌المللی دروغ می‌گوید. تحریم‌ها موجب شده تا بانک‌های بزرگ نیز از انجام هرگونه معامله و تراکنش با ایران واهمه داشتند باشند و حتی حاضر نشوند مبالغ خرید دارو و مواد غذایی را جابجا کنند چون در غیر این صورت، با جریمه‌های سنگین مواجه می‌شوند.
از سوی دیگر، به لطف توانمندی‌ها و ظرفیت‌های داخلی، ایران در حال حاضر بسیاری از نیازهای دارویی خود را تولید می‌کند و تنها برخی از داروها برای بیماران خاص هستند که از دیگر کشورها تأمین می‌شوند. ظرفیت‌سازی داخلی اما از عمق توحش تحریمی آمریکا نمی‌کاهد چون میان فروشندگانی که تمایل به فروش محصولات خود به ایران دارند با خریداران ایرانی، مانع‌تراشی می‌کند و موجب مرگ بیماران شامل زنان و کودکان می‌شود. این رفتار بیمارگونه، استاندارد آمریکا و ادعاهای کذب غرب را آشکار ساخته، در حالی است که واشنگتن خود را حامی به‌اصطلاح جهانی حقوق بشر می‌داند اما از ارتکاب علیه بیماران خاص ابایی ندارد و از دسترسی آن‌ها به دارو جلوگیری می‌کند.
از سوی دیگر، واشنگتن ضمن اتخاذ سیاست اعمال تحریم‌های حداکثری و اصرار بر ادامه آن، ادعا می‌کند در کنار مردم ایران قرار دارد. مردم این همراهی را نمی‌خواهند و زبان حال آنان این است که «از طلا بودن پشیمان گشته‌ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید»! نه فقط ایران، بلکه بسیاری از ملت‌های رنج کشیده از ظلم یانکی‌ها، این سخن را از مقامات مدعی آمریکا بارها شنیده‌اند که هر سختی و مرارت تحمیل شده به آن‌ها، به خیر و صلاح آن‌هاست؛ مثل یاوه‌گویی‌هایی «کاندولیزا رایس»، وزیر خارجه «جورج بوش» پسر که حمله رژیم صهیونیستی را به جنوب لبنان و آشوبی که صهیونیست‌ها به پا کردند، «درد زایمان خاورمیانه جدید» عنوان کرد!
آمریکا در ادوار تاریخ کشورمان نیز دخالت‌های آشکاری داشت که همگی آن‌ها بالاتفاق باعث عقب افتادن از قافله علم و پیشرفت جهانی و تحمیل رنج فراوان به مردم بود. از این رو، اعمال تحریم‌های ناقض حقوق بشر از یک‌سو و سفره هفت‌سین انداختن در کاخ سفید، ارسال پیام تبریک سال نو به زبان فارسی و چندین ژست بشردوستانه دیگر، باعث نفرت بیشتر مردم کشورمان از واشنگتن شده و به قول معروف، حنای آمریکا دیگر رنگی ندارد.
از طرفی، اغلب کشورهای تحت تحریم، همیشه در لاک دفاعی باقی نمی‌مانند و برای تأمین امور اولیه و ابتدایی خود، دست روی دست نمی‌گذارند. به بیان دیگر، ایران اسلامی برای تهیه مایحتاج دارویی و غذایی- با رعایت قوانین بین‌المللی – هر اقدامی که لازم باشد را انجام خواهد داد و با عناصری که مانع از اجرایی شدن تدابیر جمهوری اسلامی شوند، به شیوه مقتضی برخورد خواهد کرد.
و بالاخره اینکه ایران سال‌هاست قربانی دو راهکار تضعیف کننده غرب یعنی «تروریسم» و «تحریم» در عوض سیاست شکست‌خورده نبرد نظامی است، هر فرصتی را برای برملا کردن جنایات حقوق بشری مغتنم می‌شمرد و برای اثبات حقانیت خود از همه ظرفیت‌هایش در داخل و خارج استفاده خواهد کرد.

منبع: حمایت