به گزارش قدس آنلاین به نقل از فارس، امین ناصر، رئیس شرکت آرامکو عربستان امروز دوشنبه نسبت به وقوع یک بحران انرژی «جدی‌تر» هشدار داد و گفت که شکاف در حوزه انتقال انرژی بین شمال و جنوب جهان قطعی است.

اظهارات الناصر در جریان سخنرانی خود در بیست و چهارمین کنفرانس جهانی نفت در کلگری کانادا با عنوان «انتقال انرژی: مسیری به سوی بی طرفی کربن» بیان شد.

الناصر افزود که اولویت برای بسیاری در جنوب جهانی «تامین زندگی و بقا» است، در حالی که بسیاری در کشورهای شمالی بر پایداری زیست‌محیطی تمرکز می‌کنند که این امر، وضعیت را دشوار می‌کند و افزایش شکاف را به یک نتیجه اجتناب‌ناپذیر تبدیل می‌کند.

رئیس شرکت آرامکو همچنین با اشاره به خطرات ناشی از حذف زودهنگام انرژی سنتی، توضیح داد: کاستی‌های موجود در طرح‌های فعلی انتقال انرژی باعث ایجاد سردرگمی گسترده برای صنایع تولیدکننده یا وابسته به انرژی می‌شود که آینده سرمایه‌گذاران را مبهم می‌کند.

به گفته وی، این امر خطر عدم تعادل شدید عرضه و تقاضا در حوزه انرژی‌های متعارف را افزایش می‌دهد و منجر به افزایش بحران انرژی می‌شود.

به گفته الناصر، این افزایش نه تنها بر سرمایه گذاری‌ها تأثیر منفی خواهد گذاشت، بلکه رونق و پیشرفت کشورها و مردم را نیز محدود خواهد کرد.

اظهارات رئیس و مدیر اجرایی آرامکو عربستان حدود دو هفته پس از تصمیم عربستان سعودی و روسیه برای تمدید کاهش داوطلبانه تولید نفت خود تا پایان سال جاری بیان می‌شود؛ اقدامی که منجر به افزایش قیمت نفت به بالاترین سطح خود از نوامبر ۲۰۲۲ شده است.

عربستان سعودی برای چندین دهه بزرگترین صادرکننده نفت در جهان بوده است و در حال حاضر برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده خود برای انرژی و نمک زدایی آب به نفت و گاز طبیعی متکی است، فرآیندی که مقادیر زیادی نفت مصرف می‌کند.

در اکتبر ۲۰۲۱، آرامکو هدف خود را برای رسیدن به بی‌طرفی کربن تا سال ۲۰۵۰ برای انتشار گازهای گلخانه‌ای از فعالیت‌های خود تعیین کرد.

جنوب جهانی شامل بخش بزرگی از کشورهای عمدتا (اما نه تنها) فقیرتر یا با درآمد متوسط است که از آسیای جنوب شرقی و جزایر اقیانوس آرام تا آمریکای لاتین امتداد دارند.

تحلیلگران در خصوص رقابت قدرت های بزرگ قدیمی و جدید و چگونگی ارتباط آنها با انرژی‌های جایگزین می‌گویند، در شرایط کنونی اعضای اوپک پلاس بر بازار انرژی جهان کنترل دارد، اما تلاش‌هایی برای جایگزین کردن انرژی‌های تجدید پذیر توسط شرکت‌ها و کشورها و به تبع آن تضعیف کنترل اوپک پلاس انجام می‌شود.

این شرایط شکاف جدیدی میان شمال و جنوب ایجاد کرده و می‌تواند توازن قدرت در بازار انرژی را تغییر دهد چرا که کشورهای غربی برای انتقال انرژی در موقعیت بهتری قرار دارند.جنوب جهانی در حال حاضر دارای منابع مالی برای به روز رسانی و فعالیت زیرساخت‌ها یا فن آوری جهت دنبال کردن گزینه های سبز نیست و چنین رویکردی می تواند تلاش‌های جنوب جهانی را عقب نگاه دارد.