به گزارش قدس آنلاین، شانزدهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت در حالی به پایان رسید که جایزه بهترین فیلم مستند و نشان فیروزه این جشنواره، به مستند «عـزیـز» به کارگردانی مهدیه سادات محور جعفری اهدا شد. به همین بهانه با کارگردان این مستند گفت و گو کردیم تا بیشتر با این مستند دلنشین و الهام بخش، آشنا شویم.

مهدیه سادات محور درباره ماجرای این مستند گفت: مستند «عزیز» قصه پیرزنی ۶۷ ساله است که خانه ی نیمه مخروبش را آب گرفته و این ماجرا در حالی اتفاق افتاده که او سه بیمار درخانه دارد و عزیز باید یک تنه، تمام سختی ها و مشکلات این خانواده را به دوش کشد. در این فلیم، ما روایتگر زندگی زنی هستیم که تمام وقت خود را برای خدمت به اطرافیانش می گذاشت و لحظه ای خارج کردن او از این چرخه روزمره، مشکلاتی را ایجاد می کرد و غفلت او، تبعات خود را به همراه داشت. به همین دلیل صحبت و خلوت با مادر خانواده کار بسیار سختی بود.

کارگردان مستند عزیز در ادامه گفت: پیش‌تولید این اثر نزدیک به ۶ ماه زمان برد و لحظات سخت و دشواری را با خود به همراه داشت؛ چراکه جلب اعتماد تمامی اعضای این خانواده و حضور در لحظه به لحظه زندگی آن‌ها، کار سختی بود. اما خوشبختانه پس از مدتی به دلیل رفت و آمدهای زیاد من به منزل این خانواده، آن‌ها من را نیز به عنوان فردی از خانواده خود پذیرفتند؛ به شکلی که حضور من در آن خانه، مزاحمت یا ناراحتی برای شخصی ایجاد نمی‌کرد.

مهدیه سادات محور در خصوص چالش های ساخت این مستند گفت: برای ساخت کار چالش های مختلفی داشتیم؛ اولین چالشی که با آن رو به رو بودیم، بیماری کرونا بود؛ چراکه در خانه‌ای کوچک به همراه سه فرد بیمار حضور داشتیم و این کار را برای ما سخت می‌کرد؛ باید کاملا مراقب رفت و آمدها و رعایت پروتکل‌ها می‌بودیم تا شرایط سخت‌تری را برای این خانواده ایجاد نکنیم.

وی ادامه داد: این اثر ۵۲ دقیقه‌ است و باید بگویم ساخت این مستند برای من و گروهم بسیار سخت بود؛ درگیری دراماتیک و احساسی که با این خانواده پیدا کرده بودیم، وقوع اتفاقات و شرایط موجود را برایمان بیش از پیش ناراحت کننده می‌کرد تا جایی که برخی عوامل پس از ضبط نیز همچنان نگران این خانواده بودند و به آن‌ها سر می‌زدند.

محور در خصوص دغدغه اش برای پرداختن به عزیز این مستند گفت: ما در این مستند، شاهد نهایت پذیرش و ایمان به تقدیر در این زن هستیم. عزیز ایمان بسیار بالایی دارد و همین رابطه خوبش با خدا، تحمل این شرایط را براش مقدور کرده است. برای من در این سال ها که دارم فیلمسازی حوزه زنان را انجام می دهم؛ روایت قصه زنان در موقعیت های مختلف، یک دغدغه جدی است و برایم مهم است که زنان و روایت های آن ها، بصورت تصویری دیده شود.

محور در ادامه گفت: اولویت من برای این کار، به تصویر کشیدن یک زن قهرمانی بوده است که نه تنها قهرمان زندگی خودش، بلکه قهرمان زندگی من و امثال من هم بوده است. این زن با سختی های زندگی اش کنار آمده و برای ساختن این زندگی تلاش می کند. بخاطر همین سراغ این سوژه رفتم.

کارگردان مستند عزیز در خصوص لحظات تلخ و شیرین این مستند گفت: سخت ترین زمان فیلم، وقتی بود که ما در حال فیلمبرداری از عزیز بودیم و در همان زمان، پسر عقب مانده ذهنی از خانه بیرون رفت و گم شد! این برای من و عوامل فیلم، جز یکی از سخت ترین و استرس زا ترین لحظات، حتی در طول زندگیمان بود. جالب ترین زمان فیلم هم آن جایی بود که عزیز،نگاهش را نسبت به خدا می گوید و او هیچ وقت از دست خدا شاکی نیست.

مهدیه سادات محور از احساس خود هنگام دریافت جایزه بهترین فیلم مستند گفت: این جایزه برای من یکی از ارزشمند ترین جایزه ها بود؛ از این حیث که من با مبلغ این جایزه، توانستم یک خدمت بزرگی به سوژه فیلم انجام دهم و یک مشکل بزرگی از خانواده عزیز را حل کردم و این جایزه به لحاظ اعتباری صرفا برای من بود و همین باعث افتخارم است که من بعنوان یک خانم، توانستم با تولید فیلمی با موضوع یک زن، بهترین جایزه جشنواره را دریافت کنم. تمام این جایزه را به سوژه ی مستندم تقدیم کردم.

کارگردان مستند عزیز در خصوص پیام این مستند گفت: مهم ترین پیام این مستند، داشتن یک اراده قوی برای حل مشکل بود. من در جشنواره هم گفتم که باید مثل عزیز، برای حتی مشکلات کشورمان هم این جنس اراده را داشته باشیم تا به مقصود برسیم. از طرفی صبوری و رضایت از زندگی عزیز، پیام دیگر فیلم بود که از دید مخاطب و حتی من که کارگردان این مستند بودم؛ سراسر این زندگی رنج و مشکل بود اما اینکه مشکلات را بپذیریم و برای حل و رفع آن ها تلاش کنیم؛ یک نکته ی مهم دیگر فیلم بود که بازهم نگاهم این است که همه ی ما باید چنین صبر و پذیرشی نسبت به زندگی داشته باشیم تا بتوانیم مشکلاتمان را حل کنیم.

مهدیه سادات محور درباره نحوه آشنایی اش با عزیز گفت: عزیز یک نوه نوجوان دارد که به واسطه قصه ای که در فیلم معلوم است؛ با عزیز زندگی می کند. این دختر نوجوان به من معرفی شد تا با او ارتباط بگیرم و اگر مشکلی دارد؛ بعنوان انسانی که همیشه دغدغه خدمت به مردم را داشته ام، اگر توانستم مشکل او را حل کنم . در اولین جلسه ای که من با یکی از دوستان مددکار و روانشناسم به خانه عزیز رفتیم؛ آن قدر این زندگی سخت بود که من تا مدت ها درگیرش بودم و حتی نمی توانستم تعامل برقرار کنم.

محور در ادامه گفت: به مرور تلاش کردم خودم را در این خانواده پیدا کنم و رفت و آمد های مکررم باعث شد که من به نوعی عضوی از این خانواده شدم. در ابتدا قصد ساخت فیلم از خانواده را نداشتم؛ چون مشکلات این خانواده مانند فقر، بیماری و عقب ماندگی، همه مشکلات انسانی به شمار می آمد که بنظرم پرداختن به آن جز اینکه غم مضاعفی بر دل مخاطب بنشاند؛ چیزی نخواهد داشت و حتی برای آن خانواده هم خوشایند نیست که همچنین تصویری از زندگی آن ها ارائه دهیم؛ خصوصا اینکه خانواده یک دختر نوجوان دارد و من باید فیلمی از خانواده این دختر نشان بدهم که وقتی بزرگ شد؛ حس خوبی داشته باشد.

کارگردان مستند عزیز ادامه داد: یک روزکه به خانه عزیز رفته بودم؛ فهمیدم که خانه شان را آب گرفته است و از ساعت 12 شب تا فردا ظهر، عزیز هر لحظه می کرد تا آب خانه را جمع کند. تعمیر این خانه، گره یک زندگی است؛ چون در این خانواده دختری است که زندگی نباتی دارد و اگر به سروصدا عکس العمل نشان دهد؛ مشکلی برایش ایجاد می شود و این موضوع تعمیر خانه را با محدودیت مواجه می کند. این مسئله، یک گره غیرانسانی فیلم بود که در سطح اول فیلم می توان به آن پرداخت و در لایه های بعدی، مشکلات این خانواده را نامحسوس روایت کرد. اینجا بود که من ساخت فیلم را شروع کردم و مشکلات انسانی را در لایه دوم فیلم آوردم و مشکل غیرانسانی که اب گرفتگی خانه است؛ در لایه اول و سطح اول فیلم قرار گرفت.

مهدیه سادات محور درباره هدفش از ساخت این مستند گفت: نیت من از ساخت این فلیم، برانگیختگی مخاطب برای کمک به همنوعانش است. با اینکه عزیز تمام تلاشش را برای این زندگی می کند؛ اما تلاش عزیز به تنهایی کافی نیست و برای ساختن این زندگی، تلاش همه ما کنار عزیز لازم است. ما دغدغه داریم یک خانه خوب برای عزیز و نوه هایش که از نعمت پدر و مادر محروم اند؛ ساخته شود و هم اینکه خدماتی مانند پرستاری در کنار عزیز برای کمک به دختر بیمارش، قرار بگیرد.

کارگردان مستند عزیز در خصوص شانزدهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت گفت: جشنواره حقیقت امسال به لحاظ فیلم هایی که داشت؛ جشنواره خوبی بود.اینکه بعضی دوستان در این جشنواره حضور نداشتند؛ مقداری دلگیر کننده بود اما در نهایت، همین که برگزار شد و عزمی در آن بود تا مثل سال های قبل، با فیلم های خوب برگزار شود و اتفاقات خوبی را در آن شاهد باشیم؛ مواردی هستند که بخاطر آن ها می شود به این جشنواره معدل خوبی داد. ما فیلمسازان ایران، باید جشنواره حقیقت را برای خودمان بدانیم و هرسال برای رونق این جشنواره تلاش کنیم. امیدوارم مشکلات کشورمان حل بشود و رونق محافل فرهنگی و هنری، به حالت اول برگردد.

خبرنگار: فاطمه سادات حمدی