به گزارش قدس خراسان، معلمی آن هم در منطقه محروم، دیگر یک حرفه نیست، شکلی از عشق و دلدادگی است به خصوص وقتی خودخواسته و داوطلبانه بخواهی ۳۳ سال از عمرت را وقف تعلیم و تربیت دخترانی کنی که در روستاهای محروم زندگی می‌کنند و اگر دانش و آگاهی بدست نیاورند، باید همان راهی را بروند که مادرها و مادربزرگ‌هایشان رفتند؛ ازدواج در سن پایین و مادر شدن در شرایطی که نه به لحاظ جسمی و روحی آمادگی لازم وجود دارد و نه به لحاظ مهارت‌های ضروری برای پرورش نسل.
«سهیلا دوزنده» دارای مدرک کارشناسی‌ارشد مدیریت دولتی و مدیر دبیرستان شبانه‌روزی ام‌هانی ۳۳ سال است در یکی از روستاهای محروم جاده کلات مشغول به کار است. این مدرسه شبانه‌روزی آموزشی در روستای خواجه حسین‌آباد دهستان کارده قرار دارد.
وی برایم این طور تعریف می‌کند: اهل این منطقه نیستم؛ اما ۳۳ سال است به عنوان مدیر این آموزشگاه در اینجا ماندگار شده‌ام. ابتدا به خاطر محرومیت این منطقه قبول کردم به اینجا بیایم تا بتوانم تأثیری داشته باشم.
تعلیم و تربیت بیش از ۱۳ هزار دانش‌آموز دختر
دوزنده در ادامه می‌گوید: این موضوع محرومیت و کم‌برخورداری سبب می‌شد فرزندان با استعداد زیادی از تحصیل باز بمانند. بنابراین تلاش کردم بچه‌های بازمانده از تحصیل و دختران هنرمند و بااستعداد روستاها را بیاورم و در این مرکز شبانه‌روزی آموزش بدهم. آمده بودم یک سال بمانم؛ اما ۳۳ سال گذشت و خوشحالم در این مدت ۱۳ هزار و ۴۰۰ دانش‌آموز یا بهتر است بگویم دختر داشتیم که باسواد شدند.
مدیر دبیرستان شبانه‌روزی ام‌هانی با بیان اینکه در این مدت هزار و ۵۰۰ همکار فرهنگی آمدند و رفتند، عنوان می‌کند: برخی از همکاران ماندگار شدند و برخی هم آمدند و پس از یکی دو سال به دلیل دوری راه و مشکلات خانوادگی نتوانستند بیشتر بمانند.
وی ضمن قدردانی از کمک و حمایت مسئولان آموزش و پرورش، به نقش مؤثر خیران در این موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید: اگر نیکوکاران و خیران نبودند، امروز این رشد و تعالی را نداشتیم.نیکوکاران مشهدی، تهرانی و حتی کویتی چه در بحث ساخت و ساز و چه تأمین تجهیزات یا حتی هزینه‌های دانش‌آموزان و رفع مشکلات خانوادگی بچه‌ها کمک زیادی به باسواد شدن و رشد و پیشرفت آن‌ها داشتند.
دوزنده در ادامه تأکید می‌کند: ما هدفمان از آموزش دختران روستایی این نیست که همه کارمند، پشت‌میزنشین، کارآفرین موفق و سرشناس شوند. دانش‌آموزانی که استعداد و علاقه در زمینه خاصی داشته باشند، راه خود را پیدا می‌کنند و ما هم بستر رشد را برایشان آماده می‌کنیم و آن‌ها را تعلیم می‌دهیم؛ اما دانش‌آموزی هم که به هر دلیل نتواند به آن رشد و پیشرفت کاری و علمی برسد، تعلیم و تربیت و آموزش به او کمک می‌کند در زندگی خود همسری فهمیده، مادری آگاه و شهروندی شود که رفتارهای اجتماعی درستی داشته باشد.
افتخارات ۳۳ سال خدمت خانم مدیر
مدیر مدرسه شبانه‌روزی ام‌هانی ابراز می‌کند: عده‌ای هم به لحاظ استعداد و علاقه شرایطی دارند که می‌توانند مدارج علمی را کسب کنند. مفتخر هستیم در این مجتمع آموزشی دانشجویان پزشکی، دندانپزشکی، پرستاری و مهندسی تربیت کردیم. همچنین دو دانش‌آموز ما اختراع جهانی در زمینه کامپیوتر و رادیولوژی داشتند که در حال حاضر در مرحله ثبت جهانی است.
وی می‌گوید: در نمایشگاه توانمندی‌های زنان روستایی و عشایر که دو هفته پیش در این مدرسه برگزار شد، تعداد زیادی از این دانش‌آموزان حضور داشتند و محصولات خود را در زمینه‌های هنری، صنایع دستی و صنایع غذایی به نمایش گذاشتند که مورد توجه فرماندار شهرستان مشهد هم قرار گرفت.
دوزنده متذکر می‌شود: دانش‌آموزان ما از مناطق مختلف هستند؛ از دهرود تا امرغان و هندل‌آباد تا جاده سیمان و حاشیه شهر مشهد و حتی از گلبهار دانش‌آموز داریم. ما اینجا را به آموزش محدود نکردیم، پا را فراتر گذاشتیم و هنر و مهارت‌های زندگی را به آن‌ها آموختیم تا در زندگی برایشان مفید باشد.
روایت محرومیت
مدیر مدرسه شبانه‌روزی ام‌هانی به سختی‌ها و کمبودهایی که در این ۳۳ سال در منطقه دیده است، اشاره و ابراز می‌کند: زمانی که به اینجا آمدم، آب لوله‌کشی، برق، جاده و اتوبوس نبود؛ اما اکنون وضعیت خیلی بهتر شده است. اگرچه هنوز در برخی روستاهای این دهستان گاز و اینترنت وجود ندارد. برخی خانواده‌ها به خاطر گرانی کرایه‌ها سالی یک بار هم نمی‌توانند به دیدن فرزندشان بیایند. تلاش می‌کنیم تعداد اتوبوس را از یکی به دو اتوبوس افزایش دهیم تا مشکلات دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان کمتر شود.
وی می‌گوید: بهترین خاطرات من زمانی است که پیشرفت دانش‌آموزانم را می‌بینم و سخت‌ترین حس این است که گاهی فکر می‌کنم در میان آن‌ها شاید دانش‌آموزانی باشند که ناموفق هستند و زندگی سختی دارند. اگر روزی بشنوم یکی از دانش‌آموزانم در شرایط بدی به سر می‌برد، خیلی ناراحت خواهم شد.
خبرنگار: معصومه مؤمنیان
نظر شما