به گزارش قدس آنلاین، تیم ملی تکواندو در بیست و ششمین دوره مسابقات قهرمانی جهانی عملکرد بسیار ضعیفی در بخش مردان داشت و با کسب دو مدال برنز به کار خود پایان داد. قرار است در روزهای آینده کمیته فنی فدراسیون تکواندو تشکیل جلسه داده و در خصوص بررسی عملکرد ملی‌پوشان و کادرفنی و سرنوشت صندلی سرمربیگری تیم‌های ملی تصمیم‌گیری کند.

یوسف کرمی عضو کمیته فنی فدراسیون تکواندو در خصوص عملکرد ملی‌پوشان در مسابقات جهانی، نقاط ضعف و بحث دوپینگ ملی‌پوشان و صحبت‌های بیژن مقانلو بعد از این مسابقات صحبت کرد.

 با توجه به تماشای مسابقات از نزدیک، عملکرد ملی‌پوشان تکواندو در مسابقات جهانی را چگونه ارزیابی کردید؟

عملکرد هر تیمی با نتیجه ارزیابی می‌شود و متأسفانه ما عملکرد ضعیفی داشتیم. شاید دوستان ناراحت شوند، اما به عنوان عضوی از خانواده تکواندو وظیفه دارم نظر شخصی‌ام را بگویم. خانواده تکواندو توقع دارد صادقانه صحبت کنم و باید قبول کنیم نتایج خوب نبود و انتظارات خیلی بیشتر بود. در یکسری اوزان می‌توانستیم مدال‌های خوشرنگی بگیریم که بچه‌ها بازی‌ها را واگذار کردند. خیلی دلایل در این خصوص وجود داشت و با توجه به اینکه از نزدیک مسابقات را دیدم، می‌توانم به آنها اشاره کنم. در بحث روحی و روانی شرایط بازیکنان ما اصلاً خوب نبود و معلوم بود که روی بحث‌های روانی کار نشده است. بازیکنان ما چهره بَشاشی نداشتند. این در حالی است که همیشه تکواندوکاران ایران را با روحیه، خندان و سرحال می‌دیدیم، اما در این دوره اصلاً از این خبرها نبود و باید کادرفنی دلایل خود را بگوید.

 از لحاظ فنی چه مشکلاتی وجود داشت؟

از لحاظ فنی همه حرف‌هایی که سال گذشته و بعد از مسابقات جهانی مکزیک زدم را می‌توانید دوباره منتشر کنید. شرایط هیچ تغییری نکرده و بازیکنان باتجربه ما همچنان همان اشتباهات را مرتکب می‌شوند. در بحث فنی هم خیلی می‌شود صحبت کرد که بچه‌های ما اصلاً شرایط ایده‌آل را نداشتند.

سرمربی تیم ملی اعتقاد دارد که از لحاظ روحی و روانی شرایط خوبی نداشتیم و نتوانستیم بحث دوپینگ را خوب مدیریت کنیم.

بحث دوپینگ آنچنان بزرگ نبود که بزرگش کردیم. باید بحث دوپینگ را مدیریت می‌کردیم.

 منظور شما از "ما" فدراسیون است یا کادرفنی؟

اینکه بچه‌های ما از لحاظ روحی خوب نبودند را چه کسی باید مدیریت کند؟ وظیفه سرمربی و کادرفنی فقط تمرین فنی نیست. همیشه گفته‌ام که مربیان بزرگ دنیا وقتی در کنار تیم بزرگ قرار می‌گیرند، مهمترین مسئولیت‌شان، مدیریت تیم است، نه بحث فنی. کسی که در تکواندو ایران وارد تیم ملی می‌شود صددرصد توانمندی‌هایی داشته است. در این شرایط ما در بحث فنی زیاد نمی‌توانیم با آنها کار کنیم و باید روی بحث روحی و روانی کار کرد. باید به بازیکنان جایگاه، شخصیت و اعتماد به نفس بدهیم که در بچه‌های ما دیده نمی‌شد و بچه‌ها بازی‌های اول و دوم خود را واگذار می‌کردند. در چندین دوره‌ای که در تیم‌های ملی بودم چنین چیزی را شاهد نبودم. در گذشته بازیکنان ما نتیجه را به بازیکنان درجه یک واگذار می‌کردند.

