تصمیم اتحادیه اروپا برای حفظ تحریم‌های موشکی علیه ایران نشان‌دهنده استمرار سیاسی کاری به‌جای منطق و قانون‌مداری در روش طرف مقابل است. اینکه انریکه مورا چندماه قبل از سررسید تحریم‌های موشکی و پهپادی، به همتای ایرانی اش از آغاز مقدمه‌چینی اروپایی‌ها برای حفظ این محدودیت‌های خبر می دهد، یعنی با دست خالی می‌خواهند متن را قربانی حاشیه کنند. این چشم سفید ها فراموش کرده‌اند که امضای آن‌ها پای برجام است و در آن زمان ۷۰ هزار دلار به نفوذی‌های دانشگاه پرینستون پول دادند تا «برجام سمی» را سیاست‌گذاری و به خورد ملت ایران بدهند. غربی‌ها اگر عاقل بودند به جای «دیپلماسی دبه‌ای» به سراغ همان مدرس دانشگاه پرینستون می‌رفتند واز او بابت خالی شدن دستشان شکایت می‌کردند. دبه کردن علاوه براینکه موشکی ما را متوقف نکرده، بلکه نقطه زنی را هم به ملت ایران نشان داده. موفقیت دیپلماسی همسایگی اثبات کرده که حفظ تحریم‌ها در هر قالبی، تأثیری بر پیشرفت‌ جاری ایران ندارد و یادآور این است که غرب قابل اتکا و اعتماد نیست. البته دور جدید مذاکرات مستقیم و غیرمستقیم میان ایران و ایالات‌متحده و همچنین هم‌افزایی آژانس و تهران در مسیر کاهش اختلافات و حل و فصل برخی پرونده‌ها، نشان‌دهنده تلاش‌ها برای مدیریت تنش میان ایران و غرب است.