تحولات لبنان و فلسطین

تازه ‌به‌ دوران ‌رسیده ها یا نوکیسه ها بدون پشتوانه صحیح یا زحمت متناسب با نتیجه، به مال یا مقامی می رسند و یک شبه ره صد ساله را طی می کنند و ناگهان از یک طبقه اقتصادی و اجتماعی به موقعیتی عالی صعود می کنند.

یک پژوهشگر اجتماعی در گفت‌وگو با قدس آنلاین بیان کرد؛  بازار داغ فخرفروشی نوکیسه‌ها

تازه به دوران رسیده ها با به نمایش گذاشتن روزهای نداشته خود به مردم فخرفروشی می کنند. ناامیدی، ترس و نگرانی از آینده، احساس حقارت و... تنها بخشی از پیامدهای این فخرفروشی در جامعه است.

تازه به دوران رسیده ها بر زخم مردم نمک می پاشند

امیر محمود حریرچی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علامه با بیان اینکه نوکیسه ها یا همان تازه به دوران رسیده ها علاوه بر آسیب به اقتصاد جامعه با رفتارهای غلط و بیمارگونه خود موجب تحقیر دیگر افراد جامعه می شوند، ادامه می دهد: این افراد به محض اینکه به جایی می رسند  با به رخ کشیدن داشته ها و زندگی خود موجب تحقیر، یاس و ناامیدی دیگران، بویژه جوان ها می شوند. جوان های تحصیل کرده ای که با وجود تخصص و مهارت و زحمتی که می کشند، درآمد قابل قبولی ندارند و برای اداره امور عادی زندگی خود با مشکل مواجه اند و تازه به دوران رسیده ها با ریخت و پاش های خود بر زخم ناداری آن ها نمک می پاشند. این عادلانه نیست که دانش آموخته های بهترین دانشگاه های کشور وقتی عضو هیئت علمی دانشگاه می شوند حداکثر ماهی ۱۵ میلیون تومان حقوق می گیرند در حالی که با این حقوق نمی توانند در تهران یک اتاق اجاره کنند، اما در مقابل، نوکیسه هایی هستند که به جز چند مدرک جعلی، هیچ مهارت و تخصصی ندارند اما با استفاده از رانت هایی که دارند، حساب بانکی شان همیشه پر است و دغدغه ای جز خرج کردن پول های بادآورده شان ندارند.

جولان نوکیسه ها و مهاجرت نخبگان

حریرچی؛ جولان نوکیسه ها را یکی از دلایل مهاجرت جوانان و نخبگان کشور می داند و می افزاید: در کشورهایی که قاعده و قانون سرلوحه عملکرد جامعه است و نظارت در آن ها به شکل جدی اعمال می‌شود ارتقای شغلی و رشد اجتماعی گام‌به‌گام رخ می‌دهد. مرور زندگی مردان و زنان موفق این کشورها نشان می دهد بیشتر آن ها با تلاش و پشتکار؛ گام‌به‌گام پیش رفته‌اند و به ندرت دیده می‌شود در این کشورها موقعیت اجتماعی آدم‌ها به شیوه" دری به تخته خوردن" ارتقا یافته باشد. از نظر اجتماعی، تدریجی‌بودن ارتقای شغلی و جایگاه اجتماعی یک ویژگی مثبت دارد و آن اینکه افراد جامعه دوشادوش هم کار می کنند و با تکیه به تلاش و زحمت خود ارتقا می‌یابند و افراد باید تخصص و مهارت لازم را برای کسب موقعیت شغلی و یا اجتماعی داشته باشند. اما در جوامعی که جای شایسته سالاری با رانت خواری، پارتی بازی و یا زد و بندهای سیاسی عوض شده، عرصه برای جولان نوکیسه‌ها هموار است.

یک پژوهشگر اجتماعی در گفت و گو با قدس آنلاین بیان کرد؛  بازار داغ فخرفروشی نوکیسه ها

این متخصص سلامت عمومی عامل اصلی تولید و باز تولید این پدیده نابهنجار اجتماعی را  نبود نظارت روی گردش های مالی افراد حقیقی و حقوقی جامعه عنوان می کند و به «قدس آنلاین» می گوید: متاسفانه به دلیل نبود نظارت و اجرا نشدن صحیح قوانین، عده ای در جامعه با استفاده از رانت خواری و پیوندهای فامیلی ای که با صاحبان منصب دارند، یک شبه ره صد ساله را طی می کنند و انگار آب از آب تکان نمی خورد.

حریرچی با ابراز تاسف از اینکه طی سال های اخیر جامعه ایرانی بر شمار نوکیسه‌ها افزوده شده است، اضافه می کند: سلامت جامعه به ابعاد مختلفی از جمله سلامت اقتصادی بستگی دارد و برای داشتن سلامت اقتصادی باید انسان هایی مولد بر مسند کار باشند تا موجب حفظ پویایی اقتصادی و اجتماعی جامعه شوند و برای تحقق این مهم باید فرصت های برابر برای افراد جامعه فراهم باشد تا هریک بر اساس توانمندی و تخصص خود و نقش موثر شان در توسعه کشور ارتقا یابند؛ نه اینکه با رانت خواری و بدون مهارت و تخصص به پشتوانه چند مدرک جعلی یک شبه ره صد ساله را طی کنند.

نوکیسه ها افراد سمی جامعه هستند

این پژوهشگر اجتماعی ادامه می دهد: نوکیسه ها افراد سمی جامعه هستند که وجود آن ها نه تنها موجب ناامیدی اجتماعی شده، بلکه به بنیان خانواده ها نیز آسیب زده است. کم نیستند جوانانی که با زحمت و تلاش فراوان  در بهترین دانشگاه های کشور درس خوانده و حالا بیکار هستند و یا اگر هم شاغلند امنیت شغلی و درآمد کافی برای اداره یک زندگی معمولی را ندارند، در عوض می بینند همسالان آن ها به پشتوانه مقام و منصب پدرشان به جایگاه اجتماعی رسیده و زندگی های لاکچری دارند، از این رو بعضی از این افراد به پدر و مادر خود فشار می آورند که چرا مانند پدر و مادر فلانی نتوانسته اند با رانت و رانت خواری به جایی برسند و کم نیستند پدرانی که وقتی پای درد و دل آن ها می نشینی می گویند فرزندانشان آن ها را بی عُرضه خطاب می کنند چون از شرایط اقتصادی جامعه یا فرصت هایی که به زعم آن ها پیش رو داشته سوء استفاده نکرده اند.

حریرچی می افزاید: این درد بزرگی است که در جامعه ما ضد ارزش ها جای ارزش ها را گرفته و آن هایی که دنبال روزی حلال بوده اند باید توسط دیگران مورد سرزنش قرار گیرند، چون نتوانسته اند مانند افرادی که با استفاده از رانت و زد و بندها راه صد ساله را یک شبه طی کنند. البته هنوز در جامعه ما کم نیستند افرادی که با کار و تلاش سرمایه ای کسب کرده اند یا به جایگاه و مقامی رسیده اند، اما  اگر به زندگی آن ها نگاه کنید، افراد خیری هستند که زندگی های ساده ای دارند و فرزندانشان هم آموخته اند که با کار و تلاش آینده خود را بسازند. آن ها خود را به اصول اخلاقی پایبند می دانند، به حقوق دیگران احترام می گذارند و مانند تازه به دوران رسیده ها نیستند که با به نمایش گذاشتن زندگی های لاکچری خود دیگران را تحقیر کنند.

زندگی مسئولان در حد زندگی طبقه متوسط جامعه ساده بود

به گفته این جامعه شناس اوایل پیروزی انقلاب و طی سال های دفاع مقدس زندگی مسئولان در حد زندگی مردم عادی و قشر متوسط جامعه ساده بود  اما متاسفانه طی دو دهه اخیر زندگی برخی از مسئولان در شرایطی که مردم با مشکلات اقتصادی دارند، تناسب ندارد. این یک واقعیت است که وقتی مردم  زندگی این قبیل مسئولان و فرزندان شان را می بینند، امید آن ها به آینده کشور کم می شود. انتظار بزرگی نیست که مسئولان ما باید از جنس مردم باشند تا بتوانند شرایط آن ها را درک کنند.

حریرچی  تنها راه مقابله با پیشگیری از یک شبه به جایی رسیدن را اجرا قوانین و نظارت بر آن می داند و می گوید: تا زمانی که قوانین به درستی اجرا نشود و نظارت دقیق بر عملکرد افراد نباشد، هر روز باید شاهد رواج بیشتر این پدیده نابهنجار اجتماعی باشیم که در سایه افزایش رانت خواری های اقتصادی تولید و باز تولید می شود.

منبع: قدس آنلاین

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.