صحنه سیاست هند در هفته گذشته روزهای جنجالی و بسیار پرکاری را پشت سر گذاشت. اعلام خبر لغو محکومیت رائول گاندی از سوی دیوان عالی هند و فراهم شدن امکان بازگشت او به مجلس هند اگر چه مهم ارزیابی می شد، ولی از آن مهمتر طرح رای عدم اعتمادی بود که مخالفان دولت نارندرا مودی و در راس آنها حزب کنگره به مجلس ارائه کردند. اما ارائه طرح عدم اعتماد در این زمان از دو جهت هم برای مخالفان و هم برای دولت حائز اهمیت بود؛ نخست این که مسئله در زمانی مطرح می شد که مخالفان دولت در قالب ائتلاف جدیدی با نام "ایندیا" (آی.ان.دی.آی.اِی) گرد هم آمده بودند و در واقع این طرح می توانست برای اتحاد و همدلی ائتلاف بسیار متنوع مخالفان دولت، محکی بسیار جدی تلقی شود. علاوه بر این موضوع طرح عدم اعتماد هم بحث وقایع "مانیپور" و انفعال دولت و به خصوص سکوت شخص مودی در برابر خشونتها و نا آرامی ها در این منطقه بود که چه به لحاظ احساسی و چه به لحاظ قانونی قابلیت آن را داشت که اهرم فشاری مناسب بر دولت مودی ایجاد کند.
با این حال ناکامی بزرگ مخالفان در طرح رای عدم اعتماد چند نکته مهم را در مورد آینده سیاسی هند و بخصوص انتخابات پیش رو در سال ۲۰۲۴ روشن می سازد؛
۱)ائتلاف مخالفان دولت در این رای عدم اعتماد بسیار متشتت، بدون راهبرد مشخص و ناکارآمد نشان دادند و همه را به این باور رساندند که نمی توان به آینده رقابت این ائتلاف با حزب منسجم و قدرتمند بی جی پی در انتخابات ۲۰۲۴ چندان امیدوار بود.
۲)خلا وجود یک رهبر توانمد، با درایت و در عین حال برخوردار از جنبه های کاریزماتیک در میان مخالفان به شدت احساس می شد. با توجه به خصوصیات و ظرفیت های رائول گاندی، شکی نیست که در این زمینه نمی توان بر روی او حساب کرد.
۳)این طرح رای عدم اعتماد یکبار دیگر به مودی فرصت آن را داد که توانایی های فوق العاده خود در سخنوری و همچنین دانش و هوشیاری اش در تبدیل تهدیدها به فرصت را به رخ همگان بکشد. در توضیح این موضوع شاید اشاره به همین نکته کافی باشد که مودی این رای عدم اعتماد را در حالی با موفقیت ناکام گذاشت که حتی در طی ۹۰ دقیقه سخنرانی، بازهم هیچ اشاره ایی به بحث اصلی یعنی اوضاع مانیپور نکرد.
نظر شما