به گزارش قدس خراسان انلاین، در پیگیری سرنوشت فاضلاب بیمارستانی در مشهد، رئیس اداره پایش و امور آزمایشگاه‌های اداره کل محیط زیست استان خراسان رضوی گفت: سیستم فاضلاب تعدادی از بیمارستان‌های شهر مشهد از جمله بیمارستان‌های جوادالائمه طبرسی، امید، ارتش، شریعتی و ٢٢بهمن مشکل دارد که پیگیری‌های قانونی برای این موضوع انجام و ابلاغ‌های لازم صادر شده است تا مشکل این بیمارستان‌ها حل شود.
صادق زمانی در ادامه عنوان کرد: بیمارستان‌های جوادالائمه طبرسی، ۲۲بهمن و امید با رعایت پروتکل‌ها از طریق شرکت آبفا در حال وصل شدن به سیستم فاضلاب شهری هستند و با توجه به نظامی بودن بیمارستان ارتش هنوز نیاز به پیگیری وجود دارد و در بیمارستان شریعتی هم کماکان اتفاق خاصی رخ نداده است.
طرح سوژه سرنوشت فاضلاب‌های بیمارستانی اما از گزارش «همه بیمارستان‌های مشهد پیش تصفیه ندارند» منتشر شده در قدس خراسان آنلاین شروع شد. در این گزارش بهزاد جوادی، مدیر دفتر نظارت بهره برداری شبکه آب و فاضلاب مشهد گفت: برای بخش‌های خاص بیمارستانی که شرایط ویژه دارند مثل واحدهای پرتونگاری، دیالیز و غیره اجازه دفع به سمت شبکه فاضلاب داده نمی‌شود، در واقع بیشتر فاضلاب انسانی توسط آبفا جمع‌آوری و یا مورد پایش و بحث متعارف سازی قرار می گیرد.
سوال مهمی که پیش در این پاسخ پیش آمد این بود که اگر آبفا این بخش از فاضلاب بیمارستانی را جمع آوری نمی‌کند، پس نحوه دفع یا تصفیه این فاضلاب‌ها که دارای حجم زیادی از عوامل بیماری‌زا است، چه می‌شود؟
آنچه گذشت....
در مرور گزارش‌های گذشته منتشر شده در قدس خراسان آنلاین، پاسخ علی رحیمی، مدیر منابع فیزیکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد درباره پساب‌های خطرناک بیمارستانی تا اندازه‌ای مسیر را مشخص کرده است. او گفته: اگر فاضلاب خاصی در بیمارستان‌ها تولید شود باید به صورت لوکال نسبت به بی خطرسازی آن اقدام شود، به عنوان مثال اگر فاضلابی دارای مواد رادیواکتیویته باشد طبق پروتکل‌ها وارد سپتیک که یک منبع فاضلاب برای بی خطرسازی است، می‌شود و بعد از رفع آلودگی وارد چرخه فاضلاب می‌شود، در اتاق‌های عمل هم دستگاه ساکشن وجود دارد که بعد از جمع شدن در مخازن، بی خطرسازی به صورت لوکال است.
مشکل دفع پساب در دو بیمارستان
در بررسی دقیق‌تر موضوع پاسخ محیط زیست در گزارش «پنج بیمارستان مشهد مشکل دفع پساب دارند!» جالب توجه است. صادق زمانی، رئیس اداره پایش و امور آزمایشگاه‌های اداره کل محیط زیست خراسان رضوی ضمن بیان اینکه ناظر عالی دفع پسماندهای بیمارستانی محیط زیست است، گفته: از ۳۵ بیمارستان مشهد، سیستم فاضلاب پنج بیمارستان شهر مشهد مشکل دارد که پیگیری‌های قانونی برای این موضوع انجام و ابلاغ‌های لازم صادر شده است. تعدادی از این بیمارستان‌ها در حال رفع مشکل خود هستند اما در دو بیمارستان ارتش و شریعتی کماکان مشکلات وجود دارد.
تا اینجای کار تکلیف سه بیمارستان با توجه به اینکه در حال رفع مشکل هستند، مشخص شده اما وضعیت فاضلاب دو بیمارستان شریعتی و ارتش واضح نیست. با توجه به نبود سیستم پیش تصفیه و وصل نشدن فاضلاب دو بیمارستان به سیستم فاضلاب شهری، به راستی نحوه دفع فاضلاب در این دو بیمارستان به چه صورت است؟
جواب دقیق در دل خود این دو بیمارستان است و مرجع گفتگو ریاست هر یک از این دو بیمارستان؛ در مرحله ارتباط گیری با بیمارستان شریعتی به دلیل اینکه این بیمارستان از زیر مجموعه‌های دانشگاه علوم پزشکی مشهد است، موضوع به معاونت بهداشت محیط و کار دانشگاه علوم پزشکی مشهد ارجاع داده شد. فرشید وفا، مدیر سلامت محیط و کار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد درباره نحوه دفع فاضلاب‌های زیر مجموعه دانشگاه علوم پزشکی مشهد عنوان کرد: فاضلاب در بیمارستان‌های سطح شهر مشهد بعد از پیش تصفیه و چربی گیری وارد شبکه جمع آوری اگو می‌شود. تست‌های لازم جهت تایید امکان ورود به شبکه جمع آوری توسط محیط زیست صورت می‌گیرد.
او اظهار می‌کند: سپتیک، تانک مخزن ذخیره است که فاضلاب وارد آن شده و مدت زمان ۲۴ تا ۴۸ در آن می‌ماند. در این مدت بار آلودگی کاهش می‌یابد. انواع مختلف سپتیک با جنس‌های مختلف در بازار وجود دارد. فاضلاب بعد از سپتیک وارد سیستم شبکه جمع آوری می‌گردد که در بیمارستان‌های شریعتی و امید فاضلاب پس از سپتیک وارد چاه جاذب می‌شود.
مدیر سلامت محیط و کار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد در ادامه تشریح کرد: لجن رسوبی در کف سپتیک تانک، سالیانه تخلیه و به تصفیه خانه سپتاژ منتقل می‌شود که نظارت بر فرآیند و صدور مجوز برعهده سازمان محیط زیست است.
در پیگیری پاسخ از بیمارستان ارتش، با توجه به طولانی بودن هماهنگی‌ها جهت پاسخگویی به سوالات طرح شده، متاسفانه هنوز پاسخ لازم تا زمان انتشار این گزارش حاصل نشد.
فاجعه‌ای که ابعاد بزرگتری دارد؛ نکته قابل تامل در جمع بندی این گزارش طرح این سوال از پاسخ دانشگاه علوم پزشکی مشهد است که براساس آن لجن رسوبی در سپتیک بیمارستان‌ها سالیانه در تصفیه خانه سپتاژ تخلیه می‌شود! در گزارش‌های متفاوت خبری اعلام شده که تصفیه خانه سپتاژ جزو پروژه‌های نیمه تمام شهرداری مشهد است و عملا هیچ تصفیه‌ای در این مکان صورت نمی‌گیرد.
در گزارش«خلا رصد تانکرهای فاضلاب به مقصد کشف رود!» سید جعفر شمس، مدیرعامل سازمان مدیریت حمل و نقل شهرداری مشهد اعلام کرد: با توجه به توسعه سیستم اگو طی چند سال گذشته آمار ۴۰۰ تانکر به ۲۰۰ تا ۲۵۰ تانکر فاضلاب کاهش یافته است که فاضلاب خانگی را در سپتاژ تخلیه می‌کنند و با توجه به اظهار نظر مدیر سلامت محیط و کار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ته مانده سپتیک بیمارستان‌ها در تصفیه خانه نیمه تمام سپتاژ تخلیه می‌شود، متاسفانه مشخص نیست ته مانده سپتیک بیمارستان‌ها چه میزان است و چه حجم از آلودگی و بیماری زایی را همراه خود دارند که در منطقه تصفیه خانه نیمه کاره سپتاژ کشف رود رها سازی می شوند. اگر در نظر بگیریم روزانه ۲۰۰تانکر فاضلاب خانگی با حجم هر کدام هزار لیتر در تصفیه خانه سپتاژ رها سازی می‌شود.
طبق آمارها( با احتساب تخلیه روزانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ تانکر فاضلاب) سالانه بیش از ۷۳ میلیون لیتر فقط فاضلاب خانگی در منطقه سپتاژ رهاسازی می‌شود که حالا باید ته مانده فاضلاب بیمارستانی را هم به این حجم اضافه کرد. کاش حداقل حجم ته مانده فاضلاب بیمارستانی مشخص بود تا بتوان از حجم آلودگی با مقیاس کَمّی صحبت کرد نه مقیاس کیفی! بیخود نیست که می گویند کشف رود بزرگترین فاجعه زیست محیطی در شمال شهر مشهد است!
انتهای پیام/
گزارش از طاهره فجرداودلی
نظر شما