به گزارش قدس آنلاین، در همین راستا، سفر اخیر مهدی صفری معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه به ترکیه نیز با همین محور در دستور کار قرار گرفت. 

در همین رابطه، رضا عابدی گناباد، کارشناس مسائل ترکیه در گفت وگو با قدس اظهار کرد: ایران و ترکیه حدود ۵۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند و در این مرزها تقریباً از دوره صفویه تاکنون درگیری خاصی نداشته‌اند. گرچه دو کشور در مقاطعی دچار اختلافات و رقابت‌هایی بوده‌اند اما در مجموع وابستگی و اشتراکات زیادی دارند و مهم‌ترین محل ارتباطی ایران از طریق خاک ترکیه است. همچنین ترکیه به انرژی نیاز دارد و ۸۰ تا ۹۰ درصد انرژی این کشور به واردات وابسته است که این واردات هم عمدتاً از طریق کشورهای نفت‌خیز همچون ایران و روسیه انجام می‌شود.  

عابدی گناباد گفت: افزون بر این، برخی دغدغه‌های مشترک امنیتی و مسئله گروه‌های قومیت‌گرای کرد وجود دارد. ترکیه با مسائل تجزیه‌طلبی روبه‌رو است، زیرا جمعیت کردها در این کشور نسبت به دیگر کشورهای منطقه مثل سوریه، ایران و عراق بیشتر است. از طرفی فشارهای دوره عثمانی و پس از آن ترکیه مدرن بر روی این قوم موجب شده کردها عملاً تمایلات مرکزگریزانه داشته باشند. همین موضوع نیز می‌تواند یکی از زمینه‌های همکاری طرفین باشد. بااین حال، ایران و ترکیه در زمینه بازارهای اقتصادی و عبور کریدورهای انرژی رقیب یکدیگر محسوب می‌شوند. ترکیه گرچه درصدد است مسیر برخی کریدورها را از ایران دور کند، اما در برخی مواقع نمی‌تواند در این کار موفق شود. ترکیه برای صادرات به پاکستان، افغانستان و حتی در مسیر شرقی به ایران وابسته است. اگر ترک‌ها بخواهند از مسیر قفقاز تجارت کنند، کالاها و محصولات قیمت‌های بسیار سرسام آور خواهند داشت و مزیت رقابتی خود را از دست خواهند داد. بدین ترتیب زمینه‌های وابستگی طرفین به یکدیگر موجب شده شاهد تنش جدی و فراگیر در روابط نباشیم.

این کارشناس حوزه ترکیه افزود: تمام دولت‌هایی که در ایران و ترکیه روی کار آمده‌اند به دنبال گسترش روابط بوده‌اند، به ویژه در دوران کنونی که هر دو طرف با بحران‌ها و مشکلات اقتصادی مواجه هستند. ترکیه در شرایط فعلی به سرمایه‌گذاری و توسعه روابط با ایران نیاز دارد و در مقابل، کشورمان نیز با توجه به موضوع گسترش ارتباطات با همسایگان که از سوی دولت مطرح شده، به دنبال گسترش و بهبود روابط با ترکیه است. پیشبرد و موفقیت دیپلماسی اقتصادی صرفاً منحصر به وزارت خارجه نیست و باید سایر نهادها با این وزارتخانه هماهنگی و همراهی داشته باشند. اگر ایران به دنبال توسعه همکاری‌ها با ترکیه است، ضرورت دارد دیپلماسی چندجانبه و گسترده‌ای را در دستور کار قرار بدهد.

عابدی گناباد بیان کرد: همچنین می‌توان از طریق کشورهای دیگر همچون روسیه، عراق و سوریه برای ارتقای روابط با ترکیه اقدام و فضای موجود را تلطیف کرد. از سوی دیگر حلقه گمشده‌ای که در روابط با سایر کشورها به آن کمتر توجه می‌شود، استفاده نکردن از ظرفیت بخش خصوصی است. در این زمینه باید وزارت خارجه نهادهای متولی بخش خصوصی را فعال کند تا بتوان از روابط دیپلماتیک با ترکیه دستاوردهای بهتری داشت.