پاسخ بسیار زیبایی بود... نه تنها زیبا که یک تحلیل بسیار مهم در تاریخ کربلا و حوادث پس از عاشورا به‌حساب می‌آید.

حضرت فرمودند: «اگر وقت نماز شد و می‌توانستی اذان بگویی و مردم می‌توانند نماز بخوانند، ما پیروز شدیم. اگر نام دین و نماز به کلی محو شده، یزید پیروز شده است». در حقیقت حضرت می‌خواهند بفرمایند: خون سیدالشهدا آن اثری که باید داشته باشد را داشت... آن‌ها می‌خواستند نام دین را از بین ببرند، ابن ابی الحدید نوشته ، زمانی یک نفر به معاویه گفت: دشمنی با علی بن ابی طالب را تمام کن، بگو دیگر تمام شد. او که به شهادت رسید و تو با امام حسن صلح‌نامه امضا کردی، دیگر این دشنام دادن را تمام کن... معاویه پاسخ داد: نه به خدا قسم، مگر نمی‌بینی بر سر مأذنه‌ها نام محمد در کنار نام خداوند آمده است، به خدا قسم تا این نام را دفن نکنم آرام نمی‌نشینم! امام سجاد هم برای همین به آن فرد فرمود: ببین امروز بر مأذنه‌ها اذان می گویند یا نه؟ اگر هنوز اذان می‌گویند، ما پیروز شده‌ایم. متأسفانه امروزه کسانی هستند که می‌گویند: این عزاداری‌ها دین را به حاشیه برده است!
همه دین با شهادت سیدالشهدا زنده شد. اگر عاشورا نبود هیچ نامی از دین نبود. انصافاً معارفی که از دین بلد هستید غیر از این است که در مجالس اهل‌بیت یاد گرفتیم... تمام جلسات دهه محرم معارف دین و احادیث سیدالشهدا است. چطور می‌گویید عزاداری امام حسین(ع) دین را به حاشیه می‌برد؟ گاهی می‌گویند: شما عزاداری بر اباعبدالله را از مبعث بزرگ‌تر کردید. این حدیث از پیامبر معروف است؛ «حسینٌ منی و أنا من حسین» قدیمی‌ترین منابع این حدیث کامل الزیارات ابن قولویه قمی است. حسین از من است، من از حسین هستم! من از حسین هستم یعنی چه؟ آیا معنی‌اش این نیست که بقای دین و اسلام به دست سیدالشهدا
خواهد بود.
می‌گوینــــد: شـــــما این‌قـــــدر زیــارت‌نامه‌ها و زیارت‌نامه‌خوانی‌ها را توسعه دادید که جای قرآن خواندن را گرفته است! ما، پس از قرآن سه راه برای دریافت معارف داریم که هیچ تفاوتی با هم ندارد. روایت، زیارت و مناجات... آیا راهی برای امام شناسی بالاتر از زیارت جامعه کبیره هست؟ بیش از ۲۰۰ ویژگی در جامعه کبیره برای امام آمده است. بالاترین سند امام شناسی در تاریخ شیعه، جامعه کبیره است... صحیفه سجادیه دریایی از معارف است... .