سریال یاغی که تا اینجای کار از قواعد گیشه‌پسند بودن پیروی کرده، بلد است که چطور مخاطب را در هر قسمت با قصه‌اش همراه کند. محمد کارت، کارگردان جوان این سریال، دست روی سوژه‌ای برخاسته از واقعیت گذاشته و قهرمان عامه‌پسند خود را در همان فضای خلاف و بزهکاری پرورش داده است، قهرمانی که در محیط ناسالمی از حاشیه شهر بزرگ شده و با ورود یک مرد متمول به زندگی‌اش در مسیر دیگری قرار می‌گیرد. «بهمن» که درِ سبز ثروت و قدرت را به «جاوید» نشان می‌دهد بنا دارد این جوان سر به راه را به یکی از مواجب‌بگیرانش بدل کند. علی شادمان، طناز طباطبایی، مهدی حسینی‌نیا، مه‌لقا باقری و آبان عسگری بازیگرانی هستند که در فیلم سینمایی «شنای پروانه» با محمد کارت همکاری داشتند و اکنون در نقش‌های متفاوتی ظاهر شده‌اند. امیر جعفری، پارسا پیروزفر، عباس جمشیدی‌فر و چند بازیگر جدید هم به یاغی اضافه شده‌اند تا با ایفای نقش‌های متفاوت در ذهن مخاطب ماندگار شوند. امیر جعفری و عباس جمشیدی‌فر شخصیت‌های ویژه و بازی‌های خوبی دارند و پارسا پیروزفر هم با وجود اینکه نقش‌آفرینی متفاوتی ندارد اما  نامش در فهرست بازیگران سبب جلب نظر طرفداران این بازیگر به سریال شده است. بازی علی شادمان در نقش اصلی اما بازی متفاوت و خوبی است که مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. بازیگر جوانی که توانایی‌هایش را در فیلم شنای پروانه نشان داد و چنان خوب در نقش کوتاه «اشکان خروس» نشست که کارت روی توانایی بازیگری او برای سریالش هم حساب باز کرد. او از پس نقش «جاوید» برآمده و در ظاهر نوجوانی دله‌دزد، ساده‌دل و عاشق‌پیشه به خوبی ظاهر شده است. قهرمانی که نه سیاه است و نه سفید، نه بی‌گناه است و نه پرخطا، نه فرشته است نه شیطان، آدم دردکشیده و امیدواری است که برای رسیدن به رویاهایش می‌جنگد، چنین شمایلی از «قهرمان» مورد پسند عامه است، از آن جنس قهرمان‌های عامه‌پسندی که در فانتزی عموم مردم وجود دارد و دستمایه نوشتن کتاب‌ها و ساخت فیلم‌های بسیاری شده است. این سریال علاوه بر سوار شدن روی موج اتفاق‌های غیر قابل پیش‌بینی در پایان هر قسمت، به شخصیت‌های مکمل و فرعی هم نزدیک شده و علاوه بر شفاف کردن نسبتشان با نقش اصلی، وارد افکار، اهداف و عادات این کاراکترها می‌شود که قصه هر کدام از آن‌ها به پیشبرد ماجرا و جذابیت سریال کمک می‌کند.
یاغی تا اینجای کار با الگوی فیلمفارسی پیش رفته و کشکولی از لات‌بازی و عشق و عاشقی و اتفاقات تصادفی است، باید منتظر ماند و دید محمد کارت تا کجا در بند این الگو می‌ماند و در قسمت‌های آینده، ورق جدیدی را رو می‌کند. اگرچه با اضافه شدن گره‌های تازه به قصه در قسمت‌های اخیر، مخاطب را در انتظار اتفاق‌های غیرمنتظره دیگری نگه داشته است.

خبرنگار:  کهندل