 مقانلو در دفاع از عملکرد خود معتقد است تیمی را تحویل گرفته که هیچ نداشته و در حال حاضر 17 بازیکن مدعی تحویل داده است.

به نظر من این بی‌احترامی به مربیان قبلی و تکواندو ایران است. مگر می‌توانیم بگوییم که تکواندو ایران هیچ کسی را نداشت؟ چطور می‌توانیم بگوییم در یک سال 17 بازیکن به تکواندو معرفی کردیم؟ این نفرات قبل از این یک سال کجا بودند و مگر کمربند سفید داشتند؟ اصلاً اینگونه نیست و نمی‌پذیرم. اگر اشتباهات‌مان را بپذیریم خیلی بهتر نتیجه خواهیم گرفت تا بخواهیم فرافکنی کنیم و بگوییم بازیکن ساختیم. اصلاً شما 100 بازیکن آوردید، اما نتیجه چه شده است؟

پس از قهرمانی جهان سال گذشته در مکزیک گفتند ناداوری بوده و پذیرفتیم؛ چرا که خیلی تیم‌ها معترض بودند، اما باز هم در مکزیک نتایج‌مان بهتر از باکو بود. در دوره گذشته 7 بازیکن داشتیم، اما در این دوره ترکیب کامل بود و جوانان ما باتجربه‌تر شده بودند. نمی‌توانیم فقط بگوییم بحث دوپینگ تمرکز ما را به هم ریخت. خدا را شکر روز نخست مسابقات نیز مدال گرفتیم. موضوعی که خیلی می‌توانست در روحیه تیم تأثیر بگذارد. مشکل ما روحی - روانی و فنی است و این مسائل را به چشم خود دیدم. تا وقتی که اشتباهات را نپذیریم هیچ وقت پیشرفتی نخواهیم کرد.

در سال‌های آخر مدیریت پولادگر انتقادات زیادی به عدم حضور قهرمان و دخیل نبودن آنها در تصمیمات گرفته می‌شد، اما با حضور ساعی که از پرافتخارترین قهرمانان تکواندو کشور است و تشکیل کمیته فنی که از حضور قهرمانان نامداری تشکیل شده، توقع نتایج بهتری وجود داشت، اما اگر نگوییم نتایج بدتر شده؛ بهتر هم نشده است؟

به عنوان یک عضو کمیته فنی نظرات خود را می‌دهم، اما به تنهایی تصمیم گیرنده نیستم و ساعی نیز چنین شرایطی دارد. قبل از مسابقات جهانی باکو جلسه داشتیم و تمام تمرکز ما برآورده کردن خواسته‌های سرمربی تیم ملی بود. در آن مقطع مجالی برای تغییر سرمربی و ایجاد چالش نبود و تصمیم گرفتیم از مربی تیم ملی حمایت کنیم و این کار را نیز کردیم. آن زمان فرصتی برای تغییر سرمربی و ایراد گرفتن از کادرفنی نداشتیم و عنوان کردیم هر مشکلی وجود داشته باشد به عنوان اعضای کمیته فنی در کنار کادر خواهیم بود.

قرار نیست بعد از عدم نتیجه‌گیری ایرادهای خود را نبینیم و فرافکنی کنیم و بگوییم چرا دوپینگی داشتیم. در هر رشته ورزشی بحث دوپینگی بودن ورزشکاران خواسته یا ناخواسته پیش می‌آید. مطمئناً اتفاقی که برای خانواده تکواندو افتاد، ناخواسته و به خاطر عدم آشنایی از داروهایی بود که باعث مثبت شدن تست می‌شد. با این حال آنچنان اتفاق حادی نبود که بخواهیم آن را بزرگ کنیم و بعد بگوییم که تمرکز تیم را به هم ریخت.

 بعد از مثبت شدن تست دوپینگ دو عضو تیم ملی، صحبت‌هایی مبنی بر خیانت و دست‌های پشت پرده از سوی مسئولان فدراسیون زده شد و حتی مدعی شدند که تعداد نفرات دوپینگی بیشتر خواهد شد، اما خدا را شکر این اتفاق نیفتاد. اینکه مسئولان فدراسیون تکواندو در مشکلات به دنبال مقصر هستند به تیم ملی لطمه نزد؟

به عنوان عضو کمیته فنی در مورد مسائل فنی می‌توانم صحبت کنم، اما شاید مسئولان فدراسیون در این زمینه اطلاعاتی داشتند که باید از آنها در این خصوص پرسیده شود که چرا چنین صحبت‌هایی را مطرح کردند. اگر مسئولیتی در بحث تیم ملی داشتم، هیچ وقت نمی‌گذاشتم این اتفاق تا این حد سر و صدا ایجاد کند که دامن خودمان را بگیرد. در فینال جام ملت‌های اروپا با آن عظمت، کریستیانو رونالدو در ابتدای بازی دچار مصدومیت و از بازی خارج شد، اما پرتغال بدون او قهرمان اروپا شد یا اتفاقی که برای کوین دی‌بروینه در فینال لیگ قهرمان اروپا افتاد. مطمئن باشید اگر منچسترسیتی می‌باخت به هیچ عنوان مربی  تیم نمی‌گفت که بهترین بازیکن خود را از دست دادم؛ چرا که آن موقع به خودش، کادرفنی‌اش و تیمش بی‌احترامی کرده بود.

در دوران مدیریت ساعی همواره به نقش تأثیرگذار کمیته فنی اشاره شده و طبیعتاً در این شرایط اعضای کمیته فنی نیز مسئولیت خواهند داشت. کمیته فنی قرار است در اولین جلسه خود چه تصمیمی در خصوص مقانلو بگیرد؟ با توجه به فاصله، اختلاف نظر و شکافی که بین کادرفنی و کمیته فنی وجود دارد، قرار است تغییراتی در تیم ملی داشته باشیم؟

باید انتقادپذیر باشیم. تمام هدف کمیته فنی موفقیت تیم ملی است و همه در یک سمت هستیم، نه مقابل هم، اما برخی مواقع دوستان اشتباه برداشت و فکر می‌کنند که ما مقابل آنها هستیم. بعد از قهرمانی جهان در مکزیک در جلسه کمیته فنی گفتیم که کادرفنی تیم ملی تقویت شود، اما مقانلو نظرات ما را قبول نکرد.

 مقانلو در خصوص تقویت کادرفنی تیم ملی عنوان کرده که یکی از اعضای کادر فنی‌اش به مسابقات جهانی آذربایجان اعزام نشده و در این شرایط چه کسی را بیاورد وقتی قرار نیست اعزام شود؟

کسی که به مسابقات جهانی اعزام نشد، مربی تیم ملی نبود و بدنساز تیم بود. این موضوع نظر شخص رئیس فدراسیون بوده و حضور او نمی‌توانست راهگشا باشد. وظیفه بدنساز در اردوی تیم ملی است که کارها را انجام بدهد و حتماً تفکری در خصوص عدم اعزامش وجود داشته است. نمی‌توانیم از بدنساز تیم به عنوان عضو کادرفنی نام ببریم؛ چرا که وظیفه کادر فنی چیز دیگری است تا سرمربی بتواند در مواقع سخت به او تکیه کند. به مقانلو پیشنهاد دادیم و نپذیرفت. ایشان روی تمرکز خیلی تأکید داشتند و ما نیز برای اینکه تمرکزش به هم نخورد این موضوع را قبول کردیم.

سرمربی تیم ملی همچنان اعتقاد دارد که در صورت حفظ تمرکز و آرامش، تیم ملی به مسیر موفقیت باز خواهد گشت.

ابتدا باید تمرکز را تعریف کنند و اینکه به چه چیزی تمرکز می‌گویند. اینکه بخواهیم کمک کنیم و ایشان بگوید کمکم نکنید؛  تمرکزم به هم می‌ریزد که نمی‌شود. ما اعضای کمیته فنی هستیم و می‌توانیم مشاوره بدهیم، اما نتیجه را سرمربی رقم می‌زند.

به عنوان یکی از اعضای کمیته فنی نظرتان در این مقطع، تغییر سرمربی تیم ملی است؟

صادقانه در آن مقطع هم گفتم که یک مقدار با تفکرات فنی مقانلو مشکل دارم و این موضوع را در جلسه کمیته فنی هم اعلام کردم، اما من یک نفر هستم. نظر خود را می‌گویم، اما در نهایت رأی‌گیری خواهد شد. مقانلو باید در تفکرات خود تجدیدنظر کند. با او در لیگ برتر هم باشگاهی بودم و در تیم ملی نیز مربی‌ام بود و از نزدیک تفکرات مقانلو را می‌شناسم.  احساسم این است که باید تفکرات خود را عوض کند. واقعاً تکواندو پتانسیل دارد و این موضوع که ما با این سرمایه سال‌ها نمی‌توانیم فینالیست داشته باشیم، من را اذیت می‌کند. دو بازیکنی که در مسابقات جهانی فینالیست شدند را نه تنها من بلکه هیچ کسی ندیده بود. بهتر است به جای توجیه کردن از نظرات هم استفاده کنیم و از هم کمک بگیریم. هیچ‌کسی همه چیز را بلد نیست و ما در کنار هم قدرت می‌گیریم.کرواسی با سه میلیون جمعیت در مسابقات جهانی 2 طلا می‌گیرد. ما یک سوم جمعیت کرواسی تکواندوکار داریم، اما سال‌هاست که  فینالیست نداشتیم، اما آنها مدال المپیک و جهانی می‌گیرند. به نظر من آنها کار می‌کنند و ما دنبال بهانه‌تراشی هستیم.

شاید بعد از صحبت‌های شما این موضوع مطرح شود که به دنبال صندلی مربیگری تیم ملی هستید.

زمان ریاست پولادگر بارها انتقاد کردم و به ایشان گفتم هیچ زمانی سرمربی تیم ملی نخواهم شد. زمان ساعی هم پیشنهاد داشتم، اما نپذیرفتم. این نشان می‌دهد که دنبال جایگاه نیستم و دلم می‌سوزد. زمانی، همه تکواندوی ایران را دنبال می‌کردند، اما در حال از دست دادن جایگاه خود در دنیا هستیم و این بزرگترین خسارت به تکواندو کشورمان است. واقعاً دنبال جایگاه کسی نیستم و هدفم کمک کردن است. همیشه تأکید کرده‌ام طبق آموخته‌ها و تجربیاتم صحبت می‌کنم و شاید اشتباه نیز داشته باشم. مقانلو انسان فوق‌العاده شریف، دوست داشتنی و باشخصیت است، اما در خصوص مسائل فنی صحبت می‌کنم. با ایشان هیچ مشکل و زاویه‌ای ندارم و دوستش دارم. خیلی از تیم‌های اروپایی سرمربی ندارند و هر مربی دو سه بازیکن را تمرین می‌دهند و اصلاً سرمربی در این تیم‌ها معنایی ندارد که باید حتماً هر تیمی سرمربی داشته باشد. ما نیز می‌توانیم همین کار را بکنیم؛ چرا وقتی نداریم و نمی‌توانیم، سرمربی در تیم ملی داشته باشیم. می‌توانیم چند مربی خوب را بگذاریم و هر دو یا سه وزن را به یک مربی بدهیم تا اگر عملکردش خوب بود او را به‌عنوان سرمربی انتخاب کنیم یا همین مسیر را ادامه بدهیم. 

شما همواره از عملکرد بانوان دفاع کرده‌اید. بانوان ما این دوره بالاخره با مدال طلا تاریخ‌سازی کردند، اما عملکرد ضعیف سایر بچه‌ها زیر این مدال پنهان شد.

باید تشکر ویژه‌ای از فدراسیون و شخص ساعی داشته باشم. در دوره‌های گذشته دختران ما به گرندپری و گرند اسلم اعزام نمی‌شدند، اما حالا دختران به این رقابت‌ها اعزام می‌شوند. این یعنی به دختران اعتقاد داریم و نتایج آن را در گرنداسلم و قهرمانی جهان با کسب مدال دیدیم، اما باید بپذیریم دخترهای ما هم مشکل فنی دارند و خیلی عقب هستیم. اگر بخواهیم مدال جهانی بگیریم نباید سبک و شیوه خود را عوض کنیم ولی نیازمند فنی‌تر بازی کردن هستیم. همیشه گفته‌ام اگر نصف توجه پسران به دخترها می‌شد، شرایط ما خیلی خیلی بهتر بود.