در این‌جا میان مرد و زن در اجازه فعالیت‌های متنوع در همه میدان‌ها، هیچ تفاوتی از نظر اسلام نیست... این موضوع ربطی به این ندارد که زن می‌تواند در میدان فعالیت‌های اجتماعی باشد یا نه. تقسیم کار، بر حسب امکانات و شوق و زمینه‌های اقتضای این کار است».

سخن ارزشمند فوق از رهبر معظم انقلاب در حقیقت مانیفست اصلی و بنیادین حضور اجتماعی زن مسلمان است.

بیانی که همواره باید مورد توجه تمام زنان کنشگر و نیز مدیران در عرصه‌های مختلف و در سطوح خرد، کلان و توسعه باشد. نمی‌توان از مشترک بودن زن و مرد در خلقت و همسانی ایشان در رشد و تکامل و عبودیت گفت، اما به حضور اجتماعی کمرنگ زنان باور داشت و در برخی فضاهای دینی آنان را به پرهیز از مشارکت اجتماعی و توصیه به پرده‌نشینی فراخواند.

از سویی دیگر نباید در برابر امواج سهمگین جریان‌های فمینیستی غرب‌گرا قرار گرفت تا زنان منهای خانواده و نقش مادری هویت‌ سازی کاذب نشوند.

 نخستین نکته اساسی بیان فوق -که به مثابه سند راهبردی است- محدود نشدن فعالیت‌های اجتماعی زنان با توجه به چارچوب‌های تعیین شده است. مدیران حق ندارند برخلاف منطق اسلام، صرفاً به‌دلیل زن بودن، با تصمیم‌ها و سیاست‌های سازمانی حضور اجتماعی زنان را کمرنگ کنند.

نکته دوم آنکه مدیران باید با تغییر نگاه فرهنگ سازمانی درباره زنان و حق اجتماعی مشترک ایشان با مردان، مانع هرگونه نگاه تنقیصی و توهین‌آمیز به زنان در فضای کار و اشتغال شوند. باید در سازمان‌ها، این فرهنگ نهادینه شود که اشتغال، حق اجتماعی زنان است، نه یک سرگرمی یا تنگنای معیشتی.

نکته سوم آنکه فضاها و میدان‌های فعالیت‌های اجتماعی باید هر چه بهتر و مناسب‌تر برای زنان باشد و مدیران امکانات و زمینه حضور زنان را تسهیل کنند. مدیران باید دامنه فعالیت اجتماعی زنان را گسترده تر کنند و زنان را به خدمات پزشکی و نهادهای تعلیمی و تربیتی محدود نکنند، بلکه مجال بیشتری برای حضور زنان در عرصه‌های متنوع شهری، فرهنگی و اقتصادی فراهم آورند.

نکته پایانی و مهم هم آن است که مدیران باید دایره تنگ و محدود حضور زنان در عرصه کارشناسی و اجرای تصمیم را بشکنند و موانع حضور زنان در سطح مدیریتی کلان و توسعه و نیز فرایندهای تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری را برطرف و حضور زنان در شوراهای عالی شهری، استان و کشوری را تسهیل کنند.

نگاه مدیران به زنان به عنوان نیروی کار کم هزینه و بدون پایداری شغلی و منحصر کردن در سطح کارشناسی باید تغییر کند و با توجه به سطح بالای تحصیلات زنان و تجربه‌های موفق در فعالیت‌های اجتماعی باید حضور آن‌ها در عرصه‌های کلان‌تر و مهم‌تر هموار شود. 

امید است با توجه به رهنمود رهبر معظم انقلاب و نقش‌آفرینی تمدنی زنان و قید نزدن به حضور اجتماعی زنان، شاهد تغییر گسترده رویکرد مدیران و فرهنگ سازمانی به هویت اجتماعی زنان باشیم